Δείτε εδώ τα προηγούμενα σε ενιαίο κείμενο
Μπορείτε να αντιγράψετε τα κείμενα και να δημιουργήσετε αρχείο (WORLD ή OPEN OFFICE) ώστε να έχετε ενιαίο το κείμενο και στο τέλος ολοκληρωμένο το μυθιστόρημα
Η τραπεζοκόμος ήταν προφανώς αμέτοχη στο έγκλημα. Έτσι ο δολοφόνος δεν ήξερε ποιο ακριβώς ήταν το πρόγευμα που προορίζονταν για τον Λουκά. Θεώρησε λοιπόν καλό να μολύνει και τα πέντε προγεύματα της πτέρυγας, αδιαφορώντας για τον θάνατο και των υπόλοιπων ασθενών.
Ο υπαστυνόμος έμεινε σκεφτικός. Η υπόθεση ήταν πολύ μπλεγμένη και υπερέβαινε τις δυνατότητες του. Στην καριέρα του είχε έλθει αντιμέτωπος με στυγερές δολοφονίες, όμως αυτή ξεπερνούσε ότι είχε αντιμετωπίσει μέχρι τώρα. Για να βγάλει κάποιος από τη μέση τον Λουκά, χωρίς να λογαριάσει παράπλευρες απώλειες, σήμαινε πως κάτι πολύ σοβαρό ήξερε και κινδύνευαν πολλοί. Ή ίσως κάποιος πολύ ψηλά ιστάμενος.
Ενημέρωσε τους αστυνομικούς της δίωξης εγκλημάτων κατά ζωής, που μόλις έφτασαν και πήρε παράμερα τον Αργύρη.
“Νομίζω πως ήρθε η ώρα να μου εκθέσεις τις απόψεις σου για το θέμα.”, του είπε επιτακτικά. “Έχω την αίσθηση πως μπορεί να μας οδηγήσεις στους ενόχους. Κάνω λάθος;”.
Ο Αργύρης αν και είχε μετανιώσει που εκμυστηρεύτηκε τος υποψίες του στον υπαστυνόμο, αποφάσισε να τα πει όλα με κάθε λεπτομέρεια. Άλλωστε πάντα έβαζε τον νόμο πάνω από οτιδήποτε άλλο, ακόμα και από την οικογένεια του και τον ίδιο. Για μια στιγμή σκέφτηκε να αναφερθεί και στον περίεργο θάνατο του Ορφέα Δελή, όμως προτίμησε να κρατήσει το μυστικό του Δήμου.
Οι αποκαλύψεις του δεν έριξαν από τα σύννεφα τον υπαστυνόμο. Καιρό είχε η υπηρεσία τον Πέτρο Οικονόμου στο στόχαστρο. Η ξαφνική του εκτίναξη προβλημάτιζε τις αρχές, αν και ποτέ δεν βρήκαν επιβαρυντικά στοιχεία εναντίον του. Όσο για τον Λουκά, πέρα από το πάθος του για τον τζόγο, τίποτε άλλο δεν είχαν να του προσάψουν. Όχι πως αυτή η ενασχόληση του με τα τυχερά παιχνίδια ήταν ακίνδυνη, όμως κανείς δεν τον είχε κατηγορήσει για κάτι μεμπτό.
Ο Αργύρης δεν άντεχε άλλο την κατάσταση εκεί μέσα. Ένιωθε το κεφάλι του έτοιμο να εκραγεί από τις σκέψεις που λες και τρυπούσαν το μυαλό του σαν σφαίρες. Η εμπειρία του στο νομικό επάγγελμα δεν του άφηνε περιθώρια πως θα μπορούσε να στριμωχτεί με κάποιο τρόπο ο Πετρής. Τίποτα πια δεν μπορούσε να τον συνδέσει με τόσους φαινομενικά άσχετους μεταξύ τους θανάτους. Βιαζόταν τώρα να βγει στον καθαρό αέρα και με άκομψο τρόπο χαιρέτησε τον υπαστυνόμο αφού φρόντισε να τον διαβεβαιώσει πως θα ήταν στη διάθεση του για οποιαδήποτε βοήθεια σε ότι χρειαστεί.
Έφτασε στο γραφείο του σωστό κουρέλι. Η γραμματέας του τον κοίταξε με συμπόνοια. Έτρεφε γι αυτόν αισθήματα που ποτέ δεν είχε εξωτερικεύσει, όμως αυτά ήταν ευδιάκριτα σε όλους εκτός από τον Αργύρη!
“Να σας φέρω κάτι;”, τον ρώτησε με πραγματικό ενδιαφέρον.
Κούνησε αρνητικά το κεφάλι και άνοιξε τη δικογραφία της αυριανής δίκης. Μιας υπόθεσης που είχε συγκλονίσει το πανελλήνιο πέρσι, με την αλλοδαπή σύζυγο γνωστού συλλέκτη, που βρέθηκε σφαγμένη στο μπάνιο της βίλας τους στον Διόνυσο. Κατηγορούμενος ο άντρας της, που το άλλοθι του δεν έπεισε ανακριτή και εισαγγελέα και του απήγγειλαν κατηγορία για φόνο εκ προμελέτης.
Τα γράμματα χοροπηδούσαν μπροστά στα μάτια του, αλλά κατέβαλε μεγάλη προσπάθεια να συγκεντρωθεί στο κείμενο γιατί τον περίμενε μια δύσκολη ημέρα και οι ελπίδες να απαλλάξει τον πελάτη, φαίνονταν αμυδρές.
Αργά το απόγευμα αφού κατόρθωσε να φτιάξει ένα πλάνο υπερασπιστικής γραμμής κάλεσε τους συνεργάτες του να το συζητήσουν και να το επεξεργαστούν καλύτερα.
Η γραμματέας του διέκοψε την σύσκεψη και τον ενημέρωσε πως τον ζητούσε η μητέρα του στο τηλέφωνο.
Ο ήχος της φωνής της τον ηρέμησε λίγο από την ένταση της ημέρας, όχι όμως και τα λεγόμενα της.
Ο Πετρής τους είχε τηλεφωνήσει και ούτε λίγο ούτε πολύ τους απαγόρευσε να κατέβουν για την κηδεία του Άγγελου. “Μην τολμήσετε να πατήσετε το πόδι σας στην Αθήνα!”, την προειδοποίησε. “Κανείς σας μην εμφανιστεί μπροστά μου! Σας έχω ξεγράψει και το ίδιο να κάνετε και σεις!”.
Ο λυγμός που βγήκε από τα τρίσβαθα της ύπαρξης της τσάκισε τον Αργύρη. Προσπάθησε να απαλύνει τον πόνο από τις μαχαιριές που με τη μορφή σκληρών λόγων είχαν ματώσει την ψυχή της, όσο κι αν ήξερε πως αυτό ήταν αδύνατο. Η αγάπη των υπόλοιπων παιδιών της δεν μπορούσε να αντισταθμίσει το μίσος του γιου της που έμοιαζε αθεράπευτο.
Αρκέστηκε να την προσκαλέσει να περάσουν λίγες μέρες μαζί, μιας και η Ράνια πάντα επιζητούσε τη θαλπωρή που εξέπεμπε η Υπαπαντή, ειδικά από τότε που η άνοια της μάνας της την στέρησε από τη δική της .
Κλείνοντας το τηλέφωνο συνειδητοποίησε πως δεν είχε μάθει τίποτα σχετικά με την κηδεία του μικρού Άγγελου. Ούτε τα μέσα ανέφεραν κάτι, ούτε βέβαια από τον αδελφό του είχα κάποια πληροφόρηση. Όμως ακόμη και να μάθαινε που και πότε, θα ήταν πολύ δύσκολο να παρευρεθεί όσο και να το ήθελε στο ξόδι του αδικοχαμένου παιδιού. Η κατηγορηματική προειδοποίηση του Πετρή, δεν άφηνε και πολλά περιθώρια.
Και ήταν απόλυτα φυσικό να μην είχε διαρρεύσει η ημέρα και η ώρα της κηδείας.
Ο Πετρής δεν ήθελε κανείς να παρευρίσκεται στο τελευταίο ταξίδι του Άγγελου, εκτός από τον ίδιο. Έτσι ανέθεσε σε γραφείο τελετών να μεταφέρει τη σορό στην Κόρινθο και εκεί μόνος να αποχαιρετήσει τον πολυαγαπημένο του νεκρό.
Η τελετή προγραμματίστηκε για τις μια μετά το μεσημέρι και το φέρετρο με τη σορό έφτασε στον ιερό ναό του Αγίου Νικολάου, λίγο πριν τις δώδεκα. Ο Πετρής μπήκε στην εκκλησία και διέταξε να φύγουν όλοι για να μείνει μόνος με το παιδί του. Έμεινε μόνο ο εφημέριος αλλά και σε αυτόν έδωσε εντολή να βγει και να παραμείνει στο γραφείο μέχρι την ώρα της κηδείας. Ο νεαρός ιερέας υπάκουσε με βαριά καρδιά. Μπορεί να συμμεριζόταν τον πόνο του τραγικού πατέρα, όμως του φαινόταν παράλογη η συμπεριφορά του.
Γίνετε μέλος στο Ελληνικό κοινωνικό δίκτυο: https://hellasbook.gr/tinios
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου