ΣΤΕΙΛΤΕ ΤΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ ΚΕΙΜΕΝΑ

Ιστορίες σε εξέλιξη. Κάθε ανάρτηση,συνέχεια της ιστορίας. Η συνέχεια των ιστοριών θα ανεβαίνουν καθημερινά. Μπορείτε να στέλνετε τις δικές σας ιστορίες στο tinios60@gmail.com Με την Ένδειξη για Ανάρτηση

Τετάρτη 17 Ιανουαρίου 2024

Η ΑΡΧΟΝΤΟΥΛΑ ΤΗΣ ΑΙΓΙΝΑΣ (25η συνέχεια. Τραγικό φινάλε)

Δείτε ΕΔΩ τα προηγούμενα σε ενιαίο κείμενο 


 Το γλέντι κράτησε ως τις τέσσερις τα ξημερώματα. Ο Γιάννης έκλεψε τις εντυπώσεις χορεύοντας με την Αρχοντούλα σχεδόν ασταμάτητα βαλς και ταγκό. Αριστοτεχνικές φιγούρες που η Αρχοντούλα ακολουθούσε με δυσκολία, έκαναν τους καλεσμένους να χειροκροτούν αφήνοντας επιφωνήματα επιδοκιμασίας. «Πως φαίνεται ο κοσμοπολίτης άνθρωπος!», τον φιλοφρόνησε ο πρόεδρος την ώρα που τους αποχαιρετούσε.

«Και τώρα;», ρώτησε ο Γιάννης που βρισκόταν σε κατάσταση αν όχι μέθης, τουλάχιστον ευθυμίας.

«Τώρα θα πρέπει να ανταλλάξουμε δώρα! Έτσι δεν επιβάλει το έθιμο;», απάντησε με ένα πονηρό χαμόγελο.

Η ζαλάδα απ το κρασί δεν επέτρεψε στο Γιάννη να πιάσει με την πρώτη το υπονοούμενο. Έτσι την πρωτοβουλία ανέλαβε η Αρχοντούλα. Τραβώντας τον απ το χέρι τον οδήγησε μέχρι το κοινοτικό γραφείο. Εκεί επιτέλους έσμιξαν για πρώτη φορά. Και δεύτερη, και τρίτη!. Ίσως αν δεν άκουγαν τις καμπάνες που καλούσαν τους πιστούς στην Πρωτοχρονιάτικη λειτουργία να συνέχιζαν μέχρι να εξαντληθούν εντελώς! 

Ανοιχτόμυαλος και με προοδευτικές ιδέες ο Γιάννης δεν παραξενεύτηκε που δεν τη βρήκε παρθένα. Όμως η περιέργεια τον έκανε να ρωτήσει το ποιος ήταν ο τυχερός που πρωτογεύτηκε τα κάλλη της.

«Είναι μια θλιβερή ιστορία που έχω κρύψει στα βάθη του μυαλού μου!», του απάντησε με ειλικρίνεια. «Αυτό που μπορώ μόνο να σε διαβεβαιώσω είναι πως δεν ήταν αποτέλεσμα αγάπης»

Δεν επέμενε ο Γιάννης. Ήταν σίγουρος πως θα έπαιρνε τις απαντήσεις, όταν εκείνη θα αισθανόταν έτοιμη για εξομολογήσεις.

Τις πέντε μέρες που έμεινε ο Γιάννης στη Θήβα, έκαναν ασταμάτητα έρωτα. Στους αγρούς, στο σπίτι όταν έλειπε η μάνα, ακόμα και στο σταύλο του Κοσμά, με θεατή το μουλάρι του! Δεν χόρταιναν να εξερευνούν ο ένας το κορμί του άλλου και να οδηγούνται σε πελάγη ηδονής. Όμως όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν και όσο κι αν ο Γιάννης θα έλειπε για λίγες μόνο μέρες ο χωρισμός ήταν δύσκολος. Πολύ δύσκολος! Αν δεν υπήρχε το πρόβλημα της μάνας η Αρχοντούλα θα πήγαινε μαζί του χωρίς δεύτερη σκέψη. Και αυτό της έσωσε τη ζωή! Ή μήπως της την κατάστρεψε;

Ανήμερα τα Φώτα της ήρθε το κακό μαντάτο, την ώρα που ο παπάς αγίαζε τα ύδατα. Κομιστής της μαύρης είδησης ο ενωμοτάρχης. Ο Γιάννης ήταν νεκρός! Δέκα χιλιόμετρα έξω από τη Θήβα μια αγελάδα βρέθηκε στο δρόμο του. Στην προσπάθεια να την αποφύγει το αυτοκίνητο ξέφυγε από την πορεία του και έπεσε στο γκρεμό. Δεν ήταν μεγάλος ο γκρεμός, έξι εφτά μέτρα μόνο , αλλά αυτό δεν έσωσε τον άτυχο οδηγό.

Στο άκουσμα του τραγικού συμβάντος η Αρχοντούλα έβγαλε μια σπαρακτική κραυγή και σωριάστηκε λιπόθυμη. Είδαν κι έπαθαν να τη συνεφέρουν οι παραβρισκόμενοι, και όταν τα κατάφεραν ήρθαν αντιμέτωποι με την επιθετικότητα της. Όλοι και όλα της έφταιγαν, ακόμα κι ο Θεός που δεν απέτρεψε αυτή την τραγωδία. 

Αλαφιασμένη ξέφυγε από τα χέρια της και έτρεξε ουρλιάζοντας προς το λόφο. Πίσω της έτρεξαν πέντε έξι άνδρες και δυο χωροφύλακες. Ίσα που την πρόλαβαν να μη βουτήξει στο κενό!.Ο ενωμοτάρχης θεώρησε σωστό να την βάλει στο κρατητήριο ώστε να μπορούν να ελέγξουν τις αντιδράσεις της, ώσπου να ηρεμήσει κάπως.

Έτσι και έγινε. Δύο μέρες την κράτησαν εκεί ανεχόμενοι τις υστερικές κραυγές της. Την επομένη του Αη Γιάννη έδειξε να συνέρχεται κάπως. Σταμάτησε να φωνάζει και να μαδάει τα μαλλιά της και έπεσε σε μια κατάσταση σχεδόν απάθειας. Οι χωροφύλακες το θεώρησαν καλό σημάδι και συνοδεία την επέστρεψαν σπίτι.

Η κατάσταση της Αρχοντούλας σαν να ξύπνησε τη μητέρα της. Τη μόνιμα τον τελευταίο καιρό αδιαφορία της για τα καθημερινά αντικατέστησε το πραγματικό ενδιαφέρον για την κόρη της. Μετά από χρόνια πήρε τη ζωή της στα χέρια της. Ή τουλάχιστον το προσπάθησε. Της έφτιαχνε φαγητό, που τελικά πήγαινε στα σκουπίδια, της μιλούσε, πράγμα που είχε πολύ καιρό να κάνει, την αγκάλιαζε όπως τότε που ήταν μωρό. Ανταπόκριση όμως δεν έπαιρνε. Η Αρχοντούλα είχε πεθάνει εκείνα τα Θεοφάνεια, και τίποτα δεν φαινόταν να την φέρνει πίσω στους ζωντανούς.

Όμως τελικά τίποτα δεν είναι οριστικό. Η καθυστέρηση στην περίοδο της την ξανάφερε πίσω στην πραγματικότητα. Περίμενε κάποιες μέρες να σιγουρευτεί και το ανακοίνωσε στη μητέρα της. Δεν ήταν το καλύτερο που μπορούσε να ακούσει η ταλαίπωρη! Στη μικρή συντηρητική κοινωνία που ζούσαν, μια εγκυμοσύνη εκτός γάμου, ισοδυναμούσε με διαπόμπευση!

«Τι θα κάνουμε Θεέ μου!», κλαψούρισε. «Τέτοιο σκάνδαλο δεν θα το καταπιεί εύκολα το χωριό!»

«Στο διάολο το κωλοχώρι!», αντέδρασε οργισμένη η Αρχοντούλα. «Το παιδί είναι του Γιάννη και το μόνο που μου απόμεινε από εκείνον! Μη σου μπουν τίποτα ιδέες!»

Υποχώρησε ντροπιασμένη η μάνα κατακρίνοντας τον εαυτό της και μόνο που σκέφτηκε να μην κρατήσουν το μωρό. Δεν έπαψε όμως να ανησυχεί για ότι επρόκειτο να υποστούν εξ αιτίας αυτής της γέννας. 


Στείλτε μας στο tinios60@gmail.com, διηγήματα, στίχους, ποιήματα με την ένδειξη: Προς δημοσίευση

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου