Ο Πετρής όρθιος στην πόρτα που οδηγούσε στην κουζίνα, είχε τραβήξει λίγο την κουρτίνα που την χώριζε από την κάμαρα και έδειχνε να κοιτάζει κάτι αναστατωμένος.
Πλησίασε να δει κι αυτός και ο Πετρής έβαλε το δάχτυλο στο στόμα δείχνοντας του να μην κάνει φασαρία. Η Αναστασία είχε ανασηκώσει την νυχτικιά της και περίμενε με καρτερία την κυρά Παρασκευή που ετοίμαζε την ένεση.
Όταν έβγαλε αυτή τον αέρα από τη σύριγγα, πήρε ένα κομμάτι βαμβάκι το βούτηξε στο οινόπνευμα και κατέβασε το εσώρουχο της Αναστασίας. Τα μάτια του Αργύρη γούρλωσαν με το θέαμα. Πρώτη φορά στη ζωή του
έβλεπε σχεδόν γυμνή γυναίκα και του άρεσε πολύ, χωρίς να ξέρει γιατί! Ένιωσε ένα γαργάλημα στη σπονδυλική του στήλη και ταυτόχρονα ανατρίχιασε σύγκορμος. Ότι κι αν αισθάνθηκε όμως δεν συγκρινόταν με ότι ένιωσε ο αδελφός του.Η καρδιά του κτυπούσε τόσο δυνατά που έφτανε μέχρι τα αυτιά του μικρού, και η καυτή του ανάσα του χάιδευε το σβέρκο. Η εικόνα των λευκών γλουτών της Αναστασίας του έφερε τέτοια ταραχή που νόμιζε πώς θα λιποθυμήσει. Την είχε δει κι άλλες φορές κρυφά. Είχε δει το στήθος της όταν έκανε μπάνιο στη σκάφη, τους μηρούς της μέχρι ψηλά στο εσώρουχο, κάποιες φορές που καθόταν άτσαλα φορώντας φούστα, όμως δεν του είχε κάνει καμιά εντύπωση! Αυτό όμως που έβλεπε τώρα τον τρέλαινε! Δεν τον ενδιέφερε τίποτα άλλο από το κορμί της, μόνο αυτά τα τροφαντά οπίσθια που στέκονταν μπροστά του προκλητικά!
”Σιδερένια κοπέλα μου!”, ακούστηκε η φωνή της κυρά Παρασκευής που ετοιμαζόταν να φύγει.”Και να προσέχεις”.
Ο Πετρής έσπρωξε τον μικρό και τρέχοντας βγήκε από την κάμαρα. Αναστατωμένος ακόμα πήρε την ανηφόρα για τον Πύργο. Δεν μπορούσε να βγάλει από το μυαλό του τη σκηνή που όλο και περισσότερο τον στοίχειωνε. Πότε τρεχάλα και πότε με αργά βήματα διέσχισε τα τέσσερα χιλιόμετρα και λαχανιασμένος κάθισε βαρύς κάτω από τον μεγάλο πλάτανο της πλατείας. Αναρωτιόταν τι ήταν αυτό που του προξένησε τέτοια ταραχή. Πολλές φορές τα καλοκαίρια έβλεπε κορίτσια με μαγιό στη θάλασσα, όμως ποτέ δεν τον συγκίνησαν τα ημίγυμνα κορμιά τους. Τις παρατηρούσε σχεδόν αδιάφορος και ερωτική έλξη δεν είχε νιώσει ποτέ για καμιά τους, όσο όμορφη και καλλίγραμμη κι αν ήταν.
Οι σεξουαλικές του αναζητήσεις δεν έπαιρναν ποτέ συγκεκριμένη μορφή. Ανακάλυψε από νωρίς την ηδονή τη στιγμή της εκτόνωσης, χωρίς φαντασιώσεις με πρόσωπα, και πάντως όχι με γυναίκες. Σήμερα όμως όλα αυτά άλλαξαν. Δίχως και πάλι να ποθεί ένα γυναικείο σώμα, ήταν αιχμαλωτισμένος στις καμπύλες των γλουτών της Αναστασίας. Παρ΄όλα αυτά ακόμη κι αν δεν ήταν αδελφή του, ακόμη κι αν του το ζητούσε δεν θα πήγαινε μαζί της. Ούτε αγκαλιές ήθελε, ούτε φιλιά, ούτε τίποτα από αυτά! Ήθελε μόνο αυτό που έγινε το απόλυτο φετίχ του και τίποτα άλλο.
Από αυτή την ώρα η ικανοποίηση του πάθους του, έγινε η μοναδική του επιδίωξη. Μια έμμονη ιδέα!
Ο Αργύρης μπήκε διστακτικά στην κουζίνα. Η Αναστασία στη γκαζιέρα έφτιαχνε ένα χαμομήλι. “Πόνεσες με την ένεση;”, τη ρώτησε τρυφερά.
Η αδελφή του χαμογέλασε και του χάιδεψε το κεφάλι.
“Δε βαριέσαι! Φτάνει που ήταν η τελευταία!”
“Ήρθα να φάω λίγο ψωμί, γιατί με έκοψε η πείνα”
Η Αναστασία του έκοψε μια χοντρή φέτα και αφού τη ράντισε με λίγο λάδι, την πασπάλισε με αρκετή ζάχαρη.
“Είναι εντάξει;”, τον ρώτησε κι αυτός την ευχαρίστησε και άρχισε να τη δαγκώνει με βουλιμία. Μπήκε στην κάμαρα πήρε τη σφεντόνα του και τα μικρά βοτσαλάκια που χρησιμοποιούσε για βόλια και κίνησε για το ποτάμι.
Κι αυτουνού το μυαλό δεν έλεγε να ξεκολλήσει από τη σκηνή που έγινε μάρτυρας, όμως για διαφορετικούς λόγους από τον αδελφό του. Δεν μπορούσε να καταλάβει γιατί του άρεσε τόσο πολύ το θέαμα που είδε, ενώ πολλές φορές είχε δει τα άλλα του αδέρφια γυμνά, χωρίς να νοιώσει τίποτα. Να ρωτούσε τον Πετρή που σαν μεγαλύτερος κάτι παραπάνω θα ήξερε, ούτε λόγος! Τον φοβόταν πιο πολύ κι από τους γονείς του. Πολλές φορές τους χτυπούσε έτσι χωρίς λόγο, και πάντα με αγριάδα τους μιλούσε.
Κανένας δεν τον ήθελε για φίλο, ούτε εδώ ούτε και στον Πύργο που συχνά ανέβαινε, και έτσι μόνος περνούσε τις ώρες του. Τελευταία έμαθε και το τσιγάρο και ο ίδιος τον είχε δει αρκετές φορές να κλέβει λεφτά από τη μάνα τους για να αγοράσει ένα πακέτο. Που να τολμήσει όμως να της το πει! Φοβόταν πως θα τον μαύριζε στο ξύλο.
Έφτασε στη λιμνούλα και βρήκε τον Δήμο στην ίδια ακριβώς θέση που τον είχε αφήσει. Άλλωστε τις περισσότερες ώρες έτσι ξαπλωμένος τις περνούσε. Καμία όρεξη για παιχνίδι, τίποτα! Ο Αργύρης βαριόταν μαζί του, αλλά δεν είχε και τίποτα καλύτερο να κάνει. Πάντως ήταν καλό παιδί, ήσυχο. Αν και τους χώριζαν κοντά τρία χρόνια, τον ένοιωθε φίλο του και τον αγαπούσε.
Κάθισε δίπλα του και του έδωσε ένα κομματάκι παστέλι που πρόλαβε και άρπαξε από το ταψί πριν τον πάρει χαμπάρι η Αναστασία. Το λαχταρούσε κι αυτός, όμως ο αδελφός του ήταν τελείως νηστικός.
“Έχεις δει ποτέ γυμνή γυναίκα;”, τον ρώτησε ξαφνικά.
Ο Δήμος τον κοίταξε απορημένος.
“Μόνο σε φωτογραφίες”, του απάντησε τελικά. “Αλλά εσύ είσαι πολύ μικρός για τέτοια πράγματα”.
“Εγώ κι ο Πετρής σήμερα είδαμε την Αναστασία ξεβράκωτη!
Ο Δήμος έχασε τη συνηθισμένη του απάθεια και ανασηκώθηκε.
“Και πως ήταν;”, ρώτησε με αγωνία.
“Τι να σου πω! Εμένα πάντως μου άρεσε πολύ!”.
Το βλέμμα του Δήμου καρφώθηκε σε μια χελώνα που είχε αναποδογυρίσει και πάσχιζε να επανέλθει στη φυσιολογική της θέση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου