Δείτε εδώ τις μέχρι τώρα συνέχειες σε ενιαίο κείμενο
Μπορείτε να αντιγράψετε τα κείμενα και να δημιουργήσετε αρχείο (WORLD ή OPEN OFFICE) ώστε να έχετε ενιαίο το κείμενο και στο τέλος ολοκληρωμένο το μυθιστόρημα
Με τα μάτια κλειστά βαριανάσαινε ακόμη και με τη βοήθεια του οξυγόνου.
“Και με το φυλακτό; Τι έγινε με το φυλακτό;”, ρώτησε με αγωνία η Μαρία, αν και φοβόταν πως δεν θα έπαιρνε απάντηση.
Η γρια έκανε ένα μορφασμό πόνου και προσπάθησε να απαντήσει. Έβγαλε τη μάσκα και το πρόσωπο της μελάνιασε. “Το είχε βρει ο άντρας μου σε μια ανασκαφή”, είπε τόσο σιγανά που η Μαρία σχεδόν κόλλησε το αυτί στο στόμα της για να ακούσει. “Μαγικό αρχαίο ξόρκι που χρησιμοποιούσαν για μαγικές τελετές. Είναι..μην..”
Αυτά ήταν τα τελευταία λόγια που μπόρεσε να αρθρώσει. Η αναπνοή της έγινε βαριά σαν ρόγχος θανάτου. Θορυβημένη πάτησε το κουμπί έκτακτης ανάγκης, και σε ελάχιστα δευτερόλεπτα το δωμάτιο γέμισε γιατρούς και νοσοκόμες. Ένας νεαρός γιατρός την έσπρωξε μαλακά στο διάδρομο και έκλεισε την πόρτα. Όταν σε λίγα λεπτά βγήκαν και η προϊσταμένη κλείδωσε την πόρτα, συνειδητοποίησε πως όλα είχαν τελειώσει. Η κυρία Καμβύση ταξίδεψε προς το άγνωστο που αναζήτησε σε όλη της τη ζωή. Το μεγάλο μυστικό σχετικά με το φυλακτό μάλλον θα παρέμενε αναπάντητο, αν και η Μαρία είχε αποφασίσει να το κρατήσει ούτως ή άλλως. Κατέβηκε στο σαλόνι του θεραπευτηρίου και πήρε έναν εσπρέσο. Κάθισε σε ένα τραπεζάκι και προσπάθησε να ταξινομήσει τα καινούργια δεδομένα. Η γρια είχε δίκιο. Όσο κι αν εκείνη προκάλεσε την αρχή των προβλημάτων, η συνέχεια βάρυνε αποκλειστικά την ίδια. Ούτε και τώρα όμως κατηγορούσε για κάτι τον εαυτό της. Όλοι όσοι πήραν την τιμωρία από τα χέρια της, με κάποιον τρόπο την είχαν βλάψει, εκτός ίσως από τη Ρηνιώ, που ήταν η μόνη που πλήρωσε αμαρτίες άλλων και μια κακιά στιγμή. Σηκώθηκε αργά, μπήκε στο αυτοκίνητο και πήρε το δρόμο για το σπίτι.
Ο Θανάσης την περίμενε βλέποντας τηλεόραση μπροστά στο αναμμένο τζάκι
“Πήγε καλά το ραντεβού σου;”, τη ρώτησε με ενδιαφέρον. “Κάτι καινούργια δείγματα από την Κίνα”, απάντησε. “Είναι η νέα τάση. Φτηνά και σε καλό επίπεδο.”
“Φτηνά και καλά; Περίεργο μου ακούγεται.”
Η Μαρία δεν είχε καμιά διάθεση να συνεχίσει την κουβέντα. Κούνησε τους ώμους σαν να έλεγε θα δούμε, και ανέβηκε στο δωμάτιο του μωρού. Η Βασίλαινα λαγοκοιμόταν δίπλα στο πάρκο που καθόταν ο μικρός. Τον πήρε στην αγκαλιά και κατέβηκε και πάλι στο σαλόνι.
“Τι μαγείρεψε η μάνα μου;” ρώτησε τον Θανάση. “Χοιρινό με σέλινο, αλλά ακόμη δεν το έχει αυγοκόψει.”
Η Μαρία άφησε το παιδί στον Θανάση και πήγε στην κουζίνα να αποτελειώσει το φαγητό. Την ώρα που έβαζε τα αυγά στο μπολ για το αυγολέμονο κτύπησε το τηλέφωνο. Ήταν ο Αλέξανδρος που ήθελε να μάθει νέα από την επίσκεψη της στο νοσοκομείο.
Δεν είχε σκοπό βέβαια να του αποκαλύψει έστω και το παραμικρό από τη συνομιλία που είχαν.
“Μόλις και την πρόλαβα ζωντανή”, του είπε ψέματα. “Ψυχορραγούσε ήδη όταν πήγα. Σε λίγα λεπτά πέθανε χωρίς να συνέλθει καθόλου.”
”Κρίμα”, ψέλλισε λυπημένος. “Έφυγε ένας υπέροχος επιστήμονας και άνθρωπος! Δεύτερη μητέρα μου την αισθανόμουν. Θα τηλεφωνήσω του γιου της να μάθω για την κηδεία. Αλήθεια θα έρθεις και συ;”
“Μπορεί, μάθε ημέρα και ώρα και θα προσπαθήσω.”
Έκλεισε το τηλέφωνο και συνέχισε με το μαγείρεμα. Ένας ξαφνικός πόνος χαμηλά στην κοιλιά, την έκανε να διπλωθεί. Προφανώς άρχιζε η περίοδος της, σκέφτηκε, που ήδη είχε καθυστερήσει τρεις μέρες. Πήγε στην τουαλέτα για να προλάβει την αιμορραγία, που όμως δεν ήρθε. Περίμενε αρκετά λεπτά ακόμη και ξαναγύρισε στην κουζίνα. Τρεις μέρες καθυστέρηση μπορεί να μην είναι και τόσο ασυνήθιστο, όμως η Μαρία άρχισε να ανησυχεί με το ενδεχόμενο να είναι και πάλι έγκυος! Και τελικά δεν είχε άδικο να ανησυχεί. Η καθυστέρηση εξακολούθησε και το τεστ επιβεβαίωσε την υποψία.
Δυο μήνες τώρα η μόνη σκέψη της είναι να απαλλαγεί από το ανεπιθύμητο έμβρυο. Η έκτρωση φαντάζει μονόδρομος στο μυαλό της. Ένα παιδί θα ήταν εμπόδιο αυτό τον καιρό, και εξάλλου δεν ήθελε επιπλέον δέσιμο με το Θανάση. Ήδη είχε μετανιώσει γι αυτό τον βιαστικό γάμο. Οι μικροαστικές του αντιλήψεις, αν και είχαν διαφανεί από την αρχή, τώρα την ενοχλούσαν αφόρητα. Παντόφλες, τηλεόραση και πυτζάμες, με το που γύριζε σπίτι. Αυτές οι ανυπόφορες πυτζάμες που της έφερναν ναυτία!
Ευτυχώς λίγες στιγμές ήταν αναγκασμένη να υπομένει την παρουσία του. Το καμάρι της, η ΝΟΜΑΡ απαιτούσε να βρίσκεται στο γραφείο της τις περισσότερες ώρες της ημέρας. Η συνεχώς ανοδική της πορεία είχε εκπλήξει τους πάντες και έκανε τους ανταγωνιστές να κλείνουν ο ένας μετά τον άλλο. Δεν υπήρχε πόλη στην Ελλάδα που κάποιο κατάστημα να μην είχε δημιουργίες της, ούτε μοντέρνα γυναίκα να μην φοράει κάτι δικό της! Οι κλωστοϋφαντουργικές επιχειρήσεις, δούλευαν σχεδόν αποκλειστικά για να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες της. Οι τραπεζικοί λογαριασμοί της Μαρίας, αυξάνονταν με γεωμετρική πρόοδο. Το μόνο που έμενε ήταν να τελειώνει με το μωρό που μεγάλωνε μέσα της.
Ο γυναικολόγος στην αρχή είχε τις αντιρρήσεις του. “Συμφωνεί ο πατέρας του παιδιού;¨, την ρώτησε.
Η απάντηση της, αρκετές χιλιάδες δραχμές, έκαμψαν τις όποιες αντιστάσεις του! Σε λίγη ώρα όλα είχαν τελειώσει. Το έμβρυο ποτέ δεν θα γινόταν ολοκληρωμένος άνθρωπος, και αν έλειπαν οι καταραμένες πληγές στα χέρια και το πλευρό της Μαρίας, τίποτα δεν θα σκίαζε τη χαρά της για την αίσια έκβαση. Απέφυγε να γυρίσει σπίτι, καθώς οι πληγές, για πρώτη φορά δεν έλεγαν να κλείσουν!
Δείτε επίσης: ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟΤΕΡΑ2
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου