Δείτε εδώ τις μέχρι τώρα συνέχειες σε ενιαίο κείμενο
Μπορείτε να αντιγράψετε τα κείμενα και να δημιουργήσετε αρχείο (WORLD ή OPEN OFFICE) ώστε να έχετε ενιαίο το κείμενο και στο τέλος ολοκληρωμένο το μυθιστόρημα
“Θα κάνω τα πάντα!”,του υποσχέθηκε με σιγανή φωνή. “Τίποτα δεν θα με εμποδίσει προκειμένου να γίνεις καλά αστέρι μου!”
Άρπαξε από το μανίκι τον Αλέξανδρο και τον έβγαλε σχεδόν με τη βία έξω.
“Πρέπει να βρούμε μόσχευμα οπωσδήποτε!”, του είπε επιτακτικά. “Με όποιο κόστος και με όποιο τίμημα!”
“Δεν είναι κάτι που μπορούμε να αγοράσουμε καρδιά μου.”, της απάντησε με λύπη. “Μόνο αν βρεθεί συμβατός δότης και αν συναινέσει η οικογένεια του.”
“Φρόντισε να βρεθεί!”,του είπε με το ίδιο ύφος. “Ακόμη κι αν χρειαστεί να πεθάνει κάποιος για να ζήσει ο Φίλιππος!”
Ο Αλέξανδρος δεν είχε τη διάθεση να παρακολουθήσει το παραλήρημα της. Καταλάβαινε τον πόνο και την αδυναμία της να δεχτεί το ξαφνικό χτύπημα της μοίρας, όμως αυτή η κυνική αντιμετώπιση, του προξενούσε μεγαλύτερη φόρτιση από όση ήδη είχε με τις τελευταίες άσχημες ειδήσεις.
“Όλα θα πάνε καλά!”, προσπάθησε να διασκεδάσει την αγωνία της. “Σίγουρα θα είναι ψηλά στη λίστα προτεραιότητας, λόγω και της ηλικίας του. Προσπάθησε να ηρεμήσεις.” “Χρειάζομαι μια καρδιά για το παιδί μου, και θα την βρω έστω κι αν χρειαστεί να την ξεριζώσω με τα ίδια μου τα χέρια!”, του φώναξε έξαλλη και ξαναμπήκε στο δωμάτιο.
Κανείς τους δεν κοιμήθηκε αυτή τη δύσκολη νύχτα. Η Μαρία ξαγρύπνησε στο προσκεφάλι του μικρού, κοιτώντας κάθε λίγα δευτερόλεπτα αν αναπνέει, και ο Αλέξανδρος ανεβοκατεβαίνοντας από τον διάδρομο στο μπαρ για καφέ και τσιγάρο. Στο μυαλό του γυρνούσε συνέχεια η επιμονή της Μαρίας να βρεθεί μόσχευμα με οποιονδήποτε τρόπο. Και ο ίδιος ήθελε να ζήσει το παιδί του. Ευχόταν, όπως όλοι που βρέθηκαν στην ίδια δυσάρεστη θέση, να πεθάνει κάποιος για να δώσει ζωή στον γιο του. Άλλο όμως αυτό και άλλο να θέλεις να προκαλέσεις εσύ αυτό τον θάνατο, που θα έφερνε τη λύτρωση. Αρνιόταν να πιστέψει πως η γυναίκα που κάποτε, ίσως και τώρα ακόμη, είχε αγαπήσει τόσο πολύ, μεταμορφώθηκε σε αυτό το αδίστακτο πλάσμα.
Ο Ερρίκος που έφτασε θορυβημένος, τον έβγαλε από τις σκέψεις του. Ανέβηκαν μαζί στο δωμάτιο, την ώρα που μετέφεραν το μικρό για εξετάσεις. Εμφανώς καταβεβλημένη η Μαρία, στηρίχτηκε στο μπράτσο του Ερρίκου, για να μην καταρρεύσει.
Αργά το απόγευμα και ενώ η αγωνία όλων είχε κορυφωθεί ο γιατρός κάλεσε τους γονείς για ενημέρωση. Δυστυχώς οι φόβοι του είχαν αποδειχθεί βάσιμοι. Η καρδιά του Φίλιππου ήταν σε άθλια κατάσταση και η συντηρητική αγωγή δεν μπορούσε να φέρει θεαματικά αποτελέσματα. Ίσως μόνο λίγο χρόνο. Πολύ λίγο όμως! Αύριο θα τον έβαζαν χειρουργείο για την εμφύτευση της συσκευής υποστήριξης.
“Από εκεί και πέρα ο Θεός βοηθός!”, κατέληξε με απογοήτευση.
“Δηλαδή;”, ρώτησε τσακισμένος ο Αλέξανδρος. “Μόνο σε ένα θαύμα μπορούμε να ελπίζουμε πια;”
” Στο θαύμα και στην έγκαιρη εύρεση κατάλληλου μοσχεύματος”, απάντησε με μια χειρονομία αδυναμίας.
Λίγες μέρες μετά, αφού έλαβαν τις πρέπουσες οδηγίες απ τους γιατρούς, επέστρεψαν σπίτι. Κάθε δεκαπέντε μέρες είχαν την υποχρέωση να επισκέπτονται το νοσοκομείο για να παρακολουθούν οι θεράποντες την πορεία του παιδιού Η Μαρία προσέλαβε δυο αποκλειστικές νοσοκόμες για να βρίσκονται δίπλα στον Φίλιππο 24 ώρες το εικοσιτετράωρο. Έδωσε σαφείς εντολές στην Βαγγελιώ, να μην πλησιάζει το παιδί με δακρυσμένα μάτια ή περίλυπο ύφος. Χαμογελαστή και ευδιάθετη έπρεπε να δείχνει όσο κι αν αυτό ήταν δύσκολο αν όχι αδύνατο.
Στο μυαλό της Μαρίας από τη στιγμή που γύρισαν από το νοσοκομείο, κυριαρχούσε μόνο μια σκέψη. Με ποιο τρόπο θα κατάφερνε να εξασφαλίσει μόσχευμα για το βλαστάρι της. Οι κανονικές διαδικασίες συνήθως αργούσαν πολύ και δεν είχε σκοπό να το διακινδυνεύσει ακολουθώντας αυτό το δρόμο. Αποφάσισε να απευθυνθεί στο Μάρκο. Αυτός με τις γνωριμίες του στον υπόκοσμο μπορούσε να βοηθήσει. Του τηλεφώνησε και την ίδια μέρα τον επισκέφτηκε στο γραφείο του. Την άκουσε προσεκτικά αλλά το ύφος του φανέρωνε πως δεν συμφωνούσε.
“Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα Μαρία! Κάποιες παρανομίες μπορεί να κάνουμε, όμως δεν είμαστε εγκληματίες!”
“Άλλη πληροφόρηση έχω.”, του απάντησε προκλητικά. “Κάποτε σε έσωσα, τώρα πρέπει να το ανταποδώσεις!”
Ο Μάρκος απόμεινε σκεφτικός για λίγο. Αν πραγματικά αυτή τον είχε προειδοποιήσει τότε για το καρτέρι που του είχαν στήσει, της το χρωστούσε. Εξάλλου τι θα σήμαινε γι αυτόν ένας φόνος ακόμη; Τα λεφτά ήταν πολλά και δεν θα άφηνε την ευκαιρία.
”Δεν υπόσχομαι τίποτα”, της είπε στο τέλος. “Καταλαβαίνεις πως δεν είναι εύκολο κάτι τέτοιο. Τέλος πάντων δώσε μου αντίγραφα των εξετάσεων να δω τι μπορώ να κάνω”
“Μόνο βιάσου!”, τον παρακάλεσε. “Και θα έχεις όσα χρήματα θέλεις!”
Έφυγε από τον Μάρκο με μια μικρή ελπίδα να δίνει τη θέση της στην απελπισία. Από τα λίγα που ήξερε πάνω στο θέμα, υπάρχουν ολόκληρα κυκλώματα που εμπορεύονται ανθρώπινα όργανα, κυρίως σε φτωχές χώρες της Αφρικής. Δεν την ένοιαζε αν πέθαιναν χιλιάδες παιδιά, αρκεί να ζούσε το δικό της!
Στο σπίτι η Βαγγελιώ έπαιζε το θέατρο που της έταξε η μοίρα. Ώρες στο δωμάτιο της έκλαιγε και προσευχόταν για το θαύμα, και ύστερα φορούσε ένα πλατύ χαμόγελο και έκανε παρέα στο εγγόνι της, που έδειχνε να καταλαβαίνει την τραγικότητα της κατάστασης, αν και όλοι προσπαθούσαν να του κρύψουν την τρομερή αλήθεια. Σε μια από αυτές τις στιγμές ο Φίλιππος την ρώτησε κάτι που την ξάφνιασε.
Δείτε επίσης: Απίθανα δώρα σε φανταστικές τιμές μόνο στο Temu!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου