ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΓΑΜΟΥ
Μου’ πες χωρίζουμε, και διάλεξες τη μέρα,
επέτειο γάμου θα γιορτάζαμε μαζί.
Μ’ ένα χαμόγελο στην πρώτη καλημέρα,
μου λες πως έπαψε η αγάπη μας να ζει.
Ήταν σαν σήμερα, πριν από λίγα χρόνια,
που τα όνειρά μας ευλογούσε ο Θεός.
Ποιος το περίμενε ακυβέρνητα βαγόνια,
να τα παράσερνε, συντρίμμια ο καιρός.
Τόσες στιγμές, με αναμνήσεις φορτωμένες,
χωρίς συζήτηση, στα άχρηστα πετάς.
Νύχτες του έρωτα, μέρες ευτυχισμένες,
μ’ ένα «χωρίζουμε» στεγνό, ποδοπατάς.
(Ρ)
Κι ήθελα, τόσα να σου δώσω, αυτό το βράδυ,
να σ’ ανεβάσω ως τον έβδομο ουρανό.
Να πάρω μέσα απ’ την καρδιά σου, το σκοτάδι,
να σε περάσω σ’ ένα σύμπαν φωτεινό.
Ήθελα κι άλλα, μα δε βρίσκω πια τα λόγια,
θολές οι σκέψεις, κομματιάζουν το μυαλό,
δείχνουν μεσάνυχτα, του κόσμου τα ρολόγια,
τ΄όνειρο φαίνεται, πως τέλειωσε εδώ.
Στείλτε μας στο tinios60@gmail.com, διηγήματα, στίχους, ποιήματα με την ένδειξη: Προς δημοσίευση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου