ΌΛΑ ΤΑ ΘΥΜΑΜΑΙ ΣΟΥ ΛΕΩ! (Τρίτη συνέχεια)

Και ύστερα οι Κυριακές!

Από τα χαράματα στον Άγιο Ταξιάρχη, που μόλις είχε ξεκινήσει η ανοικοδόμηση του. Οι Θείες Λειτουργίες γινόντουσαν στο παλιό εκκλησάκι των Ασωμάτων. Που  είχε υποστεί επεμβάσεις για να μεγαλώσει ο χώρος. Δηλαδή, ένα υποτυπώδες υπόστεγο, ίσα ίσα να χωράει μερικούς προσκυνητές περισσότερους. Εκεί στο μικροσκοπικό Ιερό, καθισμένος σε ένα μικρό σκαμνάκι, περίμενα την ώρα να κάνω την εμφάνιση μου. Ντυμένος με στολή, παπαδάκι, προπορευόμουν πότε του Παπά Παναγιώτη και πότε του Παπά Νικόλα, ανάλογα ποιος είχε βάρδια, γιατί και οι δυο

δεν χωρούσαν μέσα! 

Τώρα  την αμαρτία  μου θα την πω! Λ'ιγο με απασχολούσε τι συνέβαινε στην εκκλησία. Εφτά χρονών ήμουν, και ευτυχώς ο Χριστούλης αγαπάει τα παιδιά! Δυστυχώς όμως, δεν είχε την ίδια γνώμη και η νονά μου! 

“Ρεζίλι με έκανες πάλι!” ωρυόταν μετά το τέλος της Λειτουργίας.”Πως θα δω αύριο τον παπά; μου λες;

Δεν της έλεγα. Κοιμόμουν όρθιος και οι μυρωδιές από το ζαχαροπλαστείο “Βηρυτός” στο υπόγειο με ζάλιζαν. Αυτό το καταραμένο γαλακτομπούρεκο όπως έβγαινε ζεστό, με στοιχειώνει ακόμα και σήμερα! Κάποιες λίγες φορές, υποχωρούσε η νονά και μου έπαιρνε ένα. Γωνία, σκέτη κόλαση! Εκτός αν ήταν νηστεία, μια από τις πολλές που ακολουθούσαμε σχολαστικά. Ειδικά αυτή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, σκέτος Γολγοθάς! Σαράντα μέρες αλάδωτα και μόνο σαββατοκύριακο κανένα λαδερό. Και μην φανταστείτε τίποτα αστακομακαρονάδες και τέτοια. Μπάμιες, όσπρια και άφθονη ντοματοσαλάτα.

Και κάπου εκεί ήρθε κι ο έρωτας με τη μορφή της Άδας! Συμμαθήτρια μου στη δευτέρα Δημοτικού.

Πέρασαν πολλά χρόνια να καταλάβω από που διάολο έβγαινε αυτό το Άδα, αν και λίγο με ενδιέφερε τότε. Τότε κοιτούσα μαγεμένος τα γαλάζια μάτια της και το όμορφο προσωπάκι της. Τίποτα πονηρό δεν σκεφτόμουν. Οι ερωτικές ανησυχίες σε αυτή την ηλικία περιορίζονται στον Πλατωνικό έρωτα. Ευτυχώς, γιατί εκ των υστέρων αποδείχθηκε πως ήμουν αρκετά μπερμπάντης!

Το πρώτο πραγματικό ερωτικό σκίρτημα το ένιωσα μερικούς μήνες αργότερα. Μια γειτονοπούλα, γύρω στα είκοσι, υπέφερε από ένα βαρύ κρυολόγημα και ο γιατρός της έγραψε μια σειρά ενέσεις, τις οποίες ανέλαβε να κάνει η νονά μου, που ως μαμή, το κατείχε το άθλημα.

Το θέαμα που αντίκρισα κοιτώντας κρυφά πίσω από την κουρτίνα μου έφερε ένα ρίγος πρωτόγνωρο. Πρώτη φορά έβλεπα γυμνά γυναικεία οπίσθια και αν και δεν ήξερα τότε γιατί, η εικόνα με αναστάτωσε ευχάριστα. Δυστυχώς κράτησε λίγο, όμως από τότε στοίχειωνε τα βράδια μου. Και τις ημέρες μην σου πω!