Δείτε εδώ τις μέχρι τώρα συνέχειες σε ενιαίο κείμενο
Μπορείτε να αντιγράψετε τα κείμενα και να δημιουργήσετε αρχείο (WORLD ή OPEN OFFICE) ώστε να έχετε ενιαίο το κείμενο και στο τέλος ολοκληρωμένο το μυθιστόρημα
” Όχι τώρα”, ίσως αύριο, να τα συζητήσουμε”, απάντησε άτονα και ξανάσβησε το φως. Τελικά κατάφερε να κοιμηθεί μόλις τρεις ώρες, με έναν ύπνο γεμάτο εφιάλτες. Η ώρα ήταν ακόμα πέντε και ο Ερρίκος κοιμόταν μακάρια. Έψαξε στα σκοτεινά τα παπούτσια της, για να μην τον ενοχλήσει και βγήκε αθόρυβα. Στο σαλόνι δεν υπήρχε κανείς άλλος, εκτός από τον νυσταγμένο υπάλληλο στη ρεσεψιόν. Ήθελε απεγνωσμένα έναν καφέ, αλλά όσο κι αν η λέξη είναι διεθνής, όλα τα υπόλοιπα που έπρεπε να πει, δεν είχε ιδέα πως θα τα έλεγε. Τελικά πάλι ο Ερρίκος έσωσε την κατάσταση. Ανήσυχος και αγουροξυπνημένος κατάλαβε πως θα την έβρισκε κάτω. “Πάμε”, της είπε επιτακτικά. “Κάπου θα βρούμε έναν εσπρέσο σε ολόκληρο Μιλάνο, έστω και τέτοια ώρα!”
Βρήκαν λίγο πιο κάτω ένα μικρό καφέ που διανυκτέρευε, αλλά δεν είχε σέρβις, μόνο πακέτο. Πήραν τους καφέδες και περπάτησαν χωρίς συγκεκριμένο προορισμό. Ο καιρός είχε γλυκάνει αρκετά και όλα έδειχναν πως η μέρα που θα ξημέρωνε θα ήταν ηλιόλουστη.
“Λοιπόν, σε ακούω”, άρχισε ο Ερρίκος όταν κάθισαν στο παγκάκι.
“Πως θα τιμωρούσες κάποιον που σου έχει κάνει μεγάλο κακό;”, τον ρώτησε κοιτάζοντας τον στα μάτια.
“Με την αδιαφορία”, της έδωσε την κατηγορηματική απάντηση.
“Και θα έπαιρνες ικανοποίηση από αυτό;”
”Ίσως όχι. Αλλά θα τα είχα καλά με τη συνείδηση μου!”
“Όμως ο φταίχτης θα έμενε ατιμώρητος. Είναι δίκαιο αυτό;” “Ψάχνεις δικαιοσύνη σε έναν κόσμο γεμάτο αδικία! Μόνο ο Θεός ή η μοίρα αν θέλεις μπορεί να τιμωρήσει το άδικο. Εμείς το μόνο που θα κάνουμε παίρνοντας εκδίκηση είναι να φορτωθούμε τύψεις για τις συνέπειες της πράξης μας. Αλλά αλήθεια, για φιλοσοφική συζήτηση ξυπνήσαμε από τα άγρια χαράματα;”
Του χαμογέλασε πικρά και τον χάιδεψε στο μάγουλο. “Καλέ μου Ερρίκο! Είναι τόσα πολλά που δεν ξέρεις για μένα. Θα μας έπαιρνε ώρες να σου πω τη θλιβερή μου ιστορία, όμως ξημέρωσε ήδη και έχουμε πολλά να κάνουμε σήμερα.” Περπάτησαν αμίλητοι μέχρι το ξενοδοχεία και αφού άλλαξαν ρούχα, ξεκίνησαν για την έκθεση.
Σε έναν τεράστιο χώρο, δημιουργίες των μεγαλύτερων μαιτρ της μόδας καλούσαν τους επισκέπτες στη δύσκολη απόφαση της επιλογής. Ενδύματα για όλα τα γούστα και όλες τις ώρες. Άλλα κλασσικά και άλλα εξεζητημένα, όλα όμως προσεγμένα μέχρι την παραμικρή λεπτομέρεια! Ο Ερρίκος έβγαζε ακατάπαυστα φωτογραφίες, ενώ η Μαριγώ με το μπλοκ ζωγραφικής στο χέρι, σχεδίαζε δέκα παραλλαγές για κάθε κομμάτι που της έκανε εντύπωση. Μέσα σε δυο ώρες είχε έτοιμη σε προσχέδια, όλη την κολεξιόν για άνοιξη-καλοκαίρι. Τι κρίμα που τους καρπούς αυτής της δουλειάς δεν θα τους απολάμβανε η ίδια, αλλά το αφεντικό!
Ορκίστηκε στον εαυτό της πως αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που θα πουλούσε τόσο φτηνά το ταλέντο της. Ότι χρειαζόταν γι αυτό της προσφερόταν χωρίς μεγάλη δυσκολία. Αρκεί να παρέκαμπτε τις αναστολές που έκαναν ξαφνικά την εμφάνιση τους.
Με την επιστροφή τους στο ξενοδοχείο, τους περίμενε μήνυμα από τον Αλέξανδρο. Ο ρεσεψιονίστ τους ενημέρωσε πως ο κύριος Ιωάννου μόνο το βράδυ θα ήταν ελεύθερος από υποχρεώσεις, και τους καλούσε σε δείπνο.
”Στενός κορσές μας έγινε ο δικηγόρος”, διαμαρτυρήθηκε ο Ερρίκος, αλλά το μετάνιωσε αμέσως όταν είδε την ικανοποίηση στα μάτια της Μαριγώς. “Μάλιστα!, ψιθύρισε σαν να μιλούσε περισσότερο στον εαυτό του. “Ιδού ο λόγος της μελαγχολίας της φιλενάδας μου!”
“Δεν ξέρεις τι λες!”, τον αποπήρε. “ Κάποτε θα σου εξηγήσω και τότε θα καταλάβεις!”
“Είσαι μικρή για να έχεις τόσα μυστικά. Θα πρέπει να έχεις υποφέρει πολύ στη ζωή σου!”
”Περισσότερο από ότι μπορείς να φανταστείς”, του είπε κοφτά και έκλεισε εκεί την κουβέντα!
Η νύχτα κύλησε ήρεμα. Δείπνησαν στο ίδιο ρεστοράν, αλλά αυτή τη φορά έλειπε η ένταση της προηγούμενης. Η παρουσία του Ερρίκου φρέναρε τις όποιες επιθυμίες και των δυο. Μόνο στο τέλος της βραδιάς, όταν τους συνόδευε στην έξοδο, πρόλαβε να της ψιθυρίσει στο αυτί .
” Μόλις επιστρέψω Αθήνα θα σου τηλεφωνήσω. Θα μετράω τοις ώρες μέχρι να ξαναβρεθούμε!”
”Θα περιμένω με αγωνία”, του είπε. “Ελπίζω να μην γίνεις ο απρόσιτος μεγαλοδικηγόρος, με την επάνοδο στην πατρίδα!”.
Στείλτε μας στο tinios60@gmail.com, διηγήματα, στίχους, ποιήματα με την ένδειξη: Προς δημοσίευση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου