Δείτε ΕΔΩ τα προηγούμενα σε ενιαίο κείμενο
«Η Αρχοντούλα είναι το κλειδί που θα μας δώσει τις λύσεις! Μόνο που πρέπει να είναι ελεύθερη από υποχρεώσεις για να πετύχει το σχέδιο. Γκόμενα μπορείς να την έχεις. Γυναίκα όμως και μάλιστα με παιδί, αποκλείεται!».
Ο Αντρέας με κατεβασμένο κεφάλι αναγνώριζε τα δίκια της μάνας του. Αν και αγαπούσε την Αρχοντούλα και θα ήθελε να ζήσουν μαζί με τα παιδιά τους, οι ανάγκες ήταν επιτακτικές και έπρεπε γρήγορα να βρεθεί διέξοδος. Όσο κι αν δεν καταλάβαινε πώς η Αρχοντούλα θα έφερνε τη λύση, είχε εμπιστοσύνη στην πανουργία της Καλλιόπης.
«Ας είναι.», συμφώνησε έστω και απρόθυμα. «Ποιο είναι λοιπόν το περίφημο σχέδιο;».
Του εξήγησε με όσες λεπτομέρειες μπορούσε να του αποκαλύψει τη διαδικασία που έπρεπε να ακολουθήσουν. Πρώτα από όλα θα έμπαινε στην υπηρεσία ενός πάμπλουτου Αθηναίου, θα φρόντιζε η ίδια γι αυτό, και αφού κέρδιζε την εμπιστοσύνη της οικογένειας θα φρόντιζε να μάθει όσα περισσότερα μπορούσε για τις συνήθειες τους. Κυρίως αυτά που αφορούσαν τη γυναίκα του. Τα υπόλοιπα ήταν δική της δουλειά να τα κανονίσει, κατέληξε.
Τελικά ο γιατρός επιβεβαίωσε την εγκυμοσύνη και η Καλλιόπη έκλεισε ραντεβού για την έκτρωση. Η Αρχοντούλα το δέχθηκε αδιαμαρτύρητα. Λίγο ο φόβος μήπως κι αυτό βγει άρρωστο, λίγο που δεν ήταν σίγουρη για τον πατέρα, αποφάσισε να δεχτεί να το ρίξει. Ύστερα το σχέδιο της Καλλιόπης, όπως της το εξήγησε, έμοιαζε δελεαστικό. Αν πετύχαινε, (και γιατί όχι;), θα ζούσε από εδώ και πέρα μιαν ονειρεμένη ζωή.
«Μόνο προσοχή!», τη συμβούλεψε. «Έχουμε να κάνουμε με έξυπνους ανθρώπους και το παραμικρό λάθος θα μας στοιχίσει πολύ ακριβά!».
Δεν χρειαζόταν την προειδοποίηση η Αρχοντούλα. Γνώριζε καλά τους κινδύνους του παράτολμου σχεδίου, όμως εξίσου καλά γνώριζε και τα οφέλη που θα αποκόμιζαν.
«Να μείνεις ήσυχη Καλλιόπη! Όλα θα πάνε καλά!».
Η έκτρωση πήγε καλά χωρίς παρενέργειες, ο Αντρέας έπιασε δουλειά ως κηπουρός στη βίλα του πλούσιου και τα πράγματα οδηγούνταν στο σατανικό δρόμο που είχε χαράξει η Καλλιόπη.
__________
ΑΘΗΝΑ ΟΚΤΩΒΡΗΣ 1975
Τα νέα σχετικά με την υγεία του μπάρμπα Νίκου δεν ήταν καθόλου καλά. Ένα δεύτερο έμφραγμα τον έφερε ένα βήμα πριν τον θάνατο. Μέρες ίσως και ώρες του έδινε ο Μάνος και τον μετέφερε με δική του πρωτοβουλία σε δίκλινο δωμάτιο ώστε να είναι μαζί με την κόρη του και να έχει ησυχία. Ενημέρωσε σχετικά και τον Αντώνη που έσπευσε στο νοσοκομείο.
Βρήκε το γέροντα με τη μάσκα οξυγόνου και τους ορούς στο χέρι. Η κόρη του καθόταν δίπλα του και με ένα μαντήλι του έβρεχε το πρόσωπο. Την καλημέρισε και έκατσε στο διπλανό κρεβάτι.
«Πως είναι;», τη ρώτησε αν και η εικόνα ήταν ξεκάθαρη.
«Τελειώνει!», του απάντησε βουρκωμένη. «Από χθες το βράδυ δεν έχει καμία επαφή. Μόνο πριν λίγα λεπτά σαν κάτι προσπάθησε να μου πει, αλλά βυθίστηκε και πάλι».
«Θα σε μαλώσω!», την επέπληξε. «Τόσες μέρες βασανίζεσαι, και ούτε σκέφτηκες να δεχτείς την πρόταση μου για φιλοξενία! Ας είναι, τώρα προέχει ο πατέρας σου. Μην ανησυχείς για τίποτα. Ότι κι αν συμβεί, εγώ θα αναλάβω όλες τις διαδικασίες! Και τα έξοδα!».
Έσκυψε και του φίλησε το χέρι με ευγνωμοσύνη, μια κίνηση που τον ξάφνιασε αλλά και εδραίωσε την άποψη του για το χαρακτήρα της. Την αγκάλιασε τρυφερά και τη φίλησε στο μέτωπο. Ένα παράξενο συναίσθημα τον κυρίευσε με αυτή την επαφή και φρόντισε να απομακρυνθεί από κοντά της. Δεν ήταν η συμπόνια ή ο οίκτος που θα έπρεπε να αισθάνεται, αλλά κάποιο άλλο σκίρτημα που δεν θα έπρεπε να νιώθει!
«Είσαι καλό παιδί Νεκταρία!», κατάφερε να της πει διατηρώντας ψήγματα ψυχραιμίας. «Ο πατέρας σου θα είναι πολύ περήφανος για σένα!».
Η Νεκταρία τον κοίταξε με λατρεία. Όχι όπως θα κοίταζε τον προστάτη που τη βοηθούσε σε μια τόσο δύσκολη στιγμή, αλλά με κάτι πιο βαθύ, που υπό άλλες συνθήκες θα το χαρακτήριζες και ερωτικό.
Μια αμήχανη σιωπή σκέπασε για λίγα λεπτά το δωμάτιο, που την έσπασε ένας ήχος από το κρεβάτι του Νικόλα που έμοιαζε με προσπάθεια να μιλήσει. Έσκυψαν και οι δυο τους κοντά στο στόμα του για να καταφέρουν να ακούσουν.
«Δεν θα έρθει η Αρχοντούλα;», ρώτησε με σβησμένη φωνή που ίσα ακούστηκε, και ο Αντώνης αισθάνθηκε τύψεις που δεν την είχε ειδοποιήσει για την ασθένεια του.
Στείλτε μας στο tinios60@gmail.com, διηγήματα, στίχους, ποιήματα με την ένδειξη: Προς δημοσίευση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου