ΣΤΕΙΛΤΕ ΤΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ ΚΕΙΜΕΝΑ

Ιστορίες σε εξέλιξη. Κάθε ανάρτηση,συνέχεια της ιστορίας. Η συνέχεια των ιστοριών θα ανεβαίνουν καθημερινά. Μπορείτε να στέλνετε τις δικές σας ιστορίες στο tinios60@gmail.com Με την Ένδειξη για Ανάρτηση

Δευτέρα 13 Νοεμβρίου 2023

ΑΝΟΙΚΤΕΣ ΠΛΗΓΕΣ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ (71η συνέχεια, Η εκτόξευση και η γέννα)

Δείτε εδώ  τις μέχρι τώρα συνέχειες σε ενιαίο κείμενο

Μπορείτε να αντιγράψετε τα κείμενα και να δημιουργήσετε αρχείο (WORLD ή OPEN OFFICE) ώστε να έχετε ενιαίο το κείμενο και στο τέλος ολοκληρωμένο το μυθιστόρημα


“Σύμφωνοι! Από αύριο ξεκινάμε τις διαδικασίες.”


Η Ευγενία δέχτηκε με πόνο ψυχής το πλάνο του Αλέξανδρου. Στο σημείο που είχαν φτάσει τα πράγματα, δεν είχε μεγάλα περιθώρια να διαπραγματευτεί καλύτερους όρους. Τουλάχιστον θα έσωζε το σπίτι της, αν και το μέλλον του οικοπέδου παρέμενε αμφίβολο. Όταν τελείωσαν οι διατυπώσεις με την τράπεζα και υπέγραψε τα συμβόλαια για την παραχώρηση των μηχανημάτων στην καινούργια ιδιοκτήτρια, κοίταξε με αγωνία την Μαρία. 

 ”Χρειάζομαι δουλειά και εσύ μια πεπειραμένη βοηθό. Τι λες να μείνω κοντά σου;” 

 Η Μαρία ήταν από καιρό έτοιμη για μια τέτοια στιγμή. Η απάντηση της πάγωσε την Ευγενία με την κυνικότητα της. “Εκτιμώ ότι εσύ με έβαλες στον χώρο της μόδας. Όμως δυστυχώς είσαι πολύ παρωχημένη για τη σημερινή πραγματικότητα. Λυπάμαι, και καλή τύχη!” 

 Και δίχως καν να της απλώσει το χέρι βγήκε από το γραφείο του συμβολαιογράφου με ένα χαμόγελο ικανοποίησης στα χείλη. Επιτέλους η ώρα της καταξίωσης πλησίαζε.

Το μοναδικό εμπόδιο η εγκυμοσύνη που ήδη προχωρούσε στον τέταρτο μήνα και τα δυσάρεστα συμπτώματα που άρχισαν την εμφάνιση τους. Τη χειμωνιάτικη σεζόν ήταν αδύνατο να την προλάβει και εξάλλου δεν είχε σκοπό να κάνει τίποτα βεβιασμένα. Τον Φεβρουάριο θα γεννούσε και μετά θα έκανε το δυναμικό ξεκίνημα της. Μέχρι τότε θα έκανε τις απαραίτητες προεργασίες και μια μικρή ανακαίνιση στους χώρους της βιοτεχνίας. Την επίβλεψη των εργασιών την είχε αναλάβει ο Ερρίκος ο οποίος ήταν ενθουσιασμένος με τα νέα του καθήκοντα, (παιδικό του όνειρο η διακόσμηση εσωτερικών χώρων), αλλά και την προοπτική της καινούργιας αρχής.

Το πρώτο υπερηχογράφημα έδειξε ότι οι φόβοι της Μαρίας ήταν αβάσιμοι. Το παιδί, αγοράκι, δεν έδειχνε να έχει κανένα πρόβλημα, και έτσι ανακουφισμένη επιδόθηκε με ζήλο στην προετοιμασία της επιχείρησης. Μάζεψε γύρω της τους καλύτερους συνεργάτες, αποσπώντας τους από τις προηγούμενες δουλειές τους με δελεαστικούς μισθούς και υπόσχεση μπόνους. Την σύσταση της νέας εταιρίας την ανέλαβε ο Αλέξανδρος. Οι επαφές τους εξακολουθούσαν να είναι συχνές, αλλά διατηρούνταν σε φιλικό επίπεδο, όσο κι αν ο ίδιος πάντα επιζητούσε κάτι παραπάνω. Λίγο πριν τα Χριστούγεννα όλα ήταν έτοιμα. Όταν είδε η Μαρία για πρώτη φορά την επιγραφή ένιωσε πραγματικά υπερήφανη! ΝΟΜΑΡ ΕΠΕ, έγραφε με μπλε ελεκτρίκ χρώματα σε άσπρο φόντο. Το όνομα το επέλεξε η ίδια και δεν ήταν άλλο από τα αρχικά του δικού της. Νομικού Μαρία. Όλη τη διάρκεια των γιορτινών ημερών, εκτός από λίγες που αφιέρωσε στον Ερρίκο και τον Αλέξανδρο, την πέρασε κλεισμένη στο γραφείο της, σχεδιάζοντας αδιάκοπα. Έπρεπε να τους καταπλήξει όλους και αυτό θα έκανε!

Οι επιλογές στα υφάσματα αυτή τη φορά ήταν οι ιδανικές. Με την πολύτιμη συμβολή των έμπειρων στυλιστών και του πάντα χρήσιμου Ερρίκου, ετοίμασε τα πρώτα δείγματα, τα οποία άφησαν άφωνους όλους όσους τα είδαν. Αρχές Φλεβάρη στην έκθεση μόδας της Αθήνας, έκανε πάταγο η κολεξιόν της πρωτοεμφανιζόμενης ΝΟΜΑΡ. Δεκάδες παραγγελίες από όλη την Ελλάδα, προμήνυαν το λαμπρό μέλλον. Τα κοπτήρια πήραν φωτιά και οι μηχανές δούλευαν στο φουλ μέχρι αργά το βράδυ. Η Μαρία, ήρεμη πια και σίγουρη για την επιτυχία, περίμενε με λαχτάρα την ώρα που θα έφερνε στον κόσμο το μωρό της. Και η πολυπόθητη στιγμή έφτασε στις εικοσιτρείς του μήνα. Με τους πρώτους πόνους, τηλεφώνησε στη μάνα και της ζήτησε να έρθει κοντά της, χωρίς να της αναφέρει τίποτα για την εγκυμοσύνη της, και η Βασίλαινα, αγχωμένη από την ξαφνική πρόσκληση, της υποσχέθηκε πως θα κατέβαινε το ίδιο βράδυ. Στο λιμάνι θα την περίμενε ο καινούργιος σύντροφος του Ερρίκου, που είχε αναλάβει το λογιστήριο της εταιρίας. Η αναγνώριση θα γινόταν από μια φωτογραφία της, πριν κάμποσα χρόνια και αυτό δυσκόλευε την κατάσταση. Ευτυχώς η Μαρία είχε προνοήσει να της πει να κρατάει ένα μπουκέτο λουλούδια από τον κήπο. 

 Ο Ερρίκος, μέσα στον πανικό, την μετέφερε εσπευσμένα στο μαιευτήριο στο Μαρούσι και από εκεί τηλεφώνησε στον Αλέξανδρο, που κατέφθασε κι αυτός σε λίγα λεπτά. Ο τοκετός ήταν δύσκολος και επώδυνος. Στην πρόταση του μαιευτήρα να κάνει καισαρική, η Μαρία απάντησε κατηγορηματικά όχι. Ήθελε να ζήσει όλη την εμπειρία, έστω κι αν υπέφερε τρομερά. Δύο ώρες αργότερα κατά τις έξι το απόγευμα γεννήθηκε ο γιος της. Ένα υγιέστατο και πανέμορφο αγοράκι, που έμοιαζε εκπληκτικά στη μητέρα του. Τουλάχιστον αυτό ομολόγησαν, εκτός από τη μαία και τις νοσοκόμες, και ο Ερρίκος με τον Αλέξανδρο! 

 Όταν συνήλθε η Μαρία από τη νάρκωση και την ανέβασαν στο μονόκλινο δωμάτιο της, ο Αλέξανδρος μπήκε πρώτος με μια τεράστια ανθοδέσμη. Τη φίλησε τρυφερά στο μάγουλο και της ευχήθηκε. 

 “Να μας ζήσει ο κούκλος!” 

 “Νόμιζα πως δεν το ήθελες αυτό το παιδί!”, του απάντησε ξαφνιασμένη. “Άλλαξαν πολλά πράγματα τους μήνες της εγκυμοσύνης σου Μαρία! Σαν να άναψε μέσα μου ο πόθος μιας κανονικής οικογένειας, και ο ερχομός του μικρούλη ξύπνησε τη στοργή στην καρδιά μου.” 

 “Λίγο αργά, καλέ μου”, του είπε αποφασιστικά. “Έχω ήδη πάρει τις αποφάσεις μου.” 

 “Θα με παντρευτείς;”, τη ρώτησε αγνοώντας τα λόγια της.


Στείλτε μας στο tinios60@gmail.com, διηγήματα, στίχους, ποιήματα με την ένδειξη: Προς δημοσίευση 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου