Δείτε εδώ τις μέχρι τώρα συνέχειες σε ενιαίο κείμενο
Μπορείτε να αντιγράψετε τα κείμενα και να δημιουργήσετε αρχείο (WORLD ή OPEN OFFICE) ώστε να έχετε ενιαίο το κείμενο και στο τέλος ολοκληρωμένο το μυθιστόρημα
Κάθισε δίπλα του, και εκείνος δεν αντέδρασε καθόλου, Παρέμεινε ακριβώς στην ίδια στάση.
“Είσαι καλά;”, τον ρώτησε με προσποιητό ενδιαφέρον. Μόνο τότε σήκωσε το κεφάλι και η Μαριγώ για πρώτη φορά στη ζωή της τον είδε δακρυσμένο.
”Πόσον καιρό το ξέρεις;”, τη ρώτησε με τρεμάμενη φωνή.
“Κοντά δυο μήνες'.
“Και πως μπόρεσες να κρατήσεις κρυφό κάτι τόσο τρομερό Μαριγώ; τι σε έκανε να θάψεις την αλήθεια”;
“Η αγάπη! Ήξερα πως θα σε διέλυε μια τέτοια αποκάλυψη, και να που δεν έπεσα έξω”!
Την αγκάλιασε τρυφερά.
“Για μένα θα είσαι πάντα το αγαπημένο μου παιδί! Έστω κι αν δεν είμαι ο πατέρας σου, εγώ σε μεγάλωσα. Εγώ άκουσα τα πρώτα σου λογάκια! Ακόμα και τώρα που θα χωρίσω τη μάνα σου, εσένα δεν θα πάψω να σε αγαπώ”!
“Ούτε κι εγώ πρόκειται να πάψω να σε αγαπώ! Τώρα μάλιστα που τα όποια εμπόδια παραμερίστηκαν και είμαστε ελεύθεροι να ζήσουμε τον έρωτά μας”!
Τινάχτηκε σαν να τον τσίμπησε φίδι! Την έσπρωξε από την αγκαλιά του και σηκώθηκε ακόμα πιο αναστατωμένος από πριν.
“Τι λες Μαριγώ! Πίστευα πως σου είχαν φύγει αυτές οι ανώμαλες ιδέες! Είμαι ο πατέρας σου, έστω κι αν δεν σε γέννησα εγώ. Ποτέ δεν θα σε δω σαν γυναίκα κι αυτό δεν θα αλλάξει ποτέ”!
“'Άφησε το χρόνο να κάνει τη δουλειά του! Τώρα πια είμαστε ένα ζευγάρι που αγαπιέται παράφορα και δεν χρειάζεται να δίνει λογαριασμό σε κανέναν”! Τον αγκάλιασε και ακούμπησε τα χείλη της στα δικά του. Ο Βασίλης την έσπρωξε με αηδία.
“Είσαι δαίμονας!”, της φώναξε οργισμένος. “Θα καταλάβαινα την αντίδραση σου μετά από όσα έμαθες, όμως εσύ με προκαλούσες και όταν νόμιζες πως είμαι πατέρας σου! Πως έγινες έτσι παιδί μου; Που πήγε η παλιά συνεσταλμένη Μαριγώ”;
Δεν του απάντησε αλλά μπήκε στο σπίτι και κτύπησε με δύναμη την πόρτα πίσω της. Τελείωσε! Η αντίστροφη μέτρηση για τον Βασίλη είχε μόλις αρχίσει!
Εκείνο το βράδυ ο Βασίλης δεν γύρισε σπίτι. Προτίμησε να μείνει στο χωράφι και εκεί στη μοναξιά της νύχτας να προσπαθήσει να αδειάσει το μυαλό του, από την τρομακτική αποκάλυψη αλλά και την ερωτική επίθεση της Μαριγώς. Τόσα ψέματα! Τόσα κρυμμένα μυστικά. Τρεις ζωές που καταστράφηκαν από μια προδοσία! Νωρίς, με το που χάραξε ξεκίνησε να γυρίσει. Θα έπαιρνε τα λεφτά που είχε φυλαγμένα και θα έφευγε. Δεν είχε ακόμα αποφασίσει για που, όμως το να μείνει εκεί και να αντιμετωπίσει τη γυναίκα του, δεν ήταν δυνατό να το υποστεί! Το φονικό θα ήταν η μοιραία κατάληξη, και θα το απέφευγε πάσει θυσία. Μα και με την κόρη του δεν ήθελε συναναστροφή. Πως θα μπορούσε να την ξαναδεί σαν παιδί του, μετά από όλα αυτά;
Η Μαριγώ δεν έκλεισε μάτι όλη νύχτα. Το κορμί της φλεγόταν από τη ζέστη, αλλά περισσότερο από την ανεκπλήρωτη ερωτική της φαντασίωση. Η δεύτερη απόρριψη άναψε τον πόθο της ακόμα πιο δυνατό. Ταυτόχρονα και την σφοδρή επιθυμία να τον εκδικηθεί. Πέταξε τα ρούχα της και γυμνή μπήκε στο μπάνιο. Άφησε για ώρα το ελαφρά χλιαρό νερό, να ποτίσει κάθε κύτταρο της.
Με την πλάτη γυρισμένη προς την πόρτα που είχε αφήσει ανοικτή, δεν αντιλήφθηκε τον Βασίλη που μπήκε σπίτι. Στη θέα του γυμνού της κορμιού, κοκάλωσε!. Στάθηκε αδύνατον να πάρει τα μάτια του από τις καμπύλες των γλουτών της, όσες απεγνωσμένες προσπάθειες κι αν έκανε! Ήθελε να τρέξει, να φύγει μακριά από τον πειρασμό, όμως τα πόδια του δεν τον υπάκουαν. Μέσα του πάλευαν δυο διαφορετικές οντότητες, ο πατέρας και το αντρικό θηρίο που διψούσε τη σάρκα της!
“Όχι, όχι, δεν πρέπει!”, φώναξε και η Μαριγώ γύρισε ξαφνιασμένη. Του χαμογέλασε όλο νάζι και έκανε τις άμυνες του ακόμη πιο χαλαρές. Με αργές προκλητικές κινήσεις βγήκε από τη μπανιέρα, χωρίς να σκεπάσει τη γύμνια της με την πετσέτα. Τον πλησίασε τόσο, που σχεδόν ακούμπησε πάνω του.
“Λοιπόν; Το ξανασκέφτηκες;”, τον ρώτησε με παθιάρικη φωνή, ενώ έτριβε το στήθος της στο στέρνο του.
Για μια στιγμή το ¨θηρίο” νίκησε τον άνθρωπο. Έκανε μια κίνηση να αγγίξει τις ερεθισμένες της ρώγες, όμως αμέσως ξύπνησε ο πατέρας! Το απαλό άγγιγμα έγινε ένα δυνατό χαστούκι, κι ύστερα δεύτερο και τρίτο!
“Χάσου από μπροστά μου βρώμα!”, της φώναξε οργισμένος, και αυτές ήταν οι τελευταίες λέξεις που βγήκαν από το στόμα του. Το βλέμμα που καρφώθηκε πάνω του, δεν ήταν της Μαριγώς! Αιμάτινοι κύκλοι με μαύρες, κατάμαυρες κόρες, έστελναν όλη την αρνητική τους ενέργεια, ίσα στην ψυχή του! Συνέχισε να τον καθηλώνει με τη σκέψη της, ακόμα και όταν στην πόρτα, μέσα σε ένα εκθαμβωτικό φως εμφανίστηκε πάλι ο λευκοντυμένος νεαρός. Είχε τα χέρια ψηλά στο ύψος του κεφαλιού, σαν να της έλεγε” Σταμάτα αμέσως αυτό που κάνεις!”. Τον αγνόησε, όπως αγνόησε τον πόνο και τα αίματα σε χέρια και πλευρό!.
Ο Βασίλης παρακαλούσε το Θεό να τον γλυτώσει από αυτό το μαρτύριο, όταν ξαφνικά ένιωσε δυο αόρατα χέρια να του σφίγγουν το λαιμό. Προσπάθησε να πάρει ανάσα, μα στάθηκε αδύνατο. Με γουρλωμένα τα μάτια από την ασφυξία, πετάχτηκε στην αυλή και εκεί μπροστά στα σκαλοπάτια σωριάστηκε σαν άδειο σακί. Η Μαριγώ περίμενε λίγα λεπτά να σταματήσει το αίμα και ύστερα αφού ξέπλυνε τα χέρια της ντύθηκε βιαστικά. Έπρεπε τώρα να παίξει το θέατρο της! Βγήκε έξω και γονάτισε δίπλα στον νεκρό Βασίλη.
Στείλτε μας στο tinios60@gmail.com, διηγήματα, στίχους, ποιήματα με την ένδειξη: Προς δημοσίευση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου