Δείτε ΕΔΩ τα προηγούμενα σε ενιαίο κείμενο
«Καλά είμαι!», ψιθύρισε. «Θέλω να γυρίσουμε σπίτι να πάρω αγκαλιά τον Αντωνάκη μου! Να ήξερες πόσο μου έλειψε!».
Την πήρε κρατώντας την από τη μέση και την έβαλε προσεκτικά στο αυτοκίνητο. Ότι κι αν έλεγε εκείνη θα φώναζε τον γιατρό να δει αν όλα πάνε καλά.
Η επιστροφή στο σπίτι έγινε αφορμή να ξανάρθει η χαρά που αμαυρώθηκε τις τελευταίες ημέρες. Αν και ο μικρός Αντώνης φάνηκε στην αρχή διστακτικός να πλησιάσει τη μητέρα του, μόλις τον πήρε αγκαλιά έβγαλε επιφωνήματα χαράς και το γέλιο του γέμισε τη μεγάλη σάλα!
Μετά από ένα ζεστό μπάνιο η Αθανασία καθαρή και αναζωογονημένη, φόρεσε μια ροζ ρόμπα και πήγε στην κουζίνα.
«Έχω λαχτάρα για ένα καφέ από τα χεράκια σου!», είπε στην υπηρέτρια που πήγε αμέσως να εκτελέσει την παραγγελία της.
«Λίγο πικρό τον έκανες μου φαίνεται!», τη μάλωσε.
«Μα έτσι τον πίνετε πάντα κυρία!», παραξενεύτηκε εκείνη.
«Ναι παιδί μου, δίκιο έχεις! Το στόμα μου είναι πικρό από την κακοπέραση και όλα μου φαίνονται περίεργα!».
Ο γιατρός που ήρθε μια ώρα αργότερα, αφού την εξέτασε δεν είδε κάτι να τον ανησυχεί. Συνέστησε μολυβόνερο για τις μελανιές, καλό φαγητό και ξεκούραση. Σωματικά, είπε του Θεόδωρου, δεν είχε πρόβλημα, ψυχολογικά όμως θα αντιμετώπιζε αρκετές δυσκολίες τον πρώτο καιρό.
Έτσι και έγινε. Κάποιες ιδιοτροπίες της τις αντιμετώπιζαν με κατανόηση, όπως και τις στιγμές που έδειχνε να μην θυμάται ορισμένα πράγματα. Σιγά- σιγά άρχισε να καλυτερεύει η κατάσταση και όλα να γίνονται όπως και πριν. Όλα εκτός από την ερωτική ζωή του ζεύγους που περνούσε περίοδο ύφεσης. Η άλλοτε πρόθυμη σύζυγος τώρα έδειχνε να αποφεύγει την επαφή με διάφορες δικαιολογίες. Ένα μήνα μετά την επάνοδο της μόλις μια φορά έκαναν έρωτα κι αυτό μάλλον σαν αγγαρεία απ τη μεριά της. Ο Θεόδωρος έκανε υπομονή με την ελπίδα πως αυτή η κατάσταση θα είναι προσωρινή, μέχρι να κλείσουν οι πληγές της από τα όσα πέρασε της μέρες της ομηρείας της.
Πραγματικά το μαγικό ραβδί του έρωτα μεταμόρφωσε την Αθανασία που επανήλθε στα συζυγικά της καθήκοντα πιο δυναμική και από πριν, προς μεγάλη ικανοποίηση του Θεόδωρου!
________
ΑΘΗΝΑ ΟΚΤΩΒΡΗΣ 1975
Οι πληροφορίες που έφτασαν στην Αστυνομία ήταν συγκεκριμένες και από πολύ αξιόπιστη πηγή που συνεργάζονταν χρόνια. Σε γνωστό ενεχυροδανειστήριο της Αιόλου δυο νεαροί άφησαν ένα μενταγιόν για πενήντα λίρες. Από την περιγραφή έμοιαζε να είναι αυτό που οι άγνωστοί πήραν από τον Ήφαιστο, αφού πρώτα τον σκότωσαν. Όταν το έφεραν οι αστυνομικοί που στάλθηκαν γι αυτή τη δουλειά, μαζί με τον σαράφη, ανέλαβε το τμήμα ανθρωποκτονιών να βρει τον πραγματικό του κάτοχο, γιατί κανείς δεν πίστευε πως ήταν ιδιοκτησία του Ήφαιστου. Η προσοχή τους επικεντρώθηκε στα αρχικά και την ημερομηνία που αναγράφονταν στην πίσω πλευρά του μενταγιόν. «Θ.Α 17/5/1935».
Οι επίμονες ανακρίσεις των αστυνομικών δεν απέδωσαν σπουδαία πράγματα. Ο σαράφης πέρα από την περιγραφή των νεαρών που του πήγαν το μενταγιόν, δεν είχε κάτι άλλο να προσφέρει στην έρευνα και έτσι τον άφησαν ελεύθερο με την εντολή να τους ενημερώσει αν κάτι περισσότερο μάθαινε.
Όταν η Δανάη πήρε στα χέρια της το μενταγιόν, το πρώτο που της έκανε εντύπωση ήταν η ημερομηνία. Απεικόνιζε την ημέρα γέννησης του Αντώνη κι αυτό αποτελούσε μια πολύ περίεργη σύμπτωση. Ακόμα και τα αρχικά αντιπροσώπευαν τα ονόματα των γονιών του. «Θ.Α.», Θεόδωρος- Αθανασία! Βέβαια ήταν μάλλον απίθανο να ίσχυε κάτι τέτοιο, καθώς τίποτα δεν μπορούσε να συνδέσει το μενταγιόν με τον Αντώνη και τους γονείς του. Το θέμα ήταν πως βρέθηκε στα χέρια του Ήφαιστου γιατί ήταν ολοφάνερο πως αυτό ήταν η αιτία της δολοφονίας του.
Το βράδυ είπε τις σκέψεις της στον Αντώνη που έδειξε να προβληματίζεται σοβαρά. Μήπως το μενταγιόν ανήκε στην Αρχοντούλα και με κάποιο τρόπο πέρασε στα χέρια του Ήφαιστου; Έβγαλε από την τσέπη την καρφίτσα και την έδειξε στη Δανάη, που αφού την εξέτασε προσεκτικά την άφησε στο τραπεζάκι.
«Βρίσκεις πως υπάρχει κάποια σύνδεση μεταξύ των δύο κοσμημάτων;», τον ρώτησε με απορία.
Στείλτε μας στο tinios60@gmail.com, διηγήματα, στίχους, ποιήματα με την ένδειξη: Προς δημοσίευση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου