Δείτε εδώ τις μέχρι τώρα συνέχειες σε ενιαίο κείμενο
Μπορείτε να αντιγράψετε τα κείμενα και να δημιουργήσετε αρχείο (WORLD ή OPEN OFFICE) ώστε να έχετε ενιαίο το κείμενο και στο τέλος ολοκληρωμένο το μυθιστόρημα
“Φοβάμαι πως έχω πολλές δουλειές αύριο στο σπίτι”, είπε ψέμματα, αφού όλοι θα έλειπαν στο εξοχικό τους στο Αλεποχώρι.
“Και ύστερα μου έβαλες χέρι εμένα για τη νηστεία!”, κάγχασε. “Δεν κάνουν δουλειές τέτοια μέρα απ΄όσο ξέρω!”
Αναγκάστηκε με βαριά καρδιά να δεχτεί.
“Μάλλον έχεις δίκιο. Δεν κάνει αύριο, μπορούν να περιμένουν οι δουλειές.”
“Εγώ μάλλον δεν θα έρθω”, είπε η Καλλιόπη. “Θα βγω με έναν καλό μου φίλο, που τον έστησα σήμερα.”
”Επιτέλους!”, ξέσπασε γελώντας η Μαριγώ. “Η μικρή μας η Καλλιόπη ξαναβρήκε τον παλιό καλό της εαυτό!”
“Μη βιάζεσαι να βγάλεις συμπεράσματα”, την σταμάτησε με θυμό. “Είναι αυτό ακριβώς που είπα. Ένας καλός φίλος και πολύ αξιόλογος νέος. Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο.”
“Ωραία λοιπόν, αυτό δεν μας εμποδίζει να τον πάρουμε μαζί μας. Λέω μάλιστα να ξεκινήσουμε νωρίς το πρωί, να το κάνουμε σαν εκδρομή!”
“Μετά την λειτουργία”, το ξέκοψε η Καλλιόπη, και η Ρηνιώ έσπευσε να συμφωνήσει.
“Ας είναι”, συμφώνησε βαριεστημένα η Μαριγώ. “Ευκαιρία να κοιμηθώ λίγο παραπάνω! Κατά τις έντεκα στο ξενοδοχείο μου”
Ζήτησαν το λογαριασμό, τον οποίο πλήρωσε η Μαριγώ και ξεκίνησαν για την επιστροφή. Αφού άφησαν τη Μαριγώ στο ξενοδοχείο, έμειναν οι δυο τους στο αυτοκίνητο.
”Απίστευτη η αλλαγή της Μαριγώς”, είπε σοκαρισμένη η Ρηνιώ. “Δεν την αναγνωρίζω πια!”
“Της έτυχαν πολλά”, τη δικαιολόγησε χλιαρά η Καλλιόπη. “Από τη μια ο θάνατος του Αριστείδη, ύστερα του πατέρα της. Δεν είναι και λίγο.”
“Κάτι πιο σοβαρό πρέπει να της συμβαίνει”, επέμεινε. “Δεν αλλάζει έτσι απλά ο άνθρωπος με τις πρώτες αναποδιές!”
Η Καλλιόπη προτίμησε να μην απαντήσει. Τι να της έλεγε άλλωστε; Πως είχε φτάσει μέχρι και σε φόνο; Μερικά πράγματα είναι καλύτερο να μην τα μοιράζεσαι με άλλους! Έφτασαν στο σπίτι και η Καλλιόπη κατέβηκε και την καληνύχτισε. Μόνη πια η Ρηνιώ αισθάνθηκε την ανάγκη να μιλήσει με τον Αντώνη. Παρακάλεσε το Θεό να τον βρει στην υπηρεσία, μιας και ήταν το μόνο τηλέφωνο που είχε. Μπήκε στον τηλεφωνικό θάλαμο και σχημάτισε τον αριθμό. Ευτυχώς ήταν εκεί.
“Κάτι μαγικό συμβαίνει με μας!”, της είπε μόλις άκουσε τη φωνή της. “μόλις έψαχνα τρόπο να επικοινωνήσω μαζί σου!”
“Έγινε κάτι;”, τον ρώτησε με αγωνία.
“Σε μισή ώρα σχολάω. Μπορείς να βρεθούμε;”
“Είμαι Νίκαια, που σε βολεύει;”
“Στο Αιγάλεω, να μοιράσουμε τη διαφορά. Στον Εσταυρωμένο υπάρχει μια καφετέρια στη γωνία. Σε τρία τέταρτα εκεί.”
“Εντάξει!”
Η Ρηνιώ μπήκε στο αυτοκίνητο αλλά δεν ξεκίνησε αμέσως. Κάτι πολύ σημαντικό θα είχε να της πει, για να μην της μιλήσει από το τηλέφωνο. Μάλλον δεν έπρεπε να ακούσει κανείς άλλος τη συνομιλία τους. Έφτασε στο Αιγάλεω την ώρα που είχαν πει. Τον βρήκε να κάθεται ήδη σε ένα τραπεζάκι της πλατείας. Την φίλησε απαλά στο μάγουλο και μπήκε αμέσως στο θέμα.
“Έχω σοβαρές πληροφορίες από πολύ αξιόπιστο πρόσωπο για τον άνθρωπο μας! Η εταιρία εισαγωγής και εμπορίας κρεάτων που διατηρεί, εκτός από το άλλοθι του για τη χλιδάτη ζωή που κάνει, του χρησιμεύει και για να φέρνει την κόκα στην Ελλάδα.”
“Με ποιόν τρόπο;”, ρώτησε απορημένη.
“Σχεδόν καθημερινά φέρνει κρέατα, μοσχάρια κυρίως, από την Ευρώπη μέσω Βουλγαρίας. Σε κάποια δρομολόγια δυο τρία το μήνα δεν ξέρω, έρχονται μαζί και τα ναρκωτικά. Έμπειροι τεχνίτες Βούλγαροι σκίζουν με μαεστρία τα μοσχάρια και τοποθετούν σακουλάκια με το πράγμα. Ύστερα με ειδική κόλα κλείνουν τις τομές και κανείς δεν μπορεί να τις διακρίνει, ακόμα και αν ξέρει πως υπάρχουν!”
“Τότε είναι πολύ εύκολο να μπλοκάρεις το φορτηγό για έλεγχο.”
“Δεν είναι τόσο απλό! Υπολόγισε είκοσι πέντε περίπου δρομολόγια το μήνα και μόνο σε δυο ή τρία υπάρχει θέμα! Στατιστικά αν το πάρεις δεν θα πέσεις πάνω τους. Και αν το φορτίο είναι καθαρό, το κράτος θα πρέπει να αποζημιώσει την καταστροφή των κρεάτων. Χώρια που θα είναι τρομερά δύσκολο μετά, να σου δώσουν καινούργιο ένταλμα!”
“Άρα χρειάζεται να ξέρεις ποιο δρομολόγιο ακριβώς μεταφέρει το εμπόρευμα.”
“Έτσι! Χωρίς την πληροφόρηση η αποτυχία είναι σχεδόν δεδομένη! Γι αυτό σου ζητάω να έχεις μάτια και αυτιά ορθάνοιχτα τις επόμενες μέρες! "
“Μα αυτό κάνω δυό μήνες τώρα, αλλά τζίφος!”
“Ναι αλλά τώρα ξέρουμε τι ψάχνουμε! Ας είναι καλά η παρατηρητικότητα σου που μας οδήγησε στον τύπο στο Μοναστηράκι. Αυτός είναι ξάδελφος αυτουνού που έχει δίπλα στον δικό μας μια επιχείρηση επεξεργασίας κρέατος. Εκεί γίνεται όλη η δουλειά! ¨Όταν έρχονται τα κρέατα, κάποια από αυτά τα παίρνουν αυτοί και αφού αφαιρέσουν τα ναρκωτικά, προχωρούν στη κανονική επεξεργασία. Φτιάχνουν μπιφτέκια, κεμπάπ και άλλα προϊόντα που διοχετεύουν σε σούπερ μάρκετ. Κάποια από αυτά προορίζονται για εξαγωγή, Γερμανία και Βέλγιο κυρίως. Τα ναρκωτικά, μαζί με τα υπολείμματα κρεάτων, μπαίνουν σε μεγάλους κάδους που τα παίρνει μια άλλη εταιρία που φτιάχνει άλευρα για ζωοτροφές. Κάπου στο δρόμο προς το εργοστάσιο, γίνεται η διανομή στους εμπόρους.”
Στείλτε μας στο tinios60@gmail.com, διηγήματα, στίχους, ποιήματα με την ένδειξη: Προς δημοσίευση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου