Δείτε ΕΔΩ τα προηγούμενα σε ενιαίο κείμενο
“Τους γονείς σου τους θυμάσαι καθόλου;”.
Η ερώτηση ήρθε την κατάλληλη στιγμή, αν και έμοιαζε άσχετη. Ένα όνομα που εντελώς ξαφνικά της ήρθε στο μυαλό το προηγούμενο βράδυ και της έφερε αισθήματα νοσταλγίας, θα μπορούσε να είναι της μητέρας της.
“Δεν είμαι σίγουρη, όμως ένα όνομα μου δημιουργεί ευχάριστα συναισθήματα. Σοφία είναι αλλά περισσότερες εικόνες δεν μου έρχονται.”.
Ήταν μια αρχή και ο ανθυπαστυνόμος είχε μια εξαιρετική ιδέα. Υπήρχε η ημερομηνία γέννησης της Αρχοντούλας και το όνομα της μητέρας της, αν βέβαια ήταν πραγματικά αυτό. Με αρκετό ψάξιμο στα ληξιαρχεία της Αθήνας και του Πειραιά, ίσως στεκόντουσαν τυχεροί και ανακάλυπταν την αλήθεια.
Έδωσε εντολή σε δυο αστυφύλακες να ξεκινήσουν τηλεφωνικά την έρευνα και περίμενε τα αποτελέσματα. Μετά από έξι ώρες αργά το απόγευμα είχε τις πρώτες αναφορές. Τρεις Σοφίες γέννησαν εκείνη την ημέρα, αλλά μόνο οι δύο ευτύχησαν να κρατήσουν στα χέρια τα μωρά τους, Το τρίτο γεννήθηκε νεκρό. Το δύσκολο ήταν πως και τα δυο νεογέννητα ήταν κορίτσια και αυτό απαιτούσε περισσότερη διερεύνηση.
Με τη συνδρομή του ΟΤΕ βρέθηκε η μια που δήλωσε πως ένα χρόνο μετά τη γέννηση της μετακόμισαν οικογενειακώς στη Θεσσαλονίκη όπου και ζει ακόμη. Στην Αθήνα δεν έχει έρθει ξανά από τότε.
Απέμενε λοιπόν μόνο μια με το επώνυμο Κωστοπούλου. Το ανακοίνωσε στην Αρχοντούλα που έδειξε να συγκινείται.
“Κωστοπούλου! Σοφία Κωστοπούλου! Ναι κάτι μου λέει το όνομα! Μακάρι να είναι αυτή η μητέρα μου!”.
Αναζητήθηκε η συγκεκριμένη γυναίκα και διαπιστώθηκε πως είχε αποβιώσει εννέα χρόνια πριν, δυο χρόνια μετά το θάνατο του συζύγου της. Ως τόπος θανάτου αναφερόταν η οικεία της στο κέντρο της Αθήνας. Το οίκημα μετά, με ιδιόχειρη διαθήκη πέρασε στην κατοχή της κόρης της Αθανασίας, που το πούλησε δυο χρόνια αργότερα.
“Μάλλον κάναμε λάθος!”, παραδέχθηκε ο ανθυπαστυνόμος στο διοικητή του. Η Αρχοντούλα δεν είναι παιδί της Σοφίας Κωστοπούλου.”.
“Ή κάποια εμφανίζεται ως Αθανασία και καρπώνεται την περιουσία της πραγματικής!”, απάντησε αινιγματικά ο διοικητής. “Μάλλον πρέπει να αναζητήσουμε αυτή την κυρία για να πάρουμε απαντήσεις!”.
Η υγεία της Αθανασίας επιδεινώθηκε ξαφνικά λίγο μετά το μεσημέρι και με ασθενοφόρο μεταφέρθηκε στον Ευαγγελισμό. Η κατάσταση της κρίθηκε σοβαρή και την υπέβαλαν σε αιμοκάθαρση, μια διαδικασία που ο Μάνος ενημέρωσε πως θα ακολουθούσαν κάθε δεύτερη μέρα από εδώ και μπρος. Μοναδική ελπίδα να αποφύγουν αυτή την ταλαιπωρία ήταν η μεταμόσχευση νεφρού, πράγμα ιδιαίτερα δύσκολο, καθώς έπρεπε να βρεθεί κατάλληλος συμβατός δότης και μάλιστα συγγενής πρώτου βαθμού, σύμφωνα με τον νόμο περί μεταμοσχεύσεων.
Ο Αντώνης προσφέρθηκε αμέσως όμως η Αθανασία το αρνήθηκε κατηγορηματικά.
“Είσαι νέος με όλη τη ζωή μπροστά σου!”, του είπε. “Εγώ από την άλλη έζησα ωραία χρόνια με αγάπη. Άλλωστε λόγω ηλικίας μπορεί να μην αντέξω καν την επέμβαση!”.
“Φύγαμε άρον- άρον και δεν πήραμε μαζί αλλαξιές”, είπε ο Θεόδωρος. “Πρέπει να γυρίσω σπίτι να φέρω”.
“Θα πάω εγώ!”, προσφέρθηκε ο Αντώνης και ξεκίνησε αμέσως.
Παραξενεύτηκε όταν είδε το περιπολικό σταματημένο έξω από το σπίτι. Μπήκε με τα κλειδιά του και αντίκρισε δυο αστυφύλακες να συνομιλούν με τη Μυρτώ.
“Τι συμβαίνει;”, ρώτησε τα όργανα και εκείνοι τον ενημέρωσαν για το λόγο της επίσκεψης..
“Η μητέρα μου νοσηλεύεται στο νοσοκομείο και δεν ξέρω αν μπορεί να δεχθεί ερωτήσεις. Άλλωστε
δεν είναι κάτι τόσο βιαστικό. Κάνω λάθος;”.
“Νομίζω πως είναι βιαστικό.”, είπε ο μεγαλύτερος αστυφύλακας. “Μια γυναίκα έχει συλληφθεί και κατηγορείται εκτός των άλλων και για πράξεις που όπως φαίνεται δεν έχει διαπράξει.”.
“Και αυτό πως εμπλέκει τη μητέρα μου;”, ρώτησε με απορία.
“Υπάρχουν βάσιμες υποψίες πως η μητέρα σας οικειοποιήθηκε την ταυτότητα της κατηγορούμενης για ίδιο όφελος. Βέβαια είναι μόνο υποψίες οπότε καλό είναι να διαλευκανθεί η υπόθεση!”.
Ο Αντώνης παρέμεινε αμίλητος λίγη ώρα, προσπαθώντας να επεξεργαστεί τις πληροφορίες.
“Μπορείτε να μου πείτε το όνομα της γυναίκας που έχετε συλλάβει;”, ρώτησε με την ελπίδα να μην ακούσει αυτό που φοβόταν.
Ο αστυφύλακας έριξε μια ματιά στο έγγραφο που κρατούσε για να σιγουρευτεί.
Στείλτε μας στο tinios60@gmail.com, διηγήματα, στίχους, ποιήματα με την ένδειξη: Προς δημοσίευση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου