Μ’ ΕΝΑ ΠΑΛΙΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ
Στο μυστικό τ’ απόρρητο,
θ’ ανοίξουμε πανιά,
που το’ χουν εφτασφράγιστο οι αιώνες φυλαγμένο.
Το σήμερα τ’ αφόρητο,
κρύψε σε μια γωνιά,
κλείδωσε τις ανάγκες μας, κι απ’ έξω περιμένω.
Δυό μπουκαλάκια με νερό,
φόρτωσε στο γυλιό,
και μια ντουζίνα όνειρα, από εκείνα που αγαπάμε.
Το γέλιο σου τ’ αστραφτερό,
το τζιν σου το παλιό,
τα δυό φτερά σου φόρεσε, αγάπη μου και πάμε!
(Ρ)
Προορισμός το αδύνατο,
μ’ ενδιάμεσους σταθμούς,
πέντ’ έξι νύχτες πονηρές, που κλείνουνε το μάτι.
Μ’ ένα παλιό ποδήλατο,
ν’ αντέχει στους ρυθμούς,
κι εσένα πισωκάβαλα, να βρούμε αυτό το «κάτι».
Στείλτε μας στο tinios60@gmail.com, διηγήματα, στίχους, ποιήματα με την ένδειξη: Προς δημοσίευση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου