Μικρές χαρές, με πληρωμένη βίζιτα,
φτηνά ποτά, στις μοναξιάς τις μπάρες.
Ψυχές παρατημένες, στα αζήτητα,
σφιχτά αλυσοδεμένες, με αμπάρες.
Θητείες σε υπόγεια μισοσκότεινα,
πνιγμένα στον καπνό, χαζοξενύχτια.
Σε πόρτες ανοιχτές, με φώτα κόκκινα,
παρέες που κρατούν, μόνο μια νύχτα.
Χρόνια σακατεμένα, σε παράλυση,
ζωές, ακουμπισμένες στο σαράφη.
Θλιμμένες και βουβές, υπό διάλυση,
χαμένες, σ’ ένα αραχνιασμένο ράφι.
(Ρ)
Οι αγάπες οι μεγάλες, δεν μας βρήκανε,
πριν βγεί ο ήλιος, έφτασε στη δύση.
Τα όνειρα, ντραπήκαν και κρυφτήκανε,
ποιός να βρεθεί για μας, να τραγουδήσει!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου