ΣΤΕΙΛΤΕ ΤΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ ΚΕΙΜΕΝΑ

Ιστορίες σε εξέλιξη. Κάθε ανάρτηση,συνέχεια της ιστορίας. Η συνέχεια των ιστοριών θα ανεβαίνουν καθημερινά. Μπορείτε να στέλνετε τις δικές σας ιστορίες στο tinios60@gmail.com Με την Ένδειξη για Ανάρτηση

Δευτέρα 20 Νοεμβρίου 2023

ΣΑΝ ΨΕΜΑ Η ΑΛΗΘΕΙΑ (ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ 70η συνέχεια. Ο στυγνός εκβιασμός)

 Δείτε εδώ τις μέχρι τώρα συνέχειες σε ενιαίο κείμενο

Μπορείτε να αντιγράψετε τα κείμενα και να δημιουργήσετε αρχείο (WORLD ή OPEN OFFICE) ώστε να έχετε ενιαίο το κείμενο και στο τέλος ολοκληρωμένο το μυθιστόρημα


Σημείωσε τον αριθμό και κάλεσε αμέσως. Σε λίγα λεπτά τον συνέδεσαν με τον Δήμο. Κανόνισαν να βρεθούν στο Σύνταγμα. Παρήγγειλαν μια ποικιλία και δυο μπύρες.

Η αναστάτωση του Δήμου ήταν εμφανής παρόλο που προσπαθούσε να το παίξει άνετος. 

“Πήγες στον Πετρή;”, τον ρώτησε ο Αργύρης μετά από αρκετή ώρα σιωπής.

”Έπρεπε να του ξεκαθαρίσω μερικά πράγματα”, απάντησε κατεβάζοντας μονορούφι την μπύρα του. 

Χωρίς να πει άλλη κουβέντα ο Αργύρης έβγαλε από την τσάντα την εφημερίδα και του έδειξε το επίμαχο σημείο. 

“Δεν καταλαβαίνω γιατί μου το δείχνεις”, απόρησε αυτός. “Τι σχέση μπορεί να έχει με εμάς;”. “Εσύ θα μου πεις Δήμο! Υπάρχει περίπτωση να φωτογραφίζει τη δική μας κατάσταση;” 

“Ούτε για αστείο!”, διαμαρτυρήθηκε έντονα ο Δήμος. “Εδώ μιλάει για φωτογραφίες. Πιστεύεις ότι θα έκανα κάτι τέτοιο;” 

Ο Αργύρης του έσφιξε το χέρι προσπαθώντας να τον ηρεμήσει. 

“Είναι πολύ σημαντικό να θυμηθείς αν υπήρξε στιγμή που να σε παγίδεψε με κάποιο τρόπο. Είναι ικανός για όλα, μην το ξεχνάς!” 

“Ποτέ!”, τον διαβεβαίωσε. “Άλλωστε στο χωριό δεν είχαμε μηχανή και οι υπόλοιπες φορές ήταν μετρημένες στα δάχτυλα. Εξάλλου θα έπρεπε να υπάρχει και τρίτο πρόσωπο να τραβήξει τις φωτογραφίες, έτσι δεν είναι;”. 

“Όχι απαραίτητα. Μπορεί να γίνει με προγραμματισμένη κάμερα. Αυτό βέβαια προϋποθέτει οργάνωση και προμελέτη. Περίεργο να κάνει κάτι τέτοιο ενώ δεν θα είχε τίποτα να κερδίσει”.

“Στα λόγια μου έρχεσαι”, χαμογέλασε ο Δήμος. “Δεν έχει να κάνει με εμάς”.

 “Ας το ελπίσουμε”, απάντησε ο Αργύρης χωρίς πολλή βεβαιότητα. 

Ούτε και ο Δήμος όμως ήταν τόσο βέβαιος όσο έδειχνε. Θυμόταν σχεδόν με κάθε λεπτομέρεια τις επαφές του με τον Πετρή και απέκλειε να είχε γίνει κάτι. Υπήρχαν όμως και οι εφήμερες σχέσεις. Αν κάποιος από αυτούς έστησε μια τέτοια ιστορία για να τον εκβιάσει; Πάλι όμως γιατί να περίμενε τόσα χρόνια; 


Οι αποκαλύψεις του ΕΞΑΓΓΕΛΟΥ την επόμενη μέρα, προχώρησαν ένα βήμα παραπάνω. Αφού επαναλάμβαναν την αναγγελία του ρεπορτάζ, κατέληγαν με τα αρχικά του προσώπου  το όποιο θα διαπόμπευαν: “Δ.Ο”. 

“Δεν υπάρχει αμφιβολία Δήμο”, του είπε περίλυπος ο Αργύρης στο τηλέφωνο. “Δεν ξέρω πως, αλλά έχει στα χέρια του στοιχεία που μας καίνε. Γιατί όμως να το κάνει;” 

“Δεν θα το αντέξω Αργύρη!”, του απάντησε συντετριμμένος. “Αν πραγματικά έχουν έτσι τα πράγματα, ένα μου μένει!”                                                                               

 “Ούτε να το σκέφτεσαι!”, του φώναξε με οργή. “Θα δούμε τι θα κάνουμε. Ίσως του στείλω εξώδικο να σταματήσει.” 

“Και έτσι θα φανερωθούμε από μόνοι μας!”, διαπίστωσε σωστά ο Δήμος. 

“Δίκιο έχεις! Μάλλον καλύτερα να τον συναντήσω από κοντά. Τώρα κιόλας!”. 

“Θα έλθω μαζί σου. Άλλωστε εγώ είμαι ο στόχος του!”  

Ξεκίνησαν αμέσως να προλάβουν τα χειρότερα. Ο Αργύρης σε όλη τη διαδρομή έψαχνε τον τρόπο που θα έπειθε τον Πετρή να κάνει πίσω. Μακάρι να ήξερε τον λόγο που παρακίνησε το κάθαρμα τον αδελφό του να ξεθάψει ιστορίες χρόνων, τότε θα έβρισκε πως θα τον αντιμετώπιζε. 

Ζήτησε ακόμη μια φορά από τον Δήμο να του αναπαραστήσει με κάθε λεπτομέρεια την συνομιλία που είχε με τον Πετρή. Η αλήθεια είναι πως η συμπεριφορά του Δήμου σε εκείνη τη συνάντηση δεν ήταν και πολύ ευγενική. Και από ότι μπορούσε να καταλάβει, ο Πετρής στην αρχή έδειξε φιλική διάθεση. Κάτι του διέφευγε ήταν σίγουρος, και έσπαζε το κεφάλι του να βρει τι. 

Το τιμόνι παρά λίγο να του φύγει από τα χέρια, όταν ανακάλυψε πως δεν είχε ρωτήσει τον Δήμο το προφανές: Ποιος δηλαδή ήταν ο λόγος που έτσι ξαφνικά κατέβηκε στην Αθήνα για να τα ψάλλει του Πετρή; Η εξήγηση που του έδωσε ο αδελφός του ξεδιάλυνε κάπως την κατάσταση. Ο Πετρής δεν ήταν από τους ανθρώπους που δέχονται την άρνηση στις προσταγές του, και ο Δήμος έκανε το λάθος να απορρίψει την προσφορά του με βίαιο τρόπο. Απόλυτα δικαιολογημένο ασφαλώς, αλλά με αποτελέσματα ολέθρια και απρόβλεπτα.

“Πάμε και ο Θεός βοηθός!”, είπε του Δήμου μπαίνοντας στο ασανσέρ  

Ακολούθησε η ίδια βαρετή διαδικασία με την τυπική γραμματέα να επιμένει πως ο κύριος Οικονόμου δεν μπορούσε να τους δεχτεί και τον Αργύρη να επιμένει να τον ειδοποιήσει. Τελικά ο ίδιος ο Πετρής έδωσε την λύση. Εμφανίστηκε στο άνοιγμα της πόρτας και τους κάλεσε μέσα. “Ήρθαν τα αδελφάκια να κάνουν τα παραπονάκια τους;”, τους ειρωνεύτηκε όταν έκλεισε την πόρτα, χωρίς να τους πει καν να καθίσουν. “Μην κουράζεστε να μου αλλάξετε γνώμη. Κανείς δεν μένει ατιμώρητος όταν με προσβάλει! Θα έπρεπε να το έχετε καταλάβει τόσα χρόνια!”. 

Ο Αργύρης έσφιξε τις γροθιές του στην προσπάθεια του να κρατηθεί ψύχραιμος. 

“Σκέψου το καλύτερα Πέτρο”, του είπε κυριαρχώντας στα συναισθήματα που τον πλημμύριζαν. “Θα καταστρέψεις τόσους ανθρώπους για ένα πείσμα και μόνο;”. 

“Αν δεν υπάρχει κάτι άλλο θα παρακαλούσα να μου αδειάσετε τη γωνιά!”, απάντησε αγνοώντας την ερώτηση του Αργύρη. 

“Δεν υπάρχει κάτι που μπορεί να σου αλλάξει γνώμη;”, έκανε μια τελευταία απεγνωσμένη προσπάθεια ο Αργύρης. 

“Να πέσετε στα τέσσερα και να με παρακαλέσετε!”, απάντησε κυνικά.”Πράγμα όμως που μάλλον δεν θα κάνετε!”. 

“Εγώ θα το κάνω.”, μουρμούρισε διαλυμένος ο Δήμος. “Και αυτό και ότι άλλο ζητήσεις. Σε ικετεύω σταμάτα το εδώ!”.


Δείτε επίσης: Πάρτε 100 σε κουπόνι & 50% έκπτωση στην πρώτη σας παραγγελία με την εφαρμογή μας!


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου