Δείτε ΕΔΩ τα προηγούμενα σε ενιαίο κείμενο
“Αν σας είναι εύκολο!”, απάντησε αν και άρχισε να πιστεύει πως ο γιος του είχε παραγνωρίσει.
Ο σερβιτόρος μπήκε στην κουζίνα και σε λίγα λεπτά βγήκε μαζί με την Αρχοντούλα.
Ο Μάνος την κοίταξε εξεταστικά. Όλα πάνω της έδειχναν Αρχοντούλα, όμως η τόσο μεγάλη αλλαγή στην εμφάνιση της τον μπέρδευε.
“Να σε φωνάζω Ισμήνη ή μήπως Αρχοντούλα;”, τη ρώτησε και εκείνη με ένα νεύμα τον παρότρυνε να μιλάει πιο σιγά.
Δεν είχε νόημα να επιμένει στο ψέμα της μιας και ο Μάνος ήταν σίγουρος για την ταυτότητα της.
“Εγώ είμαι γιατρέ, όμως σε εξορκίζω μην πεις σε κανένα πως με είδες!”.
“Δεν μπορείς να κρύβεσαι για πάντα Αρχοντούλα”, την παρότρυνε χαμηλόφωνα. “Αργά ή γρήγορα θα αποκαλυφθείς και τότε θα επιβαρύνεις τη θέση σου. Δεν θέλεις να έχεις την κατάληξη του παπά Διονύση ή ακόμα χειρότερη!”.
“Τι έπαθε ο παπάς;”, ρώτησε όλο αγωνία και ο Μάνος της εξιστόρησε τα γεγονότα με όσο λιγότερα λόγια μπορούσε.
“Πρέπει να τον δω!”, είπε με πόνο. “Πόση μοναξιά θα αισθάνεται ο έρημος!”.
“Δε νομίζω πως είναι εύκολο!”, παρατήρησε ο Μάνος. “Μόνο στενοί συγγενείς επιτρέπονται στα επισκεπτήρια των φυλακών”.
“Θα βρω τρόπο!”, απάντησε αποφασιστικά.”Πρέπει να βρω!”.
Η είδηση την είχε συγκλονίσει και ο πονοκέφαλος επανήλθε δριμύτερος. Σαν να γέρασε δέκα χρόνια σε λίγα μόλις λεπτά. Ακούμπησε το χέρι στον ώμο του Μάνου αποχαιρετώντας τον και με βαριά βήματα ξαναμπήκε στην κουζίνα.
Ο Μάνος ξαναγύρισε στην παρέα του και ήπιε μονορούφι το ούζο του.
“Λοιπόν;”, τον ρώτησε ο γιος του. “Αυτή δεν ήταν;”.
“Όχι!”, του απάντησε όσο πιο πειστικά μπορούσε. “Της μοιάζει αρκετά αλλά δεν είναι αυτή!”.
“Αυτή είναι!”, έκανε πεισμωμένη η Μυρτώ. “Θα την ξεχώριζα ανάμεσα σε χιλιάδες άλλες!”.
Ο Μάνος ξαφνιάστηκε τόσο από την επιμονή της, όσο και από τη φλόγα που διέκρινε στα μάτια της.
“Υποστηρίζεις λοιπόν πως λέω ψέμματα;”, τη ρώτησε θυμωμένος.
“Λέω απλά πως αποκλείεται να κάνω λάθος!¨, απάντησε στο ίδιο ύφος. “Από την πρώτη φορά που την είδα στον Πειραιά, όταν κατέβηκα να δω τον πατέρα μου δυο μέρες πριν το φονικό, η εικόνα της έχει εντυπωθεί στο μυαλό μου ανεξίτηλα! Κι αν ρωτάτε γιατί, την θεωρώ υπεύθυνη για το θάνατο του πατέρα μου! Το μενταγιόν που του έδωσε έγινε η αιτία να τον σκοτώσουν.”.
“Το μενταγιόν που της έδωσε;”, είπε ο Μάνος. “Ο πατέρας σου σού είπε αυτή την εκδοχή;”.
“Το υπέθεσα. Εκείνος απλά μου είπε πως ήταν δικό της. Άλλωστε και η κυρία Αθανασία την ίδια γνώμη έχει!”.
¨Ξέρει και η Αθανασία για την Αρχοντούλα;”, ρώτησε με έκπληξη ο Μάνος. “Πως έμαθε για την παρουσία της;”.
“Από μένα φυσικά!”, απάντησε. “Πάντα την ενημερώνω για ότι την αφορά!”.
“Και η Αρχοντούλα για ποιο λόγο την αφορούσε;”.
Η Μυρτώ δεν απάντησε και σηκώθηκε εκνευρισμένη.
“Πρέπει να πάω στην τουαλέτα, συγγνώμη”.
Η παρέα άρχισε να δυσανασχετεί με τη αδιάφορη για τους υπόλοιπους συζήτηση και ο Μάνος σταμάτησε κάθε αναφορά στην ιστορία αυτή. Γέμισε τα ποτήρια όλων και τσούγκρισε μαζί τους.
Κάθισαν ακόμα λίγη ώρα ώσπου η πρώην γυναίκα του Μάνου πρότεινε να πάνε κάπου για ένα καφέ. Όλοι συμφώνησαν εκτός της Μυρτούς.
“Φοβάμαι πως πρέπει να γυρίσω σπίτι! Η κυρία είναι άρρωστη όπως ξέρετε και χρειάζεται τη βοήθεια μου!”.
Ο Στάθης ο γιος του Μάνου προσφέρθηκε να την πάει με τη μηχανή, και παρά τις αντιρρήσεις της μητέρας του που φοβόταν τις μηχανές, έφυγαν μαζί.
Η πρώτη κίνηση του Μάνου μόλις έφτασε σπίτι ήταν να τηλεφωνήσει στον Αντώνη και να τον ενημερώσει για τα τελευταία γεγονότα. Συμφώνησε κι εκείνος πως η συμπεριφορά της Μυρτούς ήταν πολύ παράξενη, όπως παράξενο έβρισκε και το ενδιαφέρον της μάνας του για την Αρχοντούλα. Αυτή η ιστορία όλο και περισσότερο μπλεκόταν και η λύση της δεν φαινόταν στον ορίζοντα.
Η Νεκταρία τον είδε προβληματισμένο και τον αγκάλιασε τρυφερά. Δεν είχε πολλή ώρα που γύρισε από το κατάστημα της Ερμού με τα νυφικά και τα βαπτιστικά όπου δούλευε εδώ και δυο βδομάδες.
Στείλτε μας στο tinios60@gmail.com, διηγήματα, στίχους, ποιήματα με την ένδειξη: Προς δημοσίευση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου