ΣΕ ΤΕΛΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ
Άδοξα τέλειωσα,
παπούτσια και ψυχή, στους δρόμους, έλιωσα.
Όνειρα μέτραγα.
Κι όλο να μεγαλώσω, φίλε, ξέχναγα.
Έψαξα, ρώτησα.
Τα χρόνια, σ’ένα ψέμα αιχμαλώτισα.
Ράγισα, λύγισα.
Σε παιδικές αρρώστιες ξανακύλησα.
Μάτωσα, στράγγιξα.
Και το Θεό, και το σκοτάδι, άγγιξα.
Με φτερά χάρτινα,
αληθινά να ήταν, τι δεν θα’δινα!
Πίστεψα χίμαιρες,
σημαίες π’αποδείχτηκαν εφήμερες.
Νύχτωσε κι άργησα,
δυό μέτρα απ’ το λιμάνι, και ναυάγησα!
(Ρ)
Και να’μαι εδώ, στ’αζήτητα,
με μια ζωή, που ξόδεψα αλύπητα.
Τους ίσκιους μου να πολεμώ,
τις αναμνήσεις, που με σφίγγουν στο λαιμό.
Τραγουδιστής αδέξιος.
Μα ελπίδων δολοφόνος, επιδέξιος.
Σε τελική ανάλυση,
εδώ σε σας, να κάνω ψυχανάλυση!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου