Δείτε εδώ τις μέχρι τώρα συνέχειες σε ενιαίο κείμενο
Μπορείτε να αντιγράψετε τα κείμενα και να δημιουργήσετε αρχείο (WORLD ή OPEN OFFICE) ώστε να έχετε ενιαίο το κείμενο και στο τέλος ολοκληρωμένο το μυθιστόρημα
“Μην με φέρνεις σε πιο δύσκολη θέση, από ότι ήδη είμαι!”. την παρακάλεσε. “Δεν ξέρω πως να πλησιάσω μια γυναίκα με τη δική σου προσωπικότητα!”
“Με τον μόνο τρόπο που δεν λαθεύει ποτέ”, του απάντησε τρυφερά. “Την αγάπη!”
Μίλησαν αρκετή ώρα ακόμη και ήπιαν τουλάχιστον τρία καραφάκια. Χώρισαν, με την υπόσχεση να ξαναβρεθούν την επόμενη.
Ο Θανάσης με βία είχε τα χρήματα να επιστρέψει σπίτι. Με το μάτι στο ταξίμετρο, μετρούσε τις δραχμές που είχε στη διάθεση του. Τελικά κατέβηκε ένα χιλιόμετρο πριν τον προορισμό του, για να μην ρεζιλευτεί στον ταξιτζή. Αυτό το κορίτσι ήταν ότι καλύτερο είχε ονειρευτεί. Έξυπνη, όμορφη, πετυχημένη. Και δυστυχώς πλούσια! Πολύ πλούσια για να τρέφει ελπίδες. Ο μισθός του, ίσα που θα επαρκούσε για τα καλλυντικά της. Αλλά πάλι, μπορούσε να αναπληρώσει την οικονομική του ανεπάρκεια, με την γνώση και το ταλέντο του, που σίγουρα της έλειπαν. Δεν το σκεφτόταν ως πλεονέκτημα του, αλλά ως άμυνα απέναντι στην αδιαμφισβήτητη ανωτερότητα της σε κοινωνικό επίπεδο. Ίσως όμως έκανε μάταια σχέδια. Η Μαρία δεν έδειχνε από τους ανθρώπους που αρέσκονται σε ρομαντικές ιστορίες. “Ο χρόνος θα δείξει”, αποφάνθηκε.
Από τη μεριά της η Μαρία ήταν ενθουσιασμένη από τα καινούργια δεδομένα. Νέο ξεκίνημα στις επιχειρηματικές της δραστηριότητες, αλλά και νέα αρχή στην αισθηματική της ζωή, που είχε βαλτώσει τους τελευταίους μήνες. Εντελώς αντίθετοι χαρακτήρες με τον Θανάση, όμως αυτό θα έφερνε την ισορροπία ανάμεσα τους. Η σχεδόν παιδική του αφέλεια της ξυπνούσε προστατευτικά αισθήματα, που μπορεί να μην ήταν ακριβώς έρωτας, όμως δεν απείχαν και πολύ από αυτόν. Γύρισε στη βιοτεχνία και ρίχτηκε με τα μούτρα στη δουλειά. Τηλέφωνα στους προμηθευτές, προετοιμασία για την υποδοχή της αντιπροσωπείας των Εγγλέζων, ότι τέλος πάντων είχε αφήσει σε εκκρεμότητα λόγω της προηγούμενης κακής της διάθεσης. Αργά το απόγευμα το τηλεφώνημα του Αλέξανδρου την ανέβασε ακόμη πιο ψηλά! Το ραντεβού στην τράπεζα το έκλεισε για την επομένη το πρωί, και όπως την διαβεβαίωσε ο διευθυντής ήταν ευνοϊκά διατεθειμένος σε σχέση με το δάνειο. Την πρόταση του να το γιορτάσουν με έξοδο για φαγητό την απέρριψε ευγενικά, επικαλούμενη φόρτο εργασίας. Άλλωστε μόνο σαν εργαλείο της δουλειάς της έβλεπε πια τον Αλέξανδρο, έστω κι αν ήταν και πατέρας του παιδιού της.
______
Η έγκριση του δανείου αποδείχτηκε μια τυπική διαδικασία. Όλα έγιναν εύκολα χάρη στην επάρκεια της προετοιμασίας του Αλέξανδρου, αλλά και στην οικονομική ευρωστία της ΝΟΜΑΡ. Σε λίγες μέρες όλα ήταν έτοιμα για το μεγάλο ξεκίνημα. Αγοράστηκε ο γύρω χώρος και άρχισαν αμέσως οι μελέτες της διαμόρφωσης. Εν τω μεταξύ, με βαριά καρδιά η Μαρία, είχε πάει το μωρό στην εκκλησία για το σαράντισμα. Παρακολούθησε αδιάφορη, ίσως και με δυσφορία το τελετουργικό και πήρε το παιδί από τα χέρια του ιερέα χωρίς να του φιλήσει το χέρι, όπως συνηθίζεται. Ανακουφισμένη με το τέλος της διαδικασίας που δεν την ήθελε αλλά την επέβαλαν οι συνθήκες, γύρισε το μωρό σπίτι και επέστρεψε στο βασίλειο της, που σε λίγους μήνες θα γινόταν αυτοκρατορία!
Με τον Θανάση έβγαιναν συχνά, όσο βέβαια της επέτρεπαν οι αυξημένες υποχρεώσεις της. Τίποτα δεν είχε προχωρήσει, πέρα από τρυφερά τετ-α-τετ και ρομαντικά δείπνα. Η ατολμία, μπορεί και απειρία του Θανάση δεν του άφηναν περιθώρια για πρωτοβουλίες, όσο και αν διακαώς το επιθυμούσε. Αλλά και η Μαρία δεν βιαζόταν. Τα σχέδια της γι αυτή τη σχέση ξεπερνούσαν την απλή σεξουαλική επαφή.
“Τι θα κάνουμε το Πάσχα;”, την ρώτησε το βράδυ Σαββάτου του Λαζάρου όταν έτρωγαν σε μια γραφική ψαροταβέρνα στην Πειραϊκή.
“Ότι κάνουμε και τις υπόλοιπες 364 μέρες του χρόνου!”, του απάντησε ανόρεχτα. “Δουλειά, σπίτι, μωρό.”
“Τουλάχιστον μια μικρή ολοήμερη έξοδο κάπου εδώ κοντά;”, επέμεινε ο Θανάσης.
“Θα δούμε”, είπε βαριεστημένα.
Τελικά υπέκυψε στα παρακάλια του. Κανόνισαν διανυκτέρευση για το Μεγάλο Σάββατο σε ξενοδοχείο στην Πάτρα, που θα περιλάμβανε Πασχαλινό δείπνο και ανήμερα όλα τα σχετικά, με ψήσιμο οβελία και γιορταστικό πρόγραμμα. Την επιστροφή την κανόνισαν για τη Δευτέρα το απόγευμα. Ευτυχώς ο Αλέξανδρος, αν και πληγωμένος από την αδιαφορία της Μαρίας, προσκάλεσε τη Βαγγελιώ στο Λουτράκι και έτσι δεν θα έμενε μόνη.
Δεν το μετάνιωσε που δέχτηκε την πρόταση του. Όχι μόνο πέρασαν πολύ καλά και ξέφυγε από τις καθημερινές σκοτούρες, αλλά και ο Θανάσης ξεπερνώντας την έμφυτη δειλία του προχώρησε πιο δυναμικά. Τη νύχτα της Ανάστασης της πρόσφερε ένα δαχτυλίδι αρραβώνα, όχι και τόσο ακριβό βέβαια, που αγόρασε με αιματηρές οικονομίες και τη βοήθεια του δώρου του Πάσχα. Η Μαρία το δέχτηκε με ενθουσιασμό και λίγο αργότερα στο δωμάτιο ολοκλήρωσαν τη σχέση τους. Τίποτα συνταρακτικό, όπως ακριβώς ανέμενε η Μαρία, όμως με πολύ τρυφερότητα που άγγιξε την καρδιά της. Η Πασχαλιά ηλιόλουστη όπως της πρέπει, πέρασε με πολύ καλή διάθεση για το ζευγάρι. Έφαγαν, ήπιαν, χόρεψαν και νωρίς το βράδυ έπεσαν εξουθενωμένοι για ύπνο.
Στείλτε μας στο tinios60@gmail.com, διηγήματα, στίχους, ποιήματα με την ένδειξη: Προς δημοσίευση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου