ΣΗΚΩ ΨΥΧΗ ΜΟΥ

 ΣΗΚΩ ΨΥΧΗ ΜΟΥ

Υπέγραψα τυφλά, λευκή επιταγή,

ψυχή ενέχυρο, σ’επίγεια τελώνια.

Δυό μέτρα χώμα, εξαγόρασα στη γη,

κι αυτό μου είπανε, μόνο για τρία χρόνια.

Ποντάρισα άστοχα, όνειρα και ζωή,

στημένη η τράπουλα, και έμεινα στον άσσο.

Φίλος δε βρέθηκε, κανένας να μου πει,

καμιά φορά, ότι κερδίζεις μ’ένα «πάσο»

Και να’μαι εδώ, γυμνός, στο τέλος του καιρού,

φριχτά απροστάτευτος, στ’άγριο ξεροβόρι.

Στων απειλών να παρασύρομαι, τον ρου,

για ένα παρά, να με πουλάν, φτηνοί εμπόροι.

Σήκω ψυχή μου, ντύσου μ’όραμα ξανά,

Φόρα εκείνα τα φτερά σου, τα κρυμμένα.

Δες! Άλλη μέρα το ταξίδι ξεκινά!

Άλλη ζωή, με άλλα όνειρα παρθένα!

Στείλτε μας στο tinios60@gmail.com, διηγήματα, στίχους, ποιήματα με την ένδειξη: Προς δημοσίευση