ΑΓΑΠΗ, ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΗ ΑΠ’ ΤΗ ΒΡΟΧΗ
Αγάπη κουρασμένη απ’ τη βροχή,
μαδήσαν τα φτερά σου, και σκορπάνε.
Γεννήθηκες σε λάθος εποχή,
οι ποιητές, εδώ, δεν τραγουδάνε.
Αγάπη, πληγωμένη απ’ τις σιωπές,
ποιόν ουρανό, ποιόν ήλιο να κοιτάξεις;
Συνθήματα, κι ιδέες πλαστικές,
φρικτά σε κομματιάζουν, πριν πετάξεις.
(Ρ)
Σου όρισαν, οι μοίρες κι οι θεοί,
να’ ρθεις γυμνή, σε τούτο τον αιώνα.
Ποια όνειρα η ψυχή σου να ντυθεί;
Τα σκέπασε, το χιόνι του χειμώνα.
Σε δίκασαν, στημένοι δικαστές,
σε δύσκολους καιρούς, φυλακισμένους.
Δεν έχει χώρο εδώ, για νικητές,
εδώ αγαπάνε, μόνο, τους χαμένους.
Δείτε επίσης: Γιατί δεν πρέπει ποτέ να κοιμάστε με λουσμένα μαλλιά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου