Μπορείτε να αντιγράψετε τα κείμενα και να δημιουργήσετε αρχείο (WORLD ή OPEN OFFICE) ώστε να έχετε ενιαίο το κείμενο και στο τέλος ολοκληρωμένο το μυθιστόρημα
“Ελπίζω να μην συζητούσατε για δουλειά”, της είπε γελώντας. “Και κυρίως να μην σε έπεισε για συνεργασία!”.
Η Νίκη ανταπέδωσε το χαμόγελο.
“Δεν είμαι και τόσο απελπισμένη!”, του απάντησε. “Αν πρόκειται να ξεπέσω στον Κόλια, προτιμώ να μείνω άνεργη!”.
Ο Πετρής την έπιασε από τη μέση και πήγαν στο μπαρ. Είχε τόσα να της πει για τα σχέδια του, που αρκετά από αυτά περιλάμβαναν και εκείνη. Τον άκουσε με προσοχή να της εκθέτει το όραμα του για ιδιωτικό τηλεοπτικό σταθμό, που θα έφερνε επανάσταση στην ελληνική πραγματικότητα και θα τάραζε τα νερά. Βρισκόταν, της είπε, σε πολύ καλό δρόμο και ήδη είχε αρχίσει το στήσιμο του καναλιού. Καλώς εχόντων των πραγμάτων, με τη νέα χρονιά θα ξεκινούσε να μεταδίδει πρόγραμμα.
“Τον Οκτώβρη ξεκινούν τα γυρίσματα μιας καθημερινής σειράς που θα ενταχθεί στο πρόγραμμα του σταθμού και θα κάνει πάταγο!”, την ενημέρωσε με αυταρέσκεια. “Έξι σεναριογράφοι, από τους καλύτερους και πέντε σκηνοθέτες έχουν αναλάβει να απογειώσουν τη σειρά. Το καστ θα είναι επιλεγμένο ανάμεσα από τους κορυφαίους ηθοποιούς, και έναν μεγάλο ρόλο τον έχω φυλαγμένο για σένα!”
“Για μένα;”, τον ρώτησε έκπληκτη. “Μα δεν έχω καν αρχίσει μαθήματα σε δραματική σχολή και είναι μόλις η πρώτη φορά που συναντιόμαστε για να είστε τόσο γαλαντόμος μαζί μου!”
”Έχεις όλα τα προσόντα να πετύχεις”, την κολάκεψε. “Είσαι πανέμορφη, έξυπνη και εν τέλει εγώ πληρώνω και θα έχω όποιον θέλω στο κανάλι μου!”.
“Θα μου επιτρέψετε να το σκεφτώ λίγο, έτσι δεν είναι;”.
Την αγκάλιασε σφικτά και επιχείρησε να την φιλήσει.
Η Νίκη τραβήχτηκε απότομα και τον κοίταξε άγρια.
“Τελικά μάλλον δεν έχω να σκεφτώ τίποτα!”, τον κεραυνοβόλησε. “Ψάξτε αλλού για εύκολα θύματα!”. Και με αυτά τα λόγια έφυγε σχεδόν τρέχοντας.
“Εσύ θα χάσεις”, της φώναξε οργισμένος. “Αν βρεις ποτέ δουλειά στο θέατρο, να μην με λένε Οικονόμου!”.
Οι καμαρότοι δεν σταματούσαν να σερβίρουν ποτά και η μουσική μαζί με την πανσέληνο δημιουργούσαν ατμόσφαιρα κινηματογραφικής ταινίας. Ήδη είχαν ξεχωρίσει οι παρέες, με τις ετεροφυλόφιλες σχέσεις να είναι η μειοψηφία. Μεσήλικες χαριεντίζονταν με ανήλικα αγοράκια, τα περισσότερα των οποίων από χώρες της Ασίας, όπου το φαινόμενο δεν είναι σπάνιο.
Ο Δήμος κοιτούσε γύρω του όλη αυτή την ανωμαλία αηδιασμένος, σε αντίθεση με τον Ορφέα που έδειχνε να το απολαμβάνει. Ο Πετρής πλησίασε και κάθισε κοντά τους.
“Δεν βλέπω να διασκεδάζετε”, διαπίστωσε. “Μάλλον χρειάζεστε λίγο σπρώξιμο!”,
Έβγαλε δυο σακουλάκια διάφανα από την τσέπη και τα άφησε στο τραπεζάκι. “Πρώτο πράγμα!”,
είπε απευθυνόμενος στον Ορφέα. “Για τους υπόλοιπους υπάρχει η δευτεράντζα!”.
Ο Ορφέας έβαλε λίγη σκόνη στο δάχτυλο και την ακούμπησε στη γλώσσα.
“Εξαιρετική!”, συμφώνησε, “ Ξέρεις να διαλέγεις άρχοντα!”.
Ο Πετρής χαμογέλασε και σηκώθηκε. “Καλή διασκέδαση”, τους είπε και απομακρύνθηκε.
“Πάω να βρω τη Νίκη.”, δήλωσε ο Δήμος και έκανε κίνηση να σηκωθεί. Ο Ορφέας τον κράτησε κοντά του.
“Τώρα που αρχίζει το πάρτι θα φύγεις”, του χαμογέλασε. “Μόνο με τη Βότκα δεν κάνεις κεφάλι!” “Δεν είμαι πρεζάκιας!”, του πέταξε κοφτά.
“Ούτε και εγώ!”, απάντησε ο Ορφέας πειστικά. “Σου μοιάζω για εξαρτημένο άτομο;”.
Ο Δήμος αναγκάστηκε να παραδεχτεί πως δεν είχε την εικόνα ανθρώπου που αναζητούσε τη δόση του.
“Κάνω περιστασιακή χρήση εδώ και πέντε χρόνια”, εξομολογήθηκε. “Σε διαβεβαιώ πως δεν μου λείπει καθόλου όταν απέχω. Αλλά μια στις τόσες, και κυρίως όταν είναι δωράκι όπως τώρα, κάνω δυο μυτιές. Ανεβαίνεις επίπεδο μαζί της, πίστεψε με!”.
“Δεν είναι για μένα αυτά”, απάντησε αποφασιστικά. “Ήδη η βότκα με έχει κτυπήσει στο κεφάλι”. Ο Ορφέας δεν του απάντησε και άπλωσε τη σκόνη πάνω σε ένα καθρεφτάκι που έβγαλε από την τσέπη. Με αργές κινήσεις το έφερε στα ρουθούνια του και τράβηξε από μια στο καθένα. “Δοκίμασε και συ”, απευθύνθηκε στο Δήμο με μάτια που έλαμπαν. “Δεν έχεις να χάσεις τίποτα! Δεν σου αρέσει; Δεν το ξανακάνεις!”.
Λίγο η περιέργεια, λίγο η επίδραση της βότκας, χαλάρωσαν τις άμυνες του Δήμου. Ακολούθησε πιστά την ίδια διαδικασία που είχε δει και πέρα από ένα μικρό κάψιμο στη μύτη δεν ένιωσε τίποτα.
”Αυτό ήταν όλο;”, ρώτησε τον Ορφέα με απορία.
“Βιάζεσαι καλέ μου!¨του απάντησε χαμογελώντας. “Όλα θέλουν το χρόνο τους!”
Και πραγματικά, δεν πέρασαν πέντε λεπτά και ένα κύμα ευφορίας κατέκλυσε τον Δήμο. Όλα γύρω του έμοιαζαν μαγικά. Ακόμα και οι περιπτύξεις των ανώμαλων παιδεραστών, τώρα του φαινόντουσαν εξαιρετικά ερεθιστικές. Μια έντονη επιθυμία για σεξ του έφερε ανατριχίλα. Ο Ορφέας διάβασε τα σημάδια και τον αγκάλιασε παθιασμένα.
“Πάμε”, διέταξε τον Δήμο με φωνή που έτρεμε από την ένταση. “Υπάρχει μια καμπίνα που είναι πάντα ανοικτή για τέτοιες περιπτώσεις”.
Τον ακολούθησε σαν υπνωτισμένος, υπακούοντας στην έντονη ανάγκη για εκτόνωση. Πέρασαν αγκαλιασμένοι από το μπαρ και ο Ορφέας πήρε ένα ακόμη μπουκάλι βότκα. Από μακρυά ο Πετρής τους έριξε μια ματιά γεμάτη ικανοποίηση. Όλα είχαν πάρει τον δρόμο που επεδίωκε.
Έκαναν έρωτα αρκετή ώρα και οι ρόλοι εναλλάσσονταν μεταξύ τους. Ο ενεργητικός, που για πρώτη φορά δοκίμαζε ο Δήμος, δεν τον ενθουσίασε, όμως ενταγμένος στο παιχνίδι είχε το ενδιαφέρον του.
Δείτε επίσης: Πάρτε 100 σε κουπόνι & 50% έκπτωση στην πρώτη σας παραγγελία με την εφαρμογή μας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου