Μπορείτε να αντιγράψετε τα κείμενα και να δημιουργήσετε αρχείο (WORLD ή OPEN OFFICE) ώστε να έχετε ενιαίο το κείμενο και στο τέλος ολοκληρωμένο το μυθιστόρημα
“Στο διάολο να πας και να καίγεσαι αιώνια στην κόλαση, βρωμερό υποκείμενο!”,του φώναξε οργισμένη και έφυγε κτυπώντας την πόρτα πίσω της. Έψαξε το καΐκι του Δήμου και με απογοήτευση είδε πως είχε ήδη φύγει. Έπρεπε να βρει τρόπο να τον ειδοποιήσει γιατί εφημερίδες μάλλον δεν θα διάβαζε και αν συνέχιζε ανυποψίαστος τις σχέσεις του, θα έπαιρνε στο λαιμό του και άλλους ανθρώπους. Ψάχνοντας απεγνωσμένα λύση σκέφτηκε το λιμεναρχείο. Μπορεί να μην είχε συγκρατήσει το όνομα του σκάφους, όμως εκείνοι σίγουρα θα είχαν όλα τα στοιχεία.
Όπως είχε προβλέψει βρήκαν εύκολα το καΐκι και επικοινώνησαν μαζί του, μετά τις έντονες παρακλήσεις της Νίκης.
Ο Δήμος παραξενεύτηκε με την επιμονή της Νίκης να της τηλεφωνήσει από το πρώτο λιμάνι που θα έπιαναν, λέγοντας του πως πρόκειται για ζήτημα ζωής και θανάτου. Αποφάσισε να ξαναγυρίσουν στην Ίο μιας και δεν είχαν ξεμακρύνει πάνω από δέκα μίλια.
“Περίμενε με εκεί”, ενημέρωσε την Νίκη. Σε δύο ώρες το πολύ θα είμαστε πίσω”.
Παγωμένος ο Δήμος άκουσε τα νέα. Δεν ήξερε πολλά πράγματα για το AIDS, αλλά αυτά τα λίγα που ήξερε έφταναν για να τον τρομοκρατήσουν. Η Νίκη προσπάθησε να τον καθησυχάσει λέγοντας του πως το πιθανότερο ήταν να μην υπάρξει κανένα πρόβλημα, όμως ούτε η ίδια έδειχνε σίγουρη γι΄αυτή τη γνώμη.
“Θα πρέπει να κάνεις υπομονή λίγες βδομάδες”, του είπε συγκινημένη. “Πρέπει να περάσει λίγος καιρός για να ανιχνευτούν αντισώματα στον ιό. Και πάλι δεν σημαίνει πως θα νοσήσεις! Πολλοί παραμένουν απλοί φορείς και με την κατάλληλη παρακολούθηση πάνε μια χαρά!”.
Ο Δήμος δεν μπόρεσε να κρατήσει τα δάκρυα του που θόλωσαν τα όμορφα μάτια του. “Γιατί;”, μπόρεσε μόνο να ψελλίσει με παράπονο. Η Νίκη του χάιδεψε τρυφερά το χέρι και τον κοίταξε με συμπόνοια. Αλήθεια τι να απαντούσε σ΄αυτό το απεγνωσμένο γιατί; Ξαφνικά αισθάνθηκε το ίδιο ένοχη με τον Ορφέα. Αν δεν μεσολαβούσε στο ταίριασμα τους, τίποτα δεν θα είχε συμβεί.
“Συγγνώμη!”, του είπε δακρυσμένη. “Αν δεν ήμουν εγώ,,”.
Ο Δήμος την σταμάτησε βάζοντας το δάκτυλο στα χείλη της.
“Δεν φταις εσύ κορίτσι μου. Μόνο εγώ και η αδυναμία μου να αντισταθώ στο παρελθόν μου. Ένα παρελθόν που έπρεπε να πληρώσω και τώρα μου έστειλε το λογαριασμό.
“Ξέρω καλούς γιατρούς, όλα θα πάνε καλά. Μην το βάζεις κάτω!”, προσπάθησε να του δώσει κουράγιο. “Και στο κάτω κάτω μπορεί τίποτα να μην πάει στραβά”
“Θα πάει!”, της απάντησε απογοητευμένος. “Αντίο Νίκη και ευχαριστώ που με ενημέρωσες”. Σηκώθηκε αργά και έφυγε χωρίς να κοιτάξει πίσω. Η Νίκη ήθελε να τον βοηθήσει όμως δεν ήξερε τον τρόπο. Ούτε καν αν υπήρχε τέτοιος τρόπος.
“Πάρε με τηλέφωνο ότι και να γίνει”, του φώναξε καθώς απομακρυνόταν. “Μου το υπόσχεσαι;”. Καμία υπόσχεση δεν έδωσε. Εδώ καλά καλά ούτε ο ίδιος ήταν σίγουρος τι θα έκανε από εδώ και πέρα. Ανέβηκε με κόπο τη σκάλα και σε λίγα λεπτά το καΐκι έπαιρνε το δρόμο του.
______
Η συνάντηση του Αργύρη και του Άρη με τον Πετρή, όσο κι αν έμοιαζε τυχαία, δεν κατόρθωσε να πείσει τον Αργύρη για την σύμπτωση. Από όλα τα εστιατόρια της Αθήνας να τύχει να πέσουν πάνω του σ΄αυτό το απομονωμένο, γραφικό μεν αλλά άσημο ταβερνάκι της Κοκκινιάς, δεν ήταν και το πιο φυσιολογικό.
Ο Πετρής σαν να μην είχε ποτέ μεσολαβήσει τίποτα μεταξύ τους, πλησίασε και τον χαιρέτησε εγκάρδια.
“Τι ευχάριστη έκπληξη!”, αναφώνησε υποκριτικά. “Τελικά η φήμη του κρασιού του Παντελή ξεπέρασε τον στενό κύκλο των τακτικών πελατών σαν και μένα!”
Ο Άρης του πρότεινε να καθίσει μαζί τους, κάτω από το γεμάτο αποδοκιμασία βλέμμα του Αργύρη, και εκείνος δέχθηκε πρόθυμα.
Η συζήτηση περιορίστηκε ανάμεσα στον Άρη και τον Πετρή, καθώς ο Αργύρης δεν είχε καμία διάθεση να συμμετάσχει. Τα θέματα που κυριάρχησαν ήταν κυρίως πολιτικά με τον Πετρή να διατυπώνει την πρόβλεψη πως οι εκλογές ήταν προ των πυλών.
“Αλήθεια Αργύρη”, τον ρώτησε για να τον βάλει στην κουβέντα. “Θα κατέβετε εσείς;”.
“Δεν έχουμε πάρει οριστική απόφαση”, πετάχτηκε ο Άρης. “Το πιθανότερο όμως είναι πως ναι!”.
“Μην το σκέφτεσαι Αργύρη”, είπε ο Πετρής αγνοώντας τον Άρη. “Τώρα είναι η ευκαιρία σας! Κυβέρνηση με αυτό το νόμο δεν πρόκειται να γίνει ο κόσμος να χαλάσει. Θα παζαρέψεις δυο τρία καλά υπουργεία και θα στηρίξεις τη Νέα Δημοκρατία. Εννοείται πως το υπουργείο Δημόσιων Έργων θα το κρατήσεις εσύ, για ευνόητους λόγους!”
Ο Αργύρης τον κοίταξε με αηδία.
“Μου ζητάς να πουλήσω τις ιδέες μου για μερικά εκατομμύρια; Πόσο λίγο με ξέρεις Πετρή!”
“Σύνελθε Αργύρη! Τα λεφτά είναι πολλά, κι αν δεν το κάνεις εσύ, θα το κάνει κάποιος άλλος. Έτσι παίζεται το παιχνίδι πια. Οι ιδεολογίες είναι μόνο για να παρασύρουν το πόπολο!”
Δεν του απάντησε, γιατί κατά βάθος ήξερε πως είχε δίκιο. Άπειρα τα παραδείγματα λαδωμένων λειτουργών που ξεπούλησαν οράματα και δίκια για να βολευτούν οι ίδιοι. Αυτό θα γινόταν και στη δική τους περίπτωση. Λίγοι μπορεί να άντεχαν στον πειρασμό, οι πρόθυμοι όμως θα ήταν πολλοί περισσότεροι. Όχι τα όνειρα της νιότης του δεν είχαν τιμή πώλησης, κι αν δεν μπορούσαν να εκπληρωθούν καλύτερα να έμεναν όνειρα!
“Δεν θα κατέβουμε σε εκλογές!”, δήλωσε αποφασιστικά. “Θα εξακολουθήσουμε να είμαστε μια φωνή συνείδησης και λογικής μέσα σε αυτή την παράνοια. Βρες άλλους Πετρή για τα σχέδια σου!”
“Δεν είναι άσχημη η ιδέα του Πέτρου”, αντέδρασε ο Άρης. “Κανείς δεν σε υποχρεώνει να βάλεις το χέρι στο μέλι αν δεν το θέλεις εξάλλου!”
“Αν πρότεινα εσένα για υπουργό Δημόσιων έργων, ορκίζεσαι πως θα άντεχες την πίεση και τον εκβιασμό;”, τον ρώτησε ευθέως ο Αργύρης, και εκείνος κατέβασε ντροπιασμένος το κεφάλι.
Δείτε επίσης: Πάρτε 100 σε κουπόνι & 50% έκπτωση στην πρώτη σας παραγγελία με την εφαρμογή μας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου