Τα μέντιουμ

Πολύ γνωστό μέντιουμ η κ.ΚΑΤΕΡΙΝΑ εκείνα τα χρόνια με διαφημίσεις στον τύπο....

Η έδρα της το ΚΟΛΩΝΑΚΙ  ανέβαζε τις μετοχές της.....μεγάλη πελατεία κυρίως από απατημένες συζύγους που προσπαθούσαν να εντοπίσουν σε συνδυασμό με τους ιδιωτικούς ντετέκτιβ τις ερωτικές φωλιές των άπιστων.

Βέβαια υπήρχαν κι άλλα μέντιουμ για όλα τα βαλάντια σε λαϊκές γειτονιές και χωρίς επίσημες διαφημίσεις.

Από στόμα σε στόμα μάζευαν πελατεία και φυσικά λεφτά...

"...εμένα μου τα βρήκε όλα..."άκουγες από τις αφελείς πελάτισες που αφού πρώτα

ΔΑΝΕΙΚΗ ΖΩΗ (Διήγημα)

Αυτή τη φορά ο πόνος στο στομάχι ήταν πιο δυνατός από τους προηγούμενους. Αν και ο γιατρός του τον καθησύχαζε πως είναι παρενέργεια των φαρμάκων για την αποτροπή απόρριψης του μοσχεύματος και σύντομα θα περνούσε, ο Βασίλης φοβόταν τα χειρότερα. Τρεις μήνες μετά τη μεταμόσχευση καρδιάς, εξακολουθούσε να υποφέρει όχι μόνο από τους στομαχόπονους, αλλά και τους τρομακτικούς εφιάλτες. Εφιάλτες που δεν τον επισκέπτονταν μόνο στον ανήσυχο ύπνο του, αλλά πολλές φορές και κατά τη διάρκεια της ημέρας.

Στα σαρανταέξι του πια και

"Έχει ο Θεός...."

Αυτοί οι υπέροχοι στίχοι της Νικολακοπούλου δεν ήταν γνωστοί εκείνα τα χρόνια με άλλη διατύπωση όμως στην γειτονιά εννοούσαν το ίδιο.

"Έχει ο Θεός...."

"Αύριο άλλη μέρα ξημερώνει..."

Υπήρχε αισιοδοξία....όλοι βράζαμε στο ίδιο το καζάνι....

Να θυμηθώ ατάκες εκείνης της εποχής....

Ζεσταίνω τον Θάνατο (Διήγημα)

Πρόωρα έπιασε ο χειμώνας ετούτη τη χρονιά. Βαρυχειμωνιά που λένε για τα καλά. 

Τέλος φθινοπώρου, τέλος Νοέμβρη και η θερμοκρασία είχε πέσει για τα καλά. Ήδη χάιδευε τους μηδέν βαθμούς και μια βαρύτητα την έλκυε προς το μείον. Στο χωριό απρόσμενα οι κάτοικοί του άρχισαν να χρησιμοποιούν τ’ αποθέματα ξύλου που είχαν για το τζάκι και πριν καλά καλά ζεστάνουν οι τοίχοι απ’ την φλόγα της φωτιάς είχαν κουρνιάσει όλοι μαζί στην κουζίνα για κάποιες ώρες ζεστασιάς. Ο φετινός χειμώνας έδειχνε κιόλας τα δόντια του με απειλητικές διαθέσεις.

Μια παρέα τριών ατόμων φάνηκε στο χαμηλό φωτισμό του ολόγιομου φεγγαριού να κατεβαίνει

Φύσα ρούφα τραβατόνε

 Διάβασα  μια είδηση.....στην Κρήτη πιάστηκε ένας μερακλής με "σοκολάτα" στο τακούνι του...επιμελώς κρυμμένη.

Χασίς δηλαδή πλάκα....μαύρο....

Δεν ήταν είδηση στην Αθήνα τα παλιά χρόνια ....

Στους τεκέδες όταν γινότανε ντού από την αστυνομία πρώτα ψάχνανε τα τακούνια....

Μια δυνατή στο τσιμέντο και

ΧΑΜΗΛΩΣΑΝ ΤΑ ΦΩΤΑ ΤΗΣ ΓΙΟΡΤΗΣ (Προς μελοποίηση)

ΧΑΜΗΛΩΣΑΝ ΤΑ ΦΩΤΑ ΤΗΣ ΓΙΟΡΤΗΣ

Χαμήλωσαν τα φώτα της γιορτής,

ξημέρωσε, κι ερήμωσαν οι δρόμοι.

Σε ποιάν ελπίδα, Θεέ μου, να κρυφτείς,

που δάκρυσαν και τα όνειρα ακόμη;

Απότομα συννέφιασε, θαρρείς,

Ἀνέστη Χριστός καί πεπτώκασι δαίμονες.

Κατηχητικός Λόγος Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

Εἴ τις εὐσεβής καί φιλόθεος, ἀπολαυέτω τῆς καλῆς ταύτης καί λαμπρᾶς πανηγύρεως.

Εἴ τις εὐγνώμων, εἰσελθέτω χαίρων εἰς τήν χαράν τοῦ Κυρίου αὐτοῦ.

Εἴ τις ἔκαμε νηστεύων, ἀπολαυέτω νῦν τό δηνάριον.

Εἴ τις ἀπό τῆς πρώτης ὥρας εἰργάσατο, δεχέσθω σήμερον τό δίκαιον ὄφλημα.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΤΟΥ ΘΡΗΝΟΥ

Παρασκευή Μεγάλη, ο θάνατος προβάλει,

Με ιαχές της νίκης, πιστεύει, του ανήκεις.

Κραδαίνει το δρεπάνι, στον ουρανό το φτάνει.

Πασχαλιάτικα έθιμα της Παλιάς Αθήνας

 Ελάτε να περιηγηθούμε στα δρομάκια της Πλάκας και του Ψυρρή, τη δεκαετία του 1840. Τότε, το Πάσχα είχε τα δικά του γραφικά έθιμα, πολλά από τα οποία μας είναι σήμερα άγνωστα…

«Πολλά εξαιρετικώς γραφικά έθιμα της Παληάς Αθήνας συνδεδεμένα στενά με την ζωήν της πόλεως και με καθαρώς ελληνικάς παραδόσεις είνε άγνωστα σήμερον εις το μεγαλείτερον μέρος των κατοίκων του Άστεως. Το πέρασμα του χρόνου τα έσβυσε και μόνον ως ανάμνησις υπάρχουν πλέον.

Δια τον παλαιόν «Γκάγκαρην» το Πάσχα εθεωρείτο ως

Και συ τέκνον Τζόρνταν; (ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ (13η συνέχεια. Όλο και χειρότερα)

Δείτε εδώ τις μέχρι τώρα συνέχειες σε ενιαίο κείμενο

 Ένας ανεπαίσθητος θόρυβος από την κρεβατοκάμαρα έκανε τον Τζόρνταν να γυρίσει το βλέμμα του προς τα εκεί. Σαν να πήρε το μάτι του κάποια κίνηση πίσω απ τη μισάνοιχτη πόρτα. 

“Ποιαν έχεις μέσα αλητάκο;”, ρώτησε παιχνιδιάρικα τον Τάσο.

Εκείνος κατάλαβε πως το να κρύβεται δεν ήταν και πολύ φρόνιμο.

“Μια πρόσφατη γνωριμία. Για την ακρίβεια μόλις χθεσινοβραδινή!”.

“Καλή;”, αναρωτήθηκε ο Τζόρνταν.