Δείτε εδώ τα προηγούμενα σε ενιαίο κείμενο
Μπορείτε να αντιγράψετε τα κείμενα και να δημιουργήσετε αρχείο (WORLD ή OPEN OFFICE) ώστε να έχετε ενιαίο το κείμενο και στο τέλος ολοκληρωμένο το μυθιστόρημα
ΜΑΡΤΗΣ 1991
Η ναυτιλιακή εταιρεία “ΟΙΚΟ NAVY”, απέκτησε ένα ακόμα τάνκερ, χωρητικότητας 80000 τόνων.
Με αυτό το πλοίο το δυναμικό της ανέβηκε στα ένδεκα και την κατέτασσε σε μια ανερχόμενη δύναμη της ναυτιλίας.
Οι ψίθυροι για την ξαφνική εκτίναξη του Πέτρου Οικονόμου, ήταν διαρκείς και εντεινόμενοι. Οι πιο υποψιασμένοι μιλούσαν για λαθρεμπόριο καυσίμων, κανείς όμως δεν έβρισκε αποδείξεις για παράνομη δραστηριότητα, όσο κι αν απασχόλησε το θέμα τις αρμόδιες αρχές.
Εξάλλου με μια εφημερίδα μεγάλης κυκλοφορίας και ένα τηλεοπτικό σταθμό στην πρώτη θέση τηλεθέασης, έμοιαζε δύσκολο να τον ακουμπήσει κάποιος!
Απόψε ο Πετρής διοργάνωνε μια δεξίωση στον Ναυτικό όμιλο, με καλεσμένη την αφρόκρεμα της ελληνικής κοινωνίας. Υπουργοί, πρέσβεις, βουλευτές,, θα έδιναν το παρόν σε αυτό το μεγάλο γεγονός. Μπορεί να τον έβλεπαν οι περισσότεροι με μισό μάτι, όμως του αναγνώριζαν τις εξαιρετικές του ικανότητες στον επιχειρηματικό τομέα, παρόλο που ήταν μόλις απόφοιτος του δημοτικού.
Ο Πετρής είχε φροντίσει να κρατά τις ισορροπίες μετά την επικράτηση της Νέας Δημοκρατίας. Η εφημερίδα εξακολουθούσε να στηρίζει χαλαρά το ΠΑΣΟΚ, χωρίς ιδιαίτερο ζήλο, ενώ ο τηλεοπτικός σταθμός μάλλον έγερνε προς την κυβέρνηση, και έτσι ήταν όλοι ευχαριστημένοι!
Η προσωπική του ζωή ήταν σχεδόν ανύπαρκτη. Απορροφημένος από το όραμα του για την κορυφή, είχε παραμελήσει ακόμα και τον Άγγελο, που μεγάλωνε με τη νταντά και τον Λουκά. Φρόντισε βέβαια να τον βάλει σε ένα από τα καλύτερα σχολεία της Ελλάδας, την σχολή Ι.Μ.Παναγιωτόπουλου και τις περισσότερες ώρες ο μικρός βρισκόταν εκεί, αφού εκτός από τα μαθήματα έκανε αγγλικά και γαλλικά. Ο Λουκάς είχε επιφορτιστεί να τον πηγαίνει στη σχολή και να τον γυρίζει πίσω. Οι εντολές του Πετρή στη διεύθυνση ήταν να μην αφήσουν κανέναν άλλο να πάρει το παιδί, εκτός αν ο ίδιος τους έδινε άλλες οδηγίες.
Σήμερα θα το έπαιρνε μαζί του στην δεξίωση. Ήθελε όλοι να καμαρώσουν τον διάδοχο και κληρονόμο της αυτοκρατορίας του!
Η ώρα όμως περνούσε και είχαν αργήσει να επιστρέψουν ο Λουκάς με τον Άγγελο. Τηλεφώνησε στη σχολή όπου τον ενημέρωσαν πως είναι πάνω από δυο ώρες που έφυγαν από εκεί.
Άσχημα προαισθήματα άρχισαν να κάνουν την εμφάνιση στο μυαλό του. Ο Λουκάς ήταν πάντα τυπικός και θα έπρεπε να τον είχε ενημερώσει για την καθυστέρηση. Αποφάσισε να περιμένει λίγο ακόμα πριν βγει να τους ψάξει.
Πέντε λεπτά αργότερα το τηλεφώνημα από την αστυνομία του έκοψε τα γόνατα!
Το αυτοκίνητο του βρέθηκε παρκαρισμένο σε ένα απόμερο μέρος στην Παλλήνη με τον Λουκά στη θέση του οδηγού, δεμένο και φιμωμένο. Κανένα ίχνος του μικρού Αλέξανδρου! Ο ίδιος ο Λουκάς ήταν σε κατάσταση σοκ και δεν μπορούσε να εξηγήσει τι ακριβώς συνέβη.
Αλαφιασμένος μπήκε στη θωρακισμένη Μερσεντές και έτρεξε στο τμήμα. Ο αξιωματικός υπηρεσίας τον διαβεβαίωσε πως έχουν ενεργοποιηθεί όλες οι δυνάμεις και ψάχνουν εξονυχιστικά όλη την περιοχή.
Τον βρήκαν μετά από μια ώρα μισόγυμνο και νεκρό σε ένα παρκάκι αρκετά μακρύτερα από το σημείο που βρέθηκε το αυτοκίνητο. Η πρώτη εκτίμηση του ιατροδικαστή ήταν πως το παιδί είχε υποστεί βιασμό και ο θάνατος του οφειλόταν σε απόφραξη των αναπνευστικών οδών.
Ο Πέτρος άκουσε την τραγική είδηση ανέκφραστος. Τίποτα δεν μαρτυρούσε την τρικυμία της ψυχής του, εκτός από τη χλομάδα του νεκρού στο πρόσωπο του. Ότι αγάπησε, το μόνο που αγάπησε, ήταν αυτό το παιδί. Και τώρα του το έπαιρναν βίαια με τόσο απάνθρωπο τρόπο.
“Να τους βρείτε, πριν τους βρω εγώ!”, φώναξε απειλητικά στον αστυνόμο και έφυγε κτυπώντας την πόρτα με οργή.
“Κύριε Οικονόμου”, άκουσε πίσω του τη φωνή του αστυνόμου. “Θα πρέπει να πάτε για την αναγνώριση”.
“Στο διάολο να πάτε!”, απάντησε και κλώτσησε ένα καλάθι απορριμμάτων που βρέθηκε στον δρόμο του.
Μπήκε στη Μερσεντές και η πρώτη του κίνηση ήταν να βγάλει την ταμπακιέρα με την κόκα. Χρειαζόταν την τόνωση της για να μην καταρρεύσει μπροστά στο νεκρό παιδί του.
Με τρεμάμενα βήματα μπήκε στο ανατομείο. Ο ιατροδικαστής τον χαιρέτησε ευγενικά και τον συλλυπήθηκε. Ύστερα ήρθε η στιγμή που θα ερχόταν αντιμέτωπος με τον θάνατο, για πολλοστή φορά στη ζωή του. Μόνο που αυτή τη φορά τίποτα δεν ήταν ίδιο με τις προηγούμενες. Τώρα στο νεκροκρέβατο κειτόταν ο μονάκριβος γιος του. Το μέλλον που δεν θα ερχόταν ποτέ!
Ο ιατροδικαστής τον ρώτησε αν είναι έτοιμος, και εκείνος συγκατένευσε με ένα κούνημα του κεφαλιού.
Ο μικρός Άγγελος σε τίποτα δεν θύμιζε νεκρό. Έμοιαζε σαν να κοιμάται και η έκφραση του προσώπου του έδειχνε σαν να χαμογελάει. Ο Πέτρος χάιδεψε τρυφερά το παγωμένο του μάγουλο και τον φίλησε στο μέτωπο.
“Θα το πληρώσουν γιε μου! Θα βλαστημήσουν την ώρα που γεννήθηκαν, στο ορκίζομαι!”, υποσχέθηκε και ήταν η πρώτη φορά που άφησε ελεύθερα τα δάκρυα να τρέξουν από τα μάτια του.
Βγήκε από το νεκροτομείο και ξεκίνησε να βρει τον Λουκά που νοσηλευόταν στο κρατικό της Νίκαιας.
Οι γιατροί δεν του επέτρεψαν να τον δει, όπως το ίδιο είχαν κάνει με τους αστυνομικούς που ζήτησαν να του πάρουν κατάθεση.
“Δεν είναι σε θέση να σας μιλήσει κύριε Οικονόμου”, τον ενημέρωσε ο επιμελητής της κλινικής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου