ΣΤΕΙΛΤΕ ΤΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ ΚΕΙΜΕΝΑ

Ιστορίες σε εξέλιξη. Κάθε ανάρτηση,συνέχεια της ιστορίας. Η συνέχεια των ιστοριών θα ανεβαίνουν καθημερινά. Μπορείτε να στέλνετε τις δικές σας ιστορίες στο tinios60@gmail.com Με την Ένδειξη για Ανάρτηση

Κυριακή 29 Οκτωβρίου 2023

ΣΑΝ ΨΕΜΑ Η ΑΛΗΘΕΙΑ (ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ 59η συνέχεια. Η τρομοκρατική ενέργεια)

Δείτε εδώ τις μέχρι τώρα συνέχειες σε ενιαίο κείμενο

Μπορείτε να αντιγράψετε τα κείμενα και να δημιουργήσετε αρχείο (WORLD ή OPEN OFFICE) ώστε να έχετε ενιαίο το κείμενο και στο τέλος ολοκληρωμένο το μυθιστόρημα


Οι γείτονες και οι συγγενείς που έρχονταν να συλληπηθούν άρχισαν να πληθαίνουν και η Αγγελική με τη Λένα που είχε έρθει κι αυτή για συμπαράσταση, έφτιαχναν τους καφέδες για το συγχώριο. “Δεν ξέρω αν κάνω λάθος, όμως νομίζω πως αυτό το κάθαρμα που σκότωσε την Ελπίδα το έχω ξαναδεί!, είπε η Λένα στην Αγγελική στην κουζίνα. “Φάτσα που δεν ξεχνιέται εύκολα.”.

“Στον Αργύρη το είπες;”, ρώτησε η Αγγελική.

”Όχι στην κατάσταση που είναι. Όταν ηρεμήσει λίγο θα του τον περιγράψω, μήπως θυμηθεί αυτός κάτι”.  

Το κουδούνι της εξώπορτας διέκοψε τη σύντομη συνομιλία. Η Αγγελική άνοιξε και βρέθηκε μπροστά σε μια μεγάλη έκπληξη, που κάτω από άλλες συνθήκες θα ήταν πολύ ευχάριστη. Ο Δήμος με τη Φροσούλα στέκονταν αμήχανοι και πίσω τους μια άλλη κυρία που δεν γνώριζε. 

“Η μητέρα μου”, την σύστησε ο Δήμος μετά το θερμό εναγκαλισμό τους, που συνοδεύτηκε από λυγμούς και δάκρυα.

“Τα συλλυπητήρια μου κοπέλα μου!”, ψέλλισε η Υπαπαντή ιδιαίτερα φορτισμένη. “Μια φορά την είδα την αδελφή σου, μα μπήκε στην καρδιά μου. Σαν δικό μου παιδί τη θρηνώ!” 

Ο Αργύρης έπεσε στην αγκαλιά της μάνας του και όλος ο  βουβός πόνος του ξέσπασε σε ένα ασυγκράτητο ποτάμι δακρύων. 

Σε λίγες ώρες, αφού θα μεσολαβούσε μια μακρυά και οδυνηρά δύσκολη νύχτα όλα θα τελείωναν. Η Ελπίδα τυλιγμένη στο νυφικό της φόρεμα θα έπαιρνε το δρόμο για το άγνωστο, και οι υπόλοιποι θα μάζευαν τα κομμάτια τους, για να συνεχίσουν ψυχικά ακρωτηριασμένοι το απρόβλεπτο ταξίδι της ζωής τους.

__________


ΜΑΡΤΗΣ 1976



Η Δευτέρα 22 Μάρτη του 1976 ξημέρωσε συννεφιασμένη. Ο Αλέξης Δήμου, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος και ένας εκ των ιδιοκτητών της ΕΡΔΗΜΑ, βγήκε όπως κάθε πρωί στις επτά, για να πάει στο γραφείο του στην εταιρία. Σήμερα είχε μια καθοριστική συνάντηση με τον υπουργό, για την οριστικοποίηση της συμφωνίας του μεγάλου έργου της Πελοποννήσου. Τέσσερις διαδρομές που θα ενώνουν τις πρωτεύουσες ισάριθμων νομών. 

Μετά την κατάρρευση της χούντας, οι παλιοί εργολάβοι δημοσίων έργων μπήκαν στο ψυγείο από την κυβέρνηση, και η ΕΡΔΗΜΑ άρπαξε την ευκαιρία. Οι προσφορές της, και με τη βοήθεια “λαγών”, που ανέβαζαν τις τιμές, ήταν σχεδόν πάντα οι καλύτερες και έτσι πάνω από τα μισά έργα τα αναλάμβανε αυτή. 

Άνοιξε την πόρτα του συνοδηγού και ακούμπησε την samsonite τσάντα του στο κάθισμα. Την ώρα που έκλεινε την πόρτα άκουσε το θόρυβο μηχανής που έβαζε μπροστά. Χωρίς να δώσει ιδιαίτερη σημασία έβαλε το κλειδί να ανοίξει την πόρτα του οδηγού. Εκείνη τη στιγμή άκουσε τον πρώτο πυροβολισμό. Τους υπόλοιπους πέντε όχι, γιατί ήταν ήδη νεκρός από τη σφαίρα που σφηνώθηκε στην καρδιά του. 

Οι δυο επιβάτες της R69S BMW ανέπτυξαν ταχύτητα και εξαφανίστηκαν αμέσως. 

Η ήσυχη γειτονιά του παλαιού Ψυχικού σε λίγα λεπτά έχασε τη συνηθισμένη της ηρεμία. Δεκάδες περιπολικά, συνεργεία της ΕΡΤ και της ΥΕΝΕΔ, δημοσιογράφοι και πολλοί γείτονες και περίεργοι κατέκλυσαν το χώρο της στυγερής δολοφονίας. Όλοι ήταν ανάστατοι, κυβέρνηση και αρχές. Μόλις τον περασμένο Δεκέμβρη στην ίδια περιοχή είχε δολοφονηθεί από τη “17 Νοέμβρη”, ο σταθμάρχης της CIA Ρίτσαρντ Γουέλς, και η σημερινή ενέργεια είχε πολλές ομοιότητες με eκείνη. Ίδιο όπλο, ένα πιστόλι Κολτ 45, ίδια μεθοδολογία, αλλά διαφορετικός στόχος. 

Κανείς δεν μπορούσε να καταλάβει το σκεπτικό των εκτελεστών. Οι αδελφοί Δήμου ήταν γνωστοί για το δημοκρατικό τους παρελθόν και την κακή σχέση με το καθεστώς των συνταγματαρχών. Όλα αυτά βέβαια αν πράγματι η δολοφονία ήταν τρομοκρατική ενέργεια και όχι ξεκαθάρισμα λογαριασμών ή επιχειρηματικός πόλεμος συμφερόντων. 

Οι απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά δόθηκαν την τρίτη ημέρα από το συμβάν. Η βαλλιστική εξέταση των καλύκων έδειξε πως το όπλο δεν ήταν το ίδιο με εκείνο της “17 Νοέμβρη”.και δεν είχε ξαναχρησιμοποιηθεί στο παρελθόν. Το απόγευμα της ίδιας ημέρας βρέθηκε η προκήρυξη της οργάνωσης που αναλάμβανε την ευθύνη, σε ένα κάδο απορριμάτων στην Πατησίων, μετά από ανώνυμο τηλεφώνημα σε εφημερίδα.


Στείλτε μας στο tinios60@gmail.com, διηγήματα, στίχους, ποιήματα με την ένδειξη: Προς δημοσίευση

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου