Δείτε εδώ τις μέχρι τώρα συνέχειες σε ενιαίο κείμενο
Μπορείτε να αντιγράψετε τα κείμενα και να δημιουργήσετε αρχείο (WORLD ή OPEN OFFICE) ώστε να έχετε ενιαίο το κείμενο και στο τέλος ολοκληρωμένο το μυθιστόρημα
Φαντάσματα του παρελθόντος γύρισαν πάλι ζητώντας δικαίωση. Αδικοχαμένοι άνθρωποι που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο χάθηκαν εξ αιτίας της στοίχειωναν την ύπαρξη της. Ήταν μόλις πριν λίγο καιρό που οι Ερινύες αποφάσισαν να ασχοληθούν μαζί της. Κοντά τέσσερα χρόνια τώρα, ούτε η παραμικρή τύψη δεν τάραξε τη ζωή της, και τώρα, σαν κάποιο αόρατο χέρι να τους άνοιξε την πόρτα, εισέβαλαν βίαια στον ψυχικό της κόσμο και τον καταρράκωσαν. Η αποκάλυψη της αλήθειας σχετικά με τους γονείς της, αντί να τη λυτρώσει, της κατάστρεψε ότι είχε βάλει στόχο ζωής. Την εκδίκηση!
Σύρθηκε με πολύ κόπο ως το μικρό ψυγείο. Το στόμα της ήταν κατάξερο, όμως στην προσπάθεια της να πιει λίγο νερό, το μπουκάλι της έφυγε απ το χέρι και έσπασε γεμίζοντας το πάτωμα γυαλιά και νερά. Βγήκε παραπατώντας από το γραφείο της, ζήτησε από τη γραμματέα της να τα μαζέψει, και ύστερα αργά αργά κατευθύνθηκε προς το σχεδιαστήριο. Είχε ανάγκη να ξεφύγει λίγο από το ζοφερό κόσμο που ζούσε. Δεν ασχολούταν πια ενεργά με τον σχεδιασμό παρά μόνο στην αρχική ιδέα. Όλα τα υπόλοιπα τα αναλάμβαναν οι τέσσερις σχεδιαστές που είχε προσλάβει. Παρακολούθησε, όσο της επέτρεπε η κατάσταση της, την ετοιμασία των καλοκαιρινών δειγμάτων, αλλά δεν άντεξε για πολύ. Αφού τους ευχήθηκε καλή συνέχεια ξαναγύρισε στο γραφείο της και προσπάθησε να κλείσει λίγο τα μάτια της, πράγμα που κατάφερε έστω και για λίγη ώρα.
Όταν ξύπνησε αισθανόταν κάπως καλύτερα. Τίποτα δεν είχε αλλάξει δραματικά, όμως τα συμπτώματα έγιναν πιο υποφερτά. Έριξε λίγο νερό στο πρόσωπο της και αφού βάφτηκε ελαφρά ξεκίνησε για τον ψυχολόγο. Στις πέντε παρά είκοσι ήταν ήδη στο γραφείο του στο Κολωνάκι. Η γραμματέας του μια ξανθιά καλλονή γύρω στην ηλικία της, την οδήγησε στον προθάλαμο, μέχρι να τελειώσει ο γιατρός με τον ασθενή που ήταν ήδη μέσα, και της πρόσφερε μια πορτοκαλάδα. Τα λίγα λεπτά που περίμενε αναρωτήθηκε αν είχε νόημα αυτή η επίσκεψη. Από όσο ήξερε θα έπρεπε να βγάλει τα εσώψυχα της σε έναν άγνωστο, και αυτό δεν ήταν δυνατόν να το κάνει. Είχε τόσα τραγικά να κρύψει, ώστε αμφέβαλε αν θα μπορούσε να την βοηθήσει.
Ίσως είχε σηκωθεί να φύγει αν εκείνη τη στιγμή δεν άνοιγε η πόρτα του γραφείου. Ένας σαραντάρης, που σε τίποτα δεν θύμιζε επιστήμονα, συνόδεψε τη μεσόκοπη ασθενή του στην έξοδο και ύστερα στράφηκε στην Μαρία.
“Η κυρία Νομικού; Περάστε παρακαλώ!”
Όταν μπήκε στο γραφείο δεν είδε τίποτα από ότι είχε στο μυαλό της από γραφεία ψυχολόγων. Ούτε καναπέ που υποτίθεται ξαπλώνει ο ασθενής, ούτε κάτι άλλο που να θυμίζει ιατρείο. Μόνο το τραπέζι του γιατρού και μια αναπαυτική πολυθρόνα που την οδήγησε να καθίσει.
“Λοιπόν”, ξεκίνησε ο γιατρός,” Τι ακριβώς αντιμετωπίζετε;” Του εξήγησε με κάθε λεπτομέρεια τα συμπτώματα που την βασάνιζαν καιρό τώρα.
Επέμεινε ιδιαίτερα στους πονοκεφάλους και τους εφιάλτες, αποφεύγοντας να του πει για τα οράματα και τις φωνές. Στις ερωτήσεις του σχετικά με την παιδική της ηλικία προσπάθησε να είναι όσο πιο προσεκτική γινόταν, χωρίς να του κρύβει όσα έπρεπε και επιτρεπόταν να μάθει. Του ανέλυσε την αυταρχική συμπεριφορά του πατέρα και τον άβουλο χαρακτήρα της μάνας. Τη σκληρή δουλειά στο χωράφι, το σταμάτημα του σχολείου, την σχεδόν ανύπαρκτη τότε προσωπική της ζωή.
“Είναι φανερό”, έκανε την πρώτη διάγνωση, ”πως κάπου εκεί βρίσκεται η αιτία των προβλημάτων σας. Το θέμα είναι να ψάξουμε ποιο ακριβώς αίτιο πυροδοτεί όλες αυτές τις αντιδράσεις. Αν δεν έχετε κάτι πιο συγκεκριμένο να θυμηθείτε, θα πρότεινα την ύπνωση. Πρόκειται για μια ακίνδυνη και ανώδυνη μέθοδο, που θα μας οδηγήσει στη άκρη του νήματος.”
Στο άκουσμα αυτής της ιδέας η Μαρία τρομοκρατήθηκε. Σε μια τέτοια κατάσταση θα μπορούσε να αποκαλύψει πράγματα που κανείς και ποτέ δεν έπρεπε να μάθει! Κατά πάσα πιθανότητα βέβαια τίποτα από όσα έλεγε μέσω αυτής της διαδικασίας δεν θα μπορούσε να τη βλάψει, αφ ενός λόγω του ιατρικού απόρρητου, και αφ ετέρου γιατί κανείς δεν θα ήταν σίγουρος ότι δεν επρόκειτο απλά για παραλήρημα και όχι πραγματικές καταστάσεις. Τελικά αποφάσισε να το τολμήσει προκειμένου να γλυτώσει από τις οδυνηρές εμπειρίες που ζούσε. Σε λίγα λεπτά με τις εντολές του γιατρού βρέθηκε σε κατάσταση ύπνωσης.
“Που είσαι τώρα Μαρία;”
"Σπίτι, μόλις βγήκα από το ντους. Φοράω το μπουρνούζι μου και πιάνω να φορέσω το Σταυρό μου που είχα βγάλει πριν. Μια φωνή γυναικεία μου φωνάζει να μην το κάνω.”
“Την έχεις ξανακούσει αυτή τη φωνή;” “Όχι πρώτη φορά είναι.”
“Τελικά κάνεις ότι σου είπε;”
“Ναι. Παίρνω το Σταυρό και τον βάζω στο συρτάρι μου.”
“Πάμε πιο μπροστά τώρα Μαρία. Που βρίσκεσαι;”
“Έξω από την Αγία Μαρίνα με τις φίλες μου. Μόλις έχει τελειώσει η λειτουργία του Ευαγγελισμού. Ο πατέρας μόλις βγαίνει κι αυτός. Και πάλι η ίδια φωνή να μου λέει πόσο όμορφος είναι και πόσο ερωτευμένη είμαι μαζί του.”
“Εσύ αισθάνεσαι έτσι Μαρία;”
“Είμαι μπερδεμένη. Τώρα που με πιάνει από τη μέση αισθάνομαι μια περίεργη γλύκα παντού.”
“Πάμε πιο μπροστά. Πήγατε σπίτι;”
“Ναι. Τι όμορφα τα μάτια του! Όλα του είναι όμορφα! Τον θέλω και με θέλει κι αυτός.”
“Προχωράτε σε κάτι άλλο;”.
“Όλα του είναι όμορφα! Τον θέλω και με θέλει κι αυτός.”,
“Πάμε ακόμα πιο μπροστά. Τι γίνεται τώρα;”
“Όλα του είναι όμορφα! Τον θέλω και με θέλει κι αυτός.” επανέλαβε μονότονα.
Στείλτε μας στο tinios60@gmail.com, διηγήματα, στίχους, ποιήματα με την ένδειξη: Προς δημοσίευση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου