ΒΓΗΚΑΝ ΣΕΡΓΙΑΝΙ ΟΙ ΚΑΗΜΟΙ
Χίλιες στιγμές μαζεύτηκαν, πιάσαν κουβεντολόι,
διαλέξαν τις χειρότερες, και φτιάξαν κομπολόι.
Τις μνήμες τους φυλάκισαν, σε μια χρυσή αλυσίδα,
και βρίζανε τη μοίρα τους, που’χάσαν την παρτίδα.
Χίλιοι χαμένοι έρωτες, βρήκαν τα μονοπάτια,
σ’ένα δισάκι φόρτωσαν, του χρόνου τα κομμάτια.
Ανοίξαν τα κιτάπια τους, με τις παλιές χρεώσεις,
από αγάπες π’άφησαν, απλήρωτες τις δόσεις.
Χίλιες κρυμμένες μουσικές, για χρόνια στο συρτάρι,
αφήσαν το πεντάγραμμο, και βγήκαν στο παζάρι.
Απλώσαν την πραμάτεια τους, να δεις και να διαλέξεις,
μα οι νότες είναι μόνο επτά, κι ένα σωρό οι λέξεις.
(Ρ)
Βγήκαν σεργιάνι οι καημοί, στου κόσμου το μπαλκόνι,
σκοτάδι, σίδερο βαρύ, τα όνειρα πλακώνει.
Κλείνουν το μάτι πονηρά, στα χρόνια που περάσαν,
στις ώρες που χαθήκανε, στις μνήμες που γεράσαν.
Στείλτε μας στο tinios60@gmail.com, διηγήματα, στίχους, ποιήματα με την ένδειξη: Προς δημοσίευση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου