Δείτε εδώ τις μέχρι τώρα συνέχειες σε ενιαίο κείμενο
Μπορείτε να αντιγράψετε τα κείμενα και να δημιουργήσετε αρχείο (WORLD ή OPEN OFFICE) ώστε να έχετε ενιαίο το κείμενο και στο τέλος ολοκληρωμένο το μυθιστόρημα
Τα κουτσομπολίστικα περιοδικά και οι ανταγωνιστικές εφημερίδες είχαν ασφαλώς σχολιάσει αυτή την ηχηρή απουσία, όμως αυτό λίγο τον απασχόλησε.
Πήρε με απαλές κινήσεις τον Άγγελο που είχε αποκοιμηθεί στην αγκαλιά του, τον ακούμπησε στην κούνια του και πήγε στην κρεβατοκάμαρα να ετοιμαστεί. Σε λίγο θα άρχιζαν να έρχονται οι καλεσμένοι και έπρεπε να βιαστεί. Η Βασιλική βαφόταν μπροστά στον καθρέφτη. Ποτέ δεν χρησιμοποιούσε επαγγελματίες γι αυτή την δουλειά. Μια φορά που το επέτρεψε ήταν τόσο φορτωμένη που θύμιζε καρνάβαλο ή έτσι νόμιζε. Προτιμούσε το απλό διακριτικό μακιγιάζ που απλά τόνιζε την εντυπωσιακή ομορφιά της. Μπορεί να έκλεισε τα σαρανταδύο, αλλά κανείς δεν την έκανε πάνω από τριανταπέντε.
“Την Κυριακή θα πάμε με τις ξαδέλφες μου στην Παναγία τη Δαμάστα”, του είπε ενώ άπλωνε ρουζ στα μάγουλα. Έχουν ένα τάμα και είναι ευκαιρία γιατί έχω ακούσει πως είναι σε μαγευτική τοποθεσία. Τι λες, θέλεις να έρθεις και εσύ;”.
“Θα αστειεύεσαι βέβαια”,της απάντησε σφίγγοντας τον κόμπο της γραβάτας του. “Ίσα που προλαβαίνω να φάω αυτό τον καιρό!”
“Εσύ θα χάσεις”, του απάντησε. “Οι δουλειές δεν τελειώνουν ποτέ. Να σου πω, λίγο τα βαρέθηκα όλα αυτά. Τι κάνουμε Πέτρο, ζωή είναι αυτή; Έτσι μου έρχεται να πουλήσω τις μετοχές μου και να ζήσουμε λίγο σαν άνθρωποι!”
Ένιωσε την απειλή σ΄αυτά τα λόγια σαν ένα φτερούγισμα στο στομάχι. Το πιθανότερο ήταν παρόρμηση της στιγμής, αλλά πάλι οι γυναίκες ποτέ δεν ξέρεις πως σκέφτονται.
“Δεν χρειάζεται καλή μου. Και εγώ έχω κουραστεί με αυτό το καθημερινό μαρτύριο. Πρέπει να βρω περισσότερο χρόνο για σένα και τον Άγγελο. Στην ανάγκη θα παραιτηθώ από την προεδρία και θα κάνουμε ταξίδια. Πολλά ταξίδια! Ευχαριστημένη;”.
Του χαμογέλασε γλυκά και τον φίλησε στο μάγουλο, αφήνοντας του το σημάδι των χειλιών της με το κραγιόν που μόλις είχε βάλει. Με ένα χαρτομάντιλο καθάρισε το μάγουλο του και ξεκίνησε από την αρχή τη διαδικασία βαψίματος των χειλιών.
Ο Πετρής κατέβηκε στο σαλόνι και πήρε από το μπαρ ένα μπουκάλι “Τζόνι”. Και μόνο η σκέψη να χαθούν όσα με τόσο κόπο και θυσίες είχε αποκτήσει τον τρομοκρατούσε. Χωρίς τις μετοχές της Βασιλικής, ήταν μειοψηφία και τα κοράκια καραδοκούσαν. Θα μπορούσε βέβαια να αγοράσει ο ίδιος όσες του χρειαζόντουσαν, όμως θα είχε πρόβλημα με την ρευστότητα που είναι απαραίτητη για να είναι ευέλικτη μια επιχείρηση. Και ύστερα αυτά τα λεφτά του ήταν απαραίτητα για το άνοιγμα του στο χώρο των μέσων μαζικής ενημέρωσης, που έβλεπε να έρχεται αργά ή γρήγορα.
Τις σκέψεις του διέκοψαν οι πρώτοι καλεσμένοι που κατέφθασαν. Στο κάτω κάτω σήμερα είναι η μέρα του Άγγελου. Όλα τα άλλα μπορούν να περιμένουν!
_______
Από τα χαράματα σηκώθηκε η Βασιλική.το πρωί της Κυριακής. Το ταξίδι θα ήταν μεγάλο και κουραστικό, και είχε τόσα πολλά να κάνει πριν φύγει. Πάντα όταν άφηνε τον Άγγελο μόνο με την νταντά η ανησυχία της κτυπούσε κόκκινο. Ευτυχώς σήμερα θα ήταν και ο Πέτρος σπίτι και τέσσερα μάτια είναι πάντα καλύτερα από δυο. Έριξε μια ματιά στη μεγάλη τσάντα που είχε ετοιμάσει από βραδύς και σιγουρεύτηκε πως δεν έλειπε τίποτα. Ύστερα μπήκε στο παιδικό δωμάτιο και φίλησε γλυκά τον Άγγελο. Εκείνος χαμογέλασε μέσα στον μακάριο ύπνο του. Έδωσε για πολλοστή φορά τις ίδιες εντολές στη νταντά που κούνησε το κεφάλι της βαριεστημένα. Είχε ακούσει τόσες φορές τα ίδια και τα ίδια, που τα ήξερε πια απέξω μέχρι την τελευταία λέξη.
Ο Λουκάς, ο οδηγός και σωματοφύλακας μπήκε διστακτικά από την πόρτα της κουζίνας.
“Θέλεις καφέ;”, τον ρώτησε ο Πετρής χωρίς να γυρίσει προς το μέρος του.
“Ευχαριστώ”, του απάντησε. Έχω ήδη έτοιμο ένα θερμός γεμάτο. Θα μου χρειαστεί σίγουρα!”.
“Τι θα σου χρειαστεί Λουκά;”, ρώτησε η Βασιλική που έμπαινε εκείνη τη στιγμή΄.
“Ο καφές κυρία. Είναι πολλές οι ώρες της διαδρομής, και οι δρόμοι εκεί δεν είναι και οι καλύτεροι. Όλο στροφές και ανηφόρες!”
“Έχει δίκιο ο Λουκάς!”, συμφώνησε ο Πετρής. “Ευτυχώς που είναι αστέρι οδηγός και δεν τον φοβάμαι”.
“Αν είσαι έτοιμος, να πηγαίνουμε” είπε η Βασιλική. “Έχουμε να περάσουμε να πάρουμε και τις ξαδέλφες μου”.
Αποχαιρέτησε τον Πέτρο με ένα βιαστικό φιλί και ξεκίνησε να φύγει.
“Να προσέχετε!”, τον άκουσε να τους λέει και παραξενεύτηκε. Σπάνια έδειχνε τέτοιο ενδιαφέρον για μια απλή εκδρομή.
“Θα προσέχουμε”, απάντησε αντί γι αυτήν ο Λουκάς. “Όλα θα πάνε καλά!”.
Ο Πετρής βγήκε στον κήπο και κάθισε στο ξύλινο στρογγυλό αίθριο με τα πολύχρωμα λουλούδια. Πάντα όταν ο καιρός το επέτρεπε αυτή ήταν η αγαπημένη του γωνιά. Και τώρα που ο Μάης έφτανε στο τέλος του, οι συνθήκες είναι ιδανικές. Έβγαλε την ταμπακιέρα και έστριψε τσιγάρο. Η τελευταία παρτίδα φούντας που του έδωσαν δεν ήταν και από τις καλύτερες, και του έφερνε βήχα και βαρύ κεφάλι. Μάλλον έπρεπε σιγά σιγά να την ψάξει με άλλους τρόπους. Φοβόταν να δοκιμάσει την κόκα, που ο κύκλος του χρησιμοποιούσε κατά κόρον, γιατί απαιτούσε πολύ χρήμα και δεν είχε διάθεση να το σκορπάει για λίγη χαλάρωση. Αλλά αν του ξαναέδιναν τέτοια μάπα φούντα μάλλον θα το ξανασκεφτόταν.
Ο ήχος του τηλεφώνου που επέμενε τον εκνεύρισε, περισσότερο και από την απαίσια μυρωδιά της φούντας. Το σήκωσε και ήταν έτοιμος να βρίσει όποιον τον ενοχλούσε Κυριακάτικα. Από την άλλη άκρη άκουσε τη φωνή του αρχισυντάκτη του ΕΞΑΓΓΕΛΟΥ.
“Έχω τα αποτελέσματα της δημοσκόπησης για τις ευρωεκλογές”, του ανακοίνωσε.
“Λοιπόν;”, τον ρώτησε με αγωνία.
”Κλείνει η ψαλίδα! Η Νέα Δημοκρατία τσίμπησε δυο μονάδες από την προηγούμενη. Την ετοιμάζω για αύριο;”.
Στείλτε μας στο tinios60@gmail.com, διηγήματα, στίχους, ποιήματα με την ένδειξη: Προς δημοσίευση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου