ΑΛΑΡΓΑ ΦΙΛΕ
Αν δε μάτωσες, σε άνισο αγώνα,
άμα ρουφιάνοι, δε σε κοίταξαν καχύποπτα.
Τα μάτια, αν δεν σου κάψαν, δακρυγόνα.
Ε! Τότε απ’ τη ζωή, δεν ξέρεις τίποτα!
Δεν δάγκωσες τα χείλη, απ’ αγανάκτηση;
Ο καναπές σου, ήταν το μόνο μετερίζι;
Λίγα Ευρώ, η μόνη σου κατάκτηση;
Ε! τότε φίλε μου, σε πιάσανε κυρίζι! *
Δε ντύθηκες, σημαίες επανάστασης;
Τιμές, ζητούσες, αξιώματα και δόξα;
Απλός θεατής, ανούσιας παράστασης;
Ε! τότε μείνε εκεί, δεν έχουμ’ ίδια λόξα!
(Ρ)
Εδώ, υπάρχουν νικητές και νικημένοι.
Μια το Θεό, και μια το διάβολο, αγκαλιάζουμε!
Αν θες να ζήσεις, μια ζωή προσκυνημένη,
αλάργα φίλε! Όπως βλέπεις, δεν ταιριάζουμε!
* Κυρίζι= κορόιδο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου