Δείτε εδώ τις μέχρι τώρα συνέχειες σε ενιαίο κείμενο
Μπορείτε να αντιγράψετε τα κείμενα και να δημιουργήσετε αρχείο (WORLD ή OPEN OFFICE) ώστε να έχετε ενιαίο το κείμενο και στο τέλος ολοκληρωμένο το μυθιστόρημα
Ο Άρης τον αντιλήφθηκε και φρόντισε να εξαφανιστεί στο στενάκι πίσω του.
Καλημέρισε βιαστικά το ζευγάρι που του χαμογέλασε καθώς τον αναγνώρισε και χωρίς πολύ ευγενικό τρόπο, τους ρώτησε που πήγε ο Άρης. Κοιτάχτηκαν απορημένοι, και ο άντρας απάντησε με αμηχανία.
“Εδώ ήταν πριν λίγο! Δεν πήραμε χαμπάρι πως έφυγε!”.
Ο Αργύρης έτρεξε προς τον Άγιο Λευτέρη και τον πρόλαβε στα σκαλιά της εισόδου.
“Δεν ήξερα πως έχεις λόγους να με αποφεύγεις.”, του πέταξε χωρίς περιστροφές. “Νόμιζα ότι με συμπαθούσες. Εξάλλου εσύ μου ζήτησες να σε βρω όταν σε χρειαστώ”.
Ο Άρης ξεροκατάπιε αδύναμος να αρθρώσει λέξη. Με τα μάτια κατεβασμένα έψαχνε τα κατάλληλα λόγια που θα έδιναν τις απαντήσεις στην εύλογη αιτίαση του Αργύρη. Η μεγάλη του αγωνία να μην αποκαλυφθεί η αγοροπωλησία της ανιψιάς του, τον ανάγκαζε σε μια σιωπή που εξαγρίωσε τον Αργύρη.
“Σε βρίσκω ξαφνικά στον τόπο μου και περίμενα λίγη περισσότερη ευγένεια από μέρους σου!”, του είπε με έντονο ύφος. “Μια τυπική καλημέρα έστω! Αντ΄αυτού εισπράττω τη φυγή και την σιωπή σου. Ωραίος τρόπος για πανεπιστημιακό δάσκαλο!”, και γυρίζοντας του την πλάτη ξεκίνησε να φύγει θυμωμένος αλλά και προβληματισμένος για την στάση του.
“Σε παρακαλώ”, άκουσε τη φωνή του Άρη πίσω του. “Θα σου εξηγήσω, όμως όχι εδώ και όχι τώρα! Θα κανονίσω να βρεθούμε στην Αθήνα, και εκεί θα τα πούμε όλα!”
“Τώρα!”, του φώναξε απειλητικά. “Αλλιώς μπορώ να ρωτήσω την αδελφή σου”.
Ο Άρης φάνηκε να ταράζεται.
“Σε παρακαλώ!”, επανέλαβε ικετευτικά. “Έγινε κάτι που δεν πρέπει ποτέ να μαθευτεί! Θα υποφέρουν τρεις άνθρωποι για αμαρτίες άλλων. Δεν τους αξίζει κάτι τέτοιο αγόρι μου!”.
“Και τι σχέση έχει αυτό με την περίεργη συμπεριφορά σου απέναντι μου;”
“Μη με πιέζεις, σε ικετεύω! Δεν αφορά εσένα όλο αυτό. Απλώς έτυχε να γίνεις μάρτυρας μιας
πράξης που δεν πρέπει να γίνει γνωστή ποτέ!”, του απάντησε με τα μάτια υγρά.
“Όπως;”, επέμεινε ο Αργύρης.
Κατάλαβε πως δεν είχε άλλα περιθώρια. Τώρα που ο Αργύρης τους είδε μαζί, σίγουρα θα έκανε τους σωστούς συνειρμούς και μοιραία θα κατέληγε να ρωτήσει τον αδελφό του. Δεν υπήρχε καμιά αμφιβολία ότι ο Πετρής θα τα ξερνούσε όλα χωρίς δυσκολία.
Η αποκάλυψη της φρικτής συναλλαγής έφερε τον Αργύρη στα όρια του. Δεν χωρούσε το μυαλό του το μέγεθος του εγκλήματος! Να πουλήσει ένα υγιέστατο και πανέμορφο μωρό για να ικανοποιήσει το αρρωστημένο του πάθος για χρήμα. “Τελικά αυτός ο δαίμονας είναι ικανός για όλα!”μονολόγησε αηδιασμένος και ο Άρης κατέβασε το κεφάλι ντροπιασμένος.
“Κάποιες φορές μετανιώνω Αργύρη για την πράξη μου. Όμως όταν βλέπω την ευτυχία στα μάτια της αδελφής μου και της ανιψιάς μου, πιστεύω πως έκανα το σωστό. Θα ήταν προτιμότερο να μεγαλώσει το μικρό με τον Πέτρο για πατέρα;”
“Θα μεγάλωνε με τους πραγματικούς του γονείς, και αυτό είναι το ιδανικό για τα παιδιά, ακόμα και αν δεν είναι οι καλύτεροι άνθρωποι του κόσμου.” τον επέπληξε άγρια. “Και αν δεν ενεργούσες τόσο υστερόβουλα, πολλά μπορεί να ήταν αλλιώς. Ακόμη και ο αδελφός μου μπορεί να άλλαζε βαστώντας το αγγελούδι του στην αγκαλιά. Όμως το κυριότερο, δεν θα οδηγούνταν η τραγική μάνα στα ψυχοφάρμακα και τον θάνατο. Εσύ την έσπρωξες εκεί, και είσαι το ίδιο αν όχι χειρότερος εγκληματίας με τον αδελφό μου!”,
Ο Άρης δεν άντεξε και ξέσπασε σε λυγμούς.
“Αναλαμβάνω πλήρως την ευθύνη που μου αναλογεί!”, εξομολογήθηκε σκουπίζοντας τα μάτια του. “Έκανα πράγματι μεγάλο κακό στην άτυχη γυναίκα. Όμως δεν πέθανε εξ αιτίας μου Αργύρη! Αυτός την σκότωσε!”.
Ο Αργύρης τον κοίταξε εμβρόντητος αλλά και με καχυποψία ταυτόχρονα.
” Αυτό πάει πολύ! Προσπαθείς να σπρώξεις την ευθύνη και να τη φορτώσεις στον Πετρή. Η γυναίκα πέθανε με φρικτό τρόπο την ώρα που έδινε μάχη να ξεφύγει από τις αναμνήσεις. Με την ψυχή μαύρη από το σκοτάδι που την καταδίκασες να κουβαλάει!”.
“Και με το στομάχι γεμάτο ηρεμιστικά!”, αμύνθηκε ο Άρης. “Κάνεις δεν βγαίνει βόλτα με το αυτοκίνητο σε τέτοια κατάσταση Αργύρη. Δυστυχώς οι αρχές δεν έδωσαν την πρέπουσα προσοχή και αρκέστηκαν στην κακή ψυχολογική της κατάσταση. Η ανάλυση στα υπολείμματα χυμού που είχε απομείνει στο ποτήρι, έδειξε μεγάλη ποσότητα ουσιών. Λες να έφτιαξε κοκτέιλ χαπιών και πορτοκαλάδας και να ξεκίνησε μέσα στη νύχτα για βολτίτσα; Ο Πέτρος το έκανε!”
“Δεν είναι έτσι!”, είπε αδύναμα ο Αργύρης μην μπορώντας να πιστέψει πως κάτι τέτοιο ήταν αλήθεια.”Πολλά μπορεί να είναι ο αδελφός μου, όμως δολοφόνος δεν είναι!”.
”Είναι!”, απάντησε ο Άρης αποφασιστικά. “Κάποτε θα αποδειχθεί και τότε θα θυμηθείς την κουβέντα μας!”.
Με το κεφάλι βαρύ και το αίμα να χτυπάει δυνατά στις φλέβες του, ο Αργύρης έφυγε χωρίς να πει κάτι άλλο. Τα λόγια του Άρη σήμαναν συναγερμό στο μυαλό του. Αν ήταν μόνο αυτά που του είπε, ίσως τα θεωρούσε φαντασιώσεις ή ακόμα και δικαιολογίες για το δικό του φταίξιμο. Υπήρχε όμως και η σατανική σύμπτωση του αυτοκινήτου, που προφανώς είχε συμμετοχή στη δολοφονία του Δημήτρη. Αν και δεν μπορούσε να βρει σύνδεση ανάμεσα στον οδοκαθαριστή και τον αδελφό του, αυτό δεν σήμαινε πως δεν υπήρχε κιόλας. Έφτασε στο δρόμο όταν η εικόνα με τους ιερείς και τους επίσημους είχε ήδη ανέβει στην εξέδρα και είχε αρχίσει η δέηση. Η Ελπίδα τον κοίταξε με αγωνία. “Που ήσουνα παιδάκι μου; Τρελαθήκαμε όλοι με την ξαφνική φυγή σου. Και τι χάλια είναι αυτά που έχεις; Σαν να έχεις δει εφιάλτη μοιάζεις!”
“Είδα”, θέλησε να της πει, όμως προτίμησε κάτι πιο ανώδυνο.”Έναν παλιόφιλο έτρεξα να προλάβω, αλλά δυστυχώς τον έχασα. Λαχάνιασα τρέχοντας, αυτό είναι όλο!”
Στείλτε μας στο tinios60@gmail.com, διηγήματα, στίχους, ποιήματα με την ένδειξη: Προς δημοσίευση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου