Δείτε εδώ τις μέχρι τώρα συνέχειες σε ενιαίο κείμενο
Μπορείτε να αντιγράψετε τα κείμενα και να δημιουργήσετε αρχείο (WORLD ή OPEN OFFICE) ώστε να έχετε ενιαίο το κείμενο και στο τέλος ολοκληρωμένο το μυθιστόρημα
Συμφώνησαν αμέσως..
“Θα περάσουμε να πάρουμε το Γιώργο πρώτα. Πήγε σπίτι να βάλει κάτι πιο σπορ από αυτά που φορούσε στην εκκλησία.”, είπε η Καλλιόπη, και ξεκίνησαν. Τις περίμενε στην πόρτα κρατώντας μια καλαίσθητη ανθοδέσμη.
“Σε ποιαν από τις όμορφες δεσποινίδες θα την προσφέρω;”, ρώτησε χαμογελώντας καθώς άνοιγε την πόρτα του συνοδηγού.
¨Στην κοπελιά δίπλα μου”, του είπε η Καλλιόπη. “Η Μαριγώ μας είναι που γιορτάζει σήμερα:”
Της πρόσφερε τα λουλούδια και της ευχήθηκε. Αφού τελείωσαν με τις συστάσεις ξεκίνησαν για τον προορισμό τους. Σε τρία τέταρτα έφτασαν στα Σκούρτα, το γραφικό χωριουδάκι της Πάρνηθας.
Με πολλή δυσκολία κατάφεραν να βρουν τραπέζι σε μια από τις ταβέρνες, καθώς πολλοί Αθηναίοι είχαν επιλέξει να περάσουν εκεί την ημέρα. Η Μαριγώ κάθισε δίπλα στον Γιώργο, δίχως να παραχωρήσει αυτή τη θέση στην Καλλιόπη που δικαιωματικά της ανήκε, πράγμα που την πίκρανε , χωρίς όμως να το δείξει. Παρήγγειλαν σχεδόν απ΄όλα! Δηλαδή η Μαριγώ παρήγγειλε. Αρνί στη σούβλα, κοκορέτσια, μπιφτέκια, ορεκτικά, τα πάντα! Και κρασί, αν και ο Γιώργος ήθελε μια μπύρα.“Κρασί θα πιούμε!”, είπε αποφασιστικά η Μαριγώ. “Αυτό ταιριάζει στις γιορτές!”.
Μετά τις απαραίτητες προπόσεις και ευχές, έφαγαν με όρεξη και με τη βοήθεια και του κρασιού οι γλώσσες λύθηκαν.
“Λοιπόν, έχετε καιρό σχέση;” ρώτησε με αυθάδεια η Μαριγώ, στρεφόμενη στον Γιώργο.
“Σου είπα μόλις πριν δυο μέρες γνωριστήκαμε και είμαστε καλοί φίλοι”, απάντησε η Καλλιόπη ενοχλημένη, ενώ ο Γιώργος κούνησε το κεφάλι συμφωνώντας.
“Αν και δεν είχες ποτέ γούστο σχετικά με τους άντρες, αυτή τη φορά η επιλογή σου είναι ιδανική!”, είπε προκλητικά η Μαριγώ.
Η Καλλιόπη ένιωσε το αίμα να της ανεβαίνει στο κεφάλι! Την κοίταξε με άγριο βλέμμα, αλλά προτίμησε να μην απαντήσει. Ο Γιώργος παρατήρησε με κάποια αμηχανία την ένταση ανάμεσα τους, όπως και την απροκάλυπτη ερωτική επίθεση που του έκανε η Μαριγώ. Ήταν πολύ όμορφη κοπέλα αναμφισβήτητα, όμως κάτι πάνω της τον απωθούσε.
“Και συ Ρηνιώ;”, ξαναρώτησε η Μαριγώ. “Υπάρχει κάποιος στη ζωή σου;”
“Ας πούμε ναι”, ομολόγησε με μια χροιά πόνου στη φωνή της. “Υπάρχει ένας άντρας που με συγκινεί, αλλά μέχρι εκεί! Δεν έχει προχωρήσει τίποτα.”
“Και τι περιμένεις; Αν τον αγαπάς γιατί δεν συνεχίζεις;”
“Είναι πολύ απασχολημένος με τη δουλειά του. Είναι ξέρεις αξιωματικός της Αστυνομίας, και αυτός είναι ο μεγάλος του έρωτας! Κάποιες στιγμές που ξεκλέβει τις περνάμε μαζί, μα είναι τόσο λίγες αυτές.”
“Αστυνόμος!”, έδειξε ενδιαφέρον η Μαριγώ. “Και το όνομα αυτού;”
“Υπαστυνόμος για την ακρίβεια, και τον λένε Αντώνη”, απάντησε η Ρηνιώ αποφεύγοντας να πει περισσότερα.
“Αντώνης τι;”, επέμεινε. “Επώνυμο δεν έχει;”
“Αλεξίου”, απάντησε η Ρηνιώ δυσανασχετώντας. “Αν και νομίζω πως δεν ενδιαφέρει αυτό.”
Βόμβα να έπεφτε στο μαγαζί, λιγότερο θόρυβο θα έκανε. Όχι για τους άλλους, μόνο για τη Μαριγώ. Τι ήταν πάλι αυτό; Η σχέση της Ρηνιώς με αξιωματικό της δίωξης ναρκωτικών σε συνδυασμό με τις φήμες για τις δουλειές του Μάρκου και την παρουσία της στο σπίτι του, παραήταν πολλά για να είναι απλές συμπτώσεις! Και η ίδια πολύ τυχερή για να να γνωρίσει τον μπάτσο τυχαία. Κάτι ετοίμαζαν του Μάρκου, αυτό ήταν σίγουρο, και αν κατάφερνε να μάθει τι, θα της ήταν πολύ χρήσιμο.
Η Ρηνιώ παραξενεύτηκε με την ξαφνική σιωπή της Μαριγώς, όμως δεν το συνέδεσε με την κουβέντα τους. Εξ άλλου η προσοχή της ήταν τώρα στραμμένη στον Γιώργο, τον οποίο φλέρταρε δίχως τακτ, φέρνοντας τον σε φανερά δύσκολη θέση, όπως και την Καλλιόπη.
”Πάμε για έναν καφέ”, πρότεινε πιο πολύ για να σπάσει την παγωμάρα. Η ιδέα ενθουσίασε τη Μαριγώ.
”Και μετά μπουζούκια! Εγώ κερνάω!”
“Αποφεύγω τέτοιες διασκεδάσεις”, το ξέκοψε ο Γιώργος. “Όσο για έναν καφέ, πολύ ευχαρίστως!” “Για καφέ μόνο”, συμφώνησε και η Καλλιόπη. Δουλεύω αύριο.”
“Έχουν δίκιο τα παιδιά Μαριγώ. Εξάλλου μην ξεχνάς πως πριν λίγες μέρες έχασες τον πατέρα σου! Δεν είναι σωστό!”, την αποπήρε η Ρηνιώ
Η Μαριγώ ανασήκωσε με απογοήτευση τους ώμους.”Έστω καφέ. Φεύγουμε;” Πλήρωσε και σηκώθηκαν.
“Συγγνώμη”, της είπε χαμηλόφωνα η Ρηνιώ, κρατώντας την από το μπράτσο. “Δεν έπρεπε να το πω αυτό!”
Της χαμογέλασε υποκριτικά. “Το είπες όμως", σκέφτηκε,” κι αυτό θα το πληρώσεις πολύ ακριβά! Φανερά όμως έκρυψε την οργή της.
“Δεν έγινε τίποτα καλή μου! Βγάλτο από το μυαλό σου. Άσε που μάλλον δίκιο είχες.”
Πήγαν για καφέ στο κέντρο. Η Αθήνα άδεια από τον πολύ κόσμο έμοιαζε υπέροχη! Όταν πια κουράστηκαν από την ολοήμερη σχεδόν εκδρομή τους, πρώτη η Καλλιόπη εκδήλωσε την επιθυμία να φύγουν.
“Εσείς καθίστε αν θέλετε”, πρότεινε στις δυο φίλες. “Θα πάρουμε ταξί με τον Γιώργο.”
“Θα σας έλεγα να πάμε σπίτι μου, αλλά είναι που δουλεύεις το πρωί και θα είναι δύσκολο να κατέβεις από την Εκάλη.” “Μιαν άλλη φορά! Ευχαριστούμε πάντως. Ευχαριστούμε και σένα Μαριγώ! Και του χρόνου!”
“Περίεργο κορίτσι η Μαριγώ”, παρατήρησε ο Γιώργος καθώς έκαναν τον γύρο της Ομόνοιας.
Στείλτε μας στο tinios60@gmail.com, διηγήματα, στίχους, ποιήματα με την ένδειξη: Προς δημοσίευση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου