Δείτε ΕΔΩ τα προηγούμενα σε ενιαίο κείμενο
Όλο αυτό το διάστημα που έκαναν έρωτα δεν αντάλλαξαν ούτε μια κουβέντα. Μόνο μόλις σηκώθηκε να ντυθεί τον άκουσε να της λέει. «Είσαι ότι καλύτερο μου έχει συμβεί! Μην τολμήσεις να με αφήσεις ποτέ!». Αν και έμοιαζε με απειλή, περισσότερο ήταν παράκληση. Το είδε στα υπέροχα μάτια του που την κοιτούσαν με λατρεία. ΄
Έσκυψε και τον φίλησε στα χείλη. «Δεν πρόκειται να σε αφήσω τώρα που ένιωσα γυναίκα μαζί σου! Μέχρι τώρα όλες μου οι σχέσεις ήταν τόσο μίζερες. Αγάπησα κάποιον, τον πάτερα του παιδιού, όμως αυτό που έζησα μαζί σου δεν συγκρίνεται με τίποτα!».
Οι ερωτικές τους συναντήσεις γίνονταν όλο και πιο συχνές και με κάθε ευκαιρία. Συνήθως στο ισόγειο αλλά όχι μόνο. Αναμενόμενο επακόλουθο να πέσει στην αντίληψη της Καλλιόπης η σχέση τους. Κανονικά δεν θα την έβλεπε με κακό μάτι αυτή τη σχέση αφού ο γιος της έδειχνε να διορθώνεται. Ακόμα και την ύπαρξη του εξώγαμου μπορούσε να αποδεχτεί, όμως τα σχέδια που είχε βάλει στο μυαλό της δεν χωρούσαν μια τέτοια εξέλιξη. Για να πετύχει τους σκοπούς της έπρεπε η Αρχοντούλα να μείνει αδέσμευτη, γι αυτό έπρεπε να δράσει γρήγορα. Θα της μιλούσε το συντομότερο και ήταν σίγουρη πως θα δεχόταν να παίξει το παιχνίδι της. Οι φιλοδοξίες της ξεπερνούσαν τη λάντζα και το μαγείρεμα. ¨
Όμως τα πράγματα δεν έρχονται πάντα όπως τα σχεδιάζεις. Ο Αντρέας μπορεί να είχε μπει σε καλό δρόμο, αλλά υπήρχε και το παρελθόν του που τον κυνηγούσε. Εκείνο το βράδυ μπήκε ευδιάθετος στο μαγαζί για να πιάσει δουλειά. Γρήγορα όμως του κόπηκε η διάθεση. Τρείς τύποι με φουσκωτά μπράτσα τον άρπαξαν με το που κατέβηκε τις σκάλες και τον έσπασαν στο ξύλο. Προμηθευτές μαύρης που τους χρωστούσε ένα τεράστιο ποσό ήταν αυτοί που τον άφησαν αιμόφυρτο στα σκαλιά. Τη μεγάλη ζημιά του την έκανε ο «Δράκος», έτσι ήταν γνωστός στην πιάτσα. Με ένα σπασμένο ποτήρι του έσκισε το χείλος και τον τραυμάτισε σοβαρά στο μάτι.
Έμεινε δέκα μέρες στο νοσοκομείο και οι γιατροί έκαναν υπεράνθρωπες προσπάθειες να σώσουν το μάτι του, αλλά τελικά δεν τα κατάφεραν. Με την επιστροφή στο σπίτι κλείστηκε στο δωμάτιο του και δεν ήθελε να δει κανένα. Εκεί έτρωγε, εκεί καθόταν όλη μέρα μπροστά στο παράθυρο χωρίς να βγάζει τσιμουδιά. Κάθε προσπάθεια τόσο της Καλλιόπης όσο και του αδελφού του που ήρθε βιαστικά από την Πάτρα που ζούσε με την οικογένεια του, έπεφταν στο κενό. Ο Αντρέας έχασε κάθε ενδιαφέρον για τη ζωή και κανείς δεν μπορούσε να τον επαναφέρει.
Η Αρχοντούλα κάθε φορά που έμπαινε να τον ρωτήσει αν θέλει κάτι, απέφευγε να τον κοιτάζει στο πρόσωπο. Η απαίσια ουλή στο πάνω χείλος αλλά κυρίως το κενό εκεί που υπήρχε το δεξί του μάτι, της έφερναν αναγούλα. Όσο όμως κι αν αποστρεφόταν τα σημάδια του, τόσο ήθελε κολασμένα να κάνει σεξ μαζί του. Τέτοια διάθεση όμως δεν έδειχνε ο Αντρέας. Η κατάθλιψη τον είχε βυθίσει σε σκοτεινούς λαβύρινθους, και δεν έδειχνε τη δύναμη να το παλέψει.
Εκείνο το πρωινό του Απρίλη ο καιρός ήταν θαυμάσιος. Τα πρώτα λουλούδια έκαναν την εμφάνιση τους στον κήπο και οι λεμονιές έφερναν στο σπίτι τις γλυκές μυρωδιές τους. Η Αρχοντούλα αφού ακούμπησε τον καφέ στο μικρό τραπεζάκι, ξεπερνώντας την αηδία της, του χάιδεψε το μάγουλο. Εκείνος τραβήχτηκε πίσω.
«Μη με αγγίζεις!», πρόσταξε θυμωμένος. «Με σιχαίνεσαι έτσι δεν είναι;».
«Πως θα μπορούσα;», του είπε υποκριτικά. «Σε θέλω πιο πολύ από ποτέ!». Και με αυτά τα λόγια ξεκούμπωσε το φόρεμα και το πέταξε στο πάτωμα. Εντελώς γυμνή μπροστά του ένιωθε το κορμί της να καίγεται. Ο Αντρέας δεν έκανε καμία κίνηση, απλά την κοιτούσε ανέκφραστος. Σε κατάσταση παροξυσμού η Αρχοντούλα τον άρπαξε και τον σήκωσε από την πολυθρόνα. Σφίχτηκε επάνω του και με μια βίαιη κίνηση του κατέβασε το παντελόνι της πυτζάμας. Με τα δυο της χέρια προσπάθησε μάταια να του ζωντανέψει τον ανδρισμό. Ούτε με τα χείλη κατάφερε κάτι παραπάνω.
«Συγγνώμη!», ψέλλισε ο Αντρέας με απόγνωση. «Δεν είμαι έτοιμος ακόμα. Ελπίζω να συνέλθω σε λίγο καιρό και τότε θα γίνουν όλα όπως πρώτα!».
Κανείς από τους δυο δεν το πολυπίστευε αλλά η ελπίδα πεθαίνει τελευταία λένε.
Ξαναμμένη η Αρχοντούλα φόρεσε όπως- όπως το φόρεμα και έφυγε τρέχοντας. Ένα δροσερό ντους ίσως κάλμαρε τις ορμές της. Άφησε το κρύο νερό να ποτίσει κάθε κύτταρο της ώσπου αισθάνθηκε ρίγη και βγήκε τουρτουρίζοντας. Με την πλάτη προς την πόρτα δεν αντιλήφθηκε τον Βασίλη τον αδελφό του Αντρέα που απολάμβανε τα κάλλη της ερεθισμένος. Ξαφνιασμένη ένιωσε το ένα χέρι του να της χαϊδεύει τα οπίσθια, ενώ το άλλο της έκλεινε το στόμα. Άσκοπη κίνηση γιατί δεν είχε σκοπό να φωνάξει. Την έσπρωξε στο νιπτήρα και μπήκε μέσα της με βία. Δάγκωσε τα χείλια της για να μην ουρλιάξει απ την ηδονή. Μόλις δυο λεπτά κράτησε η πράξη. Δεν ήταν όπως με τον Αντρέα, αλλά δεν ήταν καθόλου άσχημα! Όλη η αποστροφή που της δημιουργούσε η ερωτική πράξη παλιά είχε εξαφανιστεί πια και τη θέση της είχε πάρει η επιθυμία για αχαλίνωτο σεξ. Με όποιον να είναι αρκεί να την ικανοποιεί!
Στείλτε μας στο tinios60@gmail.com, διηγήματα, στίχους, ποιήματα με την ένδειξη: Προς δημοσίευση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου