Δείτε εδώ τις μέχρι τώρα συνέχειες σε ενιαίο κείμενο
Μπορείτε να αντιγράψετε τα κείμενα και να δημιουργήσετε αρχείο (WORLD ή OPEN OFFICE) ώστε να έχετε ενιαίο το κείμενο και στο τέλος ολοκληρωμένο το μυθιστόρημα
“Δεν ξέρω τελικά αν είναι καλή ιδέα”, απάντησε διστακτικά.
”Πάμε!”, του είπε αποφασιστικά πιάνοντας τον από το μπράτσο. “Όλα καλά θα πάνε!”.
Και πραγματικά, η υποδοχή που επεφύλαξαν όλοι στον Πετρή, ξεπέρασε και τις πιο αισιόδοξες προβλέψεις!. Ακόμη και η Υπαπαντή αν και λίγο μουδιασμένη στην αρχή, τον έσφιξε στην αγκαλιά της δακρυσμένη.
“Καλώς όρισες στο σπιτικό σου Πετρή!”, του είπε με φωνή σπασμένη από τα αναφιλητά.
Την φίλησε στο μέτωπο γλυκά. Δεν θυμόταν αν το είχε ξανακάνει ποτέ. Μάλλον όχι.
“Καλώς σε βρήκα μάνα!”, κατάφερε να ψελλίσει.
“Στρώνω τραπέζι να φάμε.”, είπε σκουπίζοντας τα μάτια συγκινημένη από την απρόσμενη κίνηση του γιου της.
Βγήκαν τα αγόρια στη βεράντα που καθόταν κι ο Νικολής. Συγκινημένος κι αυτός είχε αποτραβηχτεί να μη δουν την αδυναμία του!
“Πάνε καλά οι δουλειές σου γιε μου;” , ρώτησε με ενδιαφέρον.
“Δεν έχω παράπονο πατέρα. Πριν λίγες μέρες μάλιστα έκλεισα μια δουλειά που θα μου φέρει αρκετά χρήματα”.
Τίποτα τέτοιο βέβαια δεν συνέβαινε! Απλά οι μετοχές του στην ΚΥΠ είχαν ανέβει πολύ μετά τις επιτυχίες του τελευταίου καιρού. Και ο Άρης είχε αποδειχθεί κανονικό χρυσωρυχείο. Οι βλέψεις του για μεγάλη ακαδημαϊκή καριέρα, δεν του επέτρεπαν να αναζητά εφήμερες περιπέτειες που θα τον εξέθεταν, και έτσι είχε προσκολληθεί πάνω του, προσφέροντας του τα πάντα! Ακόμα όμως απείχε πολύ από τους στόχους του. Κι αυτοί δεν ήταν άλλοι από τις κορυφές! Του χρήματος, της δόξας, της εξουσίας! Το πως θα τα κατάφερνε δεν είχε καταλήξει οριστικά. Σχέδια είχε πολλά στο μυαλό του, και ο καιρός της εκπλήρωσης των ονείρων του πλησίαζε!
Τον μόνο που δεν κατάφερε να πείσει για τις καλές του προθέσεις και την αλλαγή του χαρακτήρα του, ήταν ο Κωσταντής. Δεν πίστεψε ούτε για μια στιγμή πως ο ατίθασος και παραβατικός νεαρός μεταμορφώθηκε ξαφνικά σε υπόδειγμα ηθικής! Χρόνια στο κουρμπέτι, κανείς δεν μπορούσε να τον ξεγελάσει εύκολα. Και κυρίως ο Πετρής!
“Κρατήσου μακρυά από τον Πετρή!”, συμβούλεψε την Φροσούλα. “Ο καινούργιος του εαυτός, μου φαίνεται ακόμη πιο ύπουλος απ τον παλιό!”.
Δεν είχε λόγο η Φροσούλα να μην ακολουθήσει την συμβουλή του. Εκτός του ότι εμπιστευόταν απόλυτα την κρίση του, και η ίδια είδε με μεγάλη επιφύλαξη τον νέο Πετρή! Αν και μόνο μια τυπική επίσκεψη έκανε στο σπίτι τους μαζί με τα αδέλφια του, είδε στα μάτια του την προσποίηση. Όχι δεν πίστευε πως είχε αλλάξει! Παρέμενε πάντα ο σκληρός και αδίστακτος έφηβος που είχε γνωρίσει. Περισσότερο επικίνδυνος τώρα που είχε ωριμάσει!
Δεν έκανε καμία κουβέντα πάνω στο θέμα με τον Δήμο, όταν βρέθηκαν αργά το απόγευμα.
Είχαν τόσα άλλα πράγματα να πουν και να κάνουν, μετά από τόσο καιρό, που αυτό πέρασε σε δεύτερη μοίρα! Πέρασαν μαζί μοναδικές στιγμές που τόσο είχαν λείψει και στους δυο. Χάρηκαν τον έρωτα τους έστω και στην άβολη καμπίνα του καϊκιού, και ύστερα έκαναν μια βόλτα μέχρι τον φάρο.
Τους ξάφνιασε ο Πετρής που έβγαινε εκείνη την ώρα από τη θάλασσα.
“Αν και λίγο κρύα, ήταν υπέροχη η αίσθηση να ξαναβρεθώ στην αγκαλιά της!”, τους είπε σκουπίζοντας τα μαλλιά του με την πετσέτα. “Καμιά θάλασσα δεν μοιάζει με του Αιγαίου!”.
“Ασφαλώς!”, συμφώνησε αμέσως ο Δήμος. “Και ειδικά της Τήνου!”.
Γέλασαν και οι τρεις, αν και της Φροσούλας το γέλιο δεν ήταν και τόσο αυθόρμητο. Ένας αδιόρατος φόβος τρύπωσε στην καρδιά της. Ένα κακό προαίσθημα, που δεν οφειλόταν στα λόγια του πατέρα της, αλλά στο παγωμένο βλέμμα του Πετρή, το οποίο δεν συμφωνούσε με την καλή διάθεση που έδειχνε. Και έτσι όταν τους πρότεινε να τους βγάλει για φαγητό, είχε την δικαιολογία, και μάλιστα πραγματική,να αρνηθεί.
“Πρέπει να γυρίσω σπίτι. Έχουμε τόσες ετοιμασίες να κάνουμε για αύριο”.
“Κρίμα!, της απάντησε απογοητευμένος, “Ελπίζω το αδερφάκι μου τουλάχιστον, να μην μου χαλάσει το χατήρι! Το πρότεινα και του Αργύρη, όμως μου είπε πως ήθελε να ξεκουραστεί και να κάνει παρέα του μπαμπά”.
“Μήπως πρέπει και εμείς να μείνουμε σπίτι.”, προσπάθησε να το αποφύγει ο Δήμος. “Αύριο θα είναι μια κουραστική ημέρα!”.
“Σώπα καημένε!”, τον αποπήρε,”Δεν θα σκάβουμε κιόλας! Ένα βράδυ έχουμε να διασκεδάσουμε λίγο πριν γυρίσουμε στην τσιμεντούπολη. Σε μισή ωρίτσα φεύγουμε για την Χώρα!”.Και λέγοντας αυτά έκανε μια θεατρινίστικη υπόκλιση στη Φροσούλα και τράβηξε για το σπίτι.
”Θεαματική η αλλαγή του Πετρή”, διαπίστωσε με ουδέτερο ύφος η Φροσούλα. “Θα έλεγε κανείς πως πρόκειται για διαφορετικό άνθρωπο!”.
“Έτσι είναι αγάπη μου! Όλοι εντυπωσιάστηκαν με την ευγενική του συμπεριφορά. Τελικά δεν είναι και τόσο ανάποδος όπως πιστεύαμε μέχρι τώρα!”
“Δηλαδή έχεις πειστεί πως δεν υποκρίνεται;”, τον ρώτησε.
“Ναι καρδιά μου! Είμαι απόλυτα σίγουρος πως ο παλιός Πετρής δεν υπάρχει πια!”.
“Μακάρι, μακάρι!”, απάντησε διφορούμενα και σταμάτησε εκεί την κουβέντα.
Τελικά δεν κατέβηκαν στη Χώρα, μετά τις αντιρρήσεις του Δήμου, που επέμενε πως δεν έπρεπε να ξενυχτήσουν. Κατέληξαν στο καφενεδάκι του χωριού, μαζί με τον Νικολή και τον Αργύρη. Έφαγαν τους πεντανόστιμους μεζέδες και ήπιαν ντόπιο κρασί. Βαρύ κρασί που τον Αργύρη τον βάρεσε κατακούτελα.
“Να φεύγουμε εμείς”, είπε ο Νικολής βλέποντας τα χάλια του.”Εσείς καθίστε αν αντέχετε!”.
Στείλτε μας στο tinios60@gmail.com, διηγήματα, στίχους, ποιήματα με την ένδειξη: Προς δημοσίευση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου