ΜΗ ΜΕ ΠΛΑΚΩΝΕΙΣ ΟΥΡΑΝΕ
Πάψε ουρανέ το δάκρυ σου,
πεθαίνει τ’όνειρό μου.
Βάλ’τους καημούς, σε μια άκρη σου,
να κλάψω τον δικό μου.
Βγάλε τα μαύρα, ουρανέ,
σκοτείνιασες τη μέρα.
Τα σύννεφα, με πνίξανε,
και πώς να πάρω αέρα;
(Ρ)
Μη με πλακώνεις ουρανέ,
μου φτάνει η στενοχώρια.
Μόνη η καρδιά μου απόμεινε,
και ζω από κείνη χώρια.
Στείλτε μας στο tinios60@gmail.com, διηγήματα, στίχους, ποιήματα με την ένδειξη: Προς δημοσίευση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου