Δείτε ΕΔΩ τα προηγούμενα σε ενιαίο κείμενο
“Δυστυχώς”, της είπε στο τέλος της αφήγησης της. “Βρίσκεσαι σε πολύ δύσκολη θέση και το χειρότερο είναι πως όσα έκανες ήταν μάταια! Ο κρατούμενος που ήθελες να επισκεφτείς δεν είναι πια στη ζωή. Αυτοκτόνησε χθες το βράδυ!”.
Στο άκουσμα της τραγικής είδησης κατέρρευσε. Μισολιπόθυμη έπεσε βαριά στην καρέκλα και ο ανθυπαστυνόμος θορυβημένος έτρεξε κοντά της, δίνοντας ταυτόχρονα εντολή να της φέρουν νερό.
Όταν άρχισε να συνέρχεται την πήρε ένας αστυφύλακας για δακτυλικά αποτυπώματα, ενώ ο ανθυπαστυνόμος τηλεφώνησε στα κεντρικά να του στείλουν οτιδήποτε υπάρχει στο όνομα Αρχοντία Ροδά. Αυτό ασφαλώς θα έπαιρνε χρόνο και η κρατούμενη θα έπρεπε να μπει στο κρατητήριο, όμως αποφάσισε να παρατυπήσει και να την κρατήσει στο γραφείο του. Άλλωστε δεν είχε τίποτα να φοβηθεί από μια τρομαγμένη γριούλα.
“Μπορείτε να κάνετε ένα τηλεφώνημα σε όποιον νομίζετε πως μπορεί να σας βοηθήσει”, της είπε μόλις επέστρεψε από το γραφείο της σήμανσης. “Και ασφαλώς θα χρειαστείτε δικηγόρο. Αν δεν έχετε θα ορίσει αυτεπάγγελτα ο ανακριτής”.
“Δεν έχω παιδί μου λεφτά για δικηγόρους. Καλά καλά ούτε να φάω δεν έχω!”.
“Κάντε το τηλεφώνημα που δικαιούστε και θα φροντίσω να μας φέρουν κάτι να τσιμπήσουμε. Και εγώ από χθες βράδυ είμαι νηστικός”.
Σχημάτισε τον αριθμό του Αντώνη, εξάλλου μόνο αυτόν και τον Μάνο είχε κοντινούς της ανθρώπους. Με φωνή που έτρεμε από την αγωνία και τη συγκίνηση του εξιστόρησε τα συμβάντα και εκείνος προσπάθησε να την καθησυχάσει.
“Παίρνω τηλέφωνο τον δικηγόρο τον Ντρέκο να αναλάβει την υπεράσπιση σου. Μη φοβάσαι, όλα καλά θα πάνε!”.
Η Αρχοντούλα ήξερε καλά πως τίποτα δεν θα πήγαινε καλά. Κι αν ακόμα έπεφτε στα μαλακά για την εισβολή στον χώρο των φυλακών, πράγμα πολύ δύσκολο, υπήρχε και η ιστορία που την έμπλεκε σε παράνομες πράξεις στο παρελθόν. Δεν φοβόταν τη φυλακή, άλλωστε μια φυλακή δεν ήταν κι ζωή της μέχρι τώρα; Αυτό που την πλήγωνε ήταν η διαπόμπευση και η τιμωρία για πράξεις που δεν θυμόταν να έχει διαπράξει.
Ο Αντώνης αφού ζήτησε από τον Ντρέκο να αναλάβει την υπεράσπιση της Αρχοντούλας, ξεκίνησε για το σπίτι των γονιών του. Στη Νεκταρία δεν είπε την αλήθεια για το λόγο που έφευγε, απλά επικαλέστηκε υπηρεσιακό καθήκον. Χωρίς συγκεκριμένη αιτία αποφάσισε αυτή την επίσκεψη, βασιζόμενος και πάλι στο σχεδόν αλάνθαστο ένστικτο του.
Του άνοιξε η Μυρτώ, που ξαφνιάστηκε καθώς δεν τον περίμεναν. Συνήθως ενημέρωνε πριν τους επισκεφθεί.
“Καλησπέρα Μυρτώ!”, τη χαιρέτησε και μπήκε στο ευρύχωρο γραφείο του πατέρα του. Συνήθως εκεί τον έβρισκε να μουτζουρώνει χαρτιά με προσχέδια είτε για πίνακες είτε για γλυπτά, που σπάνια πια ολοκλήρωνε. Κι αυτή τη φορά στην ίδια θέση τον βρήκε. Απορροφημένος στα σχέδια του δεν αντιλήφθηκε την παρουσία του Αντώνη και η φωνή του τον τρόμαξε.
“Καλώς το αγόρι μου!”, του είπε και τον αγκάλιασε, όταν συνήλθε από την έκπληξη.
“Δεν το βάζεις κάτω γέρο!”, τον πείραξε τρυφερά. “Αλήθεια κοσμήματα σχεδιάζεις, γιατί θα χρειαστώ ένα μονόπετρο!”.
“Παλιά είχα σχεδιάσει μερικά, κυρίως για τη μητέρα σου. Πάνε όμως τόσα χρόνια πίσω που φοβάμαι πως δεν είμαι μέσα στις νέες τάσεις!”.
“Αυτό άσε να το κρίνω εγώ!”, του απάντησε. “Υπάρχει κάποιο απ αυτά για να δω;”.
“Πάμε στο σαλόνι να βρούμε τη μάνα σου. Σίγουρα στη μπιζουτιέρα της κάτι θα υπάρχει από εκείνα τα χρόνια.”.
Τη βρήκαν να χαζεύει στην τηλεόραση μια ταινία με τον Τζον Γουέιν στην ΥΕΝΕΔ. Το πλέξιμο πια την κούραζε γιατί η όραση της είχε εξασθενίσει και τα γυαλιά λίγο τη βοηθούσαν. Τη φίλησε γλυκά και χάιδεψε τρυφερά τα κατάλευκα μαλλιά της.
“Μια χαρά σε βρίσκω μάνα! Τα φάρμακα σου έκαναν καλό μου φαίνεται!”.
“Μια χαρά και δυο τρομάρες γιε μου!”, του απάντησε. “Τι τα θες μετρημένα τα ψωμιά μου.”.
“Έχει δίκιο το παιδί Αθανασία! Τα ίδια δεν μας είπε και ο Μάνος; Η αγωγή που σου έδωσαν αποδίδει και οι δείκτες είναι όλοι βελτιωμένοι!”, παρενέβη ο Θεόδωρος ο πατέρας του.
“Τέλος πάντων! Εσύ Αντωνάκη μου για να έρθεις έτσι απροειδοποίητα κάποιο λόγο θα έχεις!”.
“Παντρεύομαι μάνα! Σε δυο βδομάδες στην Αίγινα. Δεν παίρνει αναβολή, καταλαβαίνεις!”.
“Εγγονάκι μου μυρίζεται!”, είπε όλο ελπίδα ο Θεόδωρος.
“Σε εφτά μήνες, πρώτα ο Θεός! Γι αυτό σου είπα για το μονόπετρο, θέλω να κάνω έκπληξη στη Νεκταρία!”.
Στείλτε μας στο tinios60@gmail.com, διηγήματα, στίχους, ποιήματα με την ένδειξη: Προς δημοσίευση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου