ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΚΑΝΟΥΝ ΟΙ ΚΟΥΦΟΙ
1. Εμάς κρατάνε πονηρά, 2. Χρήμα, βιλάρες με γκαζόν,
τα χέρια μας δεμένα, και Άθενς μπάι νάιτ.
κι αυτοί μας παίζουν, φανερά, Εμείς, βγαλμένοι με καρμπόν,
με τα χαρτιά, στημένα. κι αυτοί, με κοπυράιτ.
3. Καθηγητές, για κλάματα, 4. Στις εκπομπές, μας βρίζουνε,
παιδεία, διαλυμένη. αστεία ανθρωπάκια.
Στόχοι, χωρίς οράματα, Τις τύχες μας ορίζουνε,
Κι αγώνες, πουλημένοι. λαμόγια, και κοράκια.
5. Βραδιές, ως το ξημέρωμα, 6. Ασύστολα μαλώνουνε,
ριάλιτυ παιχνίδια. ποιος θα τα πρωτοπάρει.
Τραγούδια, για ξενέρωμα, Τα πόστα, καπαρώνουνε,
κι ειδήσεις, για σκουπίδια. ξαδέρφια και κουμπάροι.
7. Στη πάντα πήγαν οι σοφοί, 8. Σωπάσανε, οι ποιητές,
λακίσαν, πικραμένοι. κι οι άξιοι τεχνίτες.
Παιχνίδι κάνουν οι κουφοί, Γέμισ’ ο κόσμος, τσόκαρα,
κι όλοι οι βολεμένοι. τσογλάνια και αλήτες.
(Ρ)
Μακάρι, να μπορούσαμε,
ναβρούμε, ξυπνητήρια,
τον κόσμο, να ξυπνούσαμε,
ν’ αρχίσουν πανηγύρια.
Κι όλους αυτούς, που ασελγούν,
επάνω σου, Ελλάδα,
να σπρώχναμε, και να χαθούν,
στης Σπάρτης τον Καιάδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου