Δείτε εδώ τις μέχρι τώρα συνέχειες σε ενιαίο κείμενο
Μπορείτε να αντιγράψετε τα κείμενα και να δημιουργήσετε αρχείο (WORLD ή OPEN OFFICE) ώστε να έχετε ενιαίο το κείμενο και στο τέλος ολοκληρωμένο το μυθιστόρημα
Όμως υπάρχουν και τα καθημερινά που χρειάζεται μια κοινότητα για να επιβιώσει. Εσύ είσαι η πιο μορφωμένη από τις υπόλοιπες. Μόνο η Χριστονύμφη έχει τελειώσει δυο τάξεις του γυμνασίου. Οι άλλες ούτε το δημοτικό καν! Το διακόνημα σου λοιπόν θα είναι να κρατάς τα βιβλία της μονής και να επιλύεις τα προβλήματα που θα δημιουργούνται στις σχέσεις μας με τον κόσμο.”
“Ας είναι ευλογημένο!”, απάντησε ταπεινά.
“Επίσης”, συνέχισε η ηγουμένη,”θα περιθάλπτεις τις αδελφές που θα τύχει να αρρωστήσουν. Είσαι νέα και θα τα καταφέρεις καλύτερα από την αδελφή Πελαγία που την πήραν πια τα χρόνια! Αν δεν έχεις κάτι να με ρωτήσεις μπορείς να αποσυρθείς στο κελί σου. Ήταν σίγουρα μια κουραστική ημέρα για σένα.”
Σηκώθηκε και αφού έβαλε μετάνοια και της φίλησε το χέρι, ξεκίνησε. Τα λίγα μέτρα μέχρι το κελί της, της φάνηκαν χιλιόμετρα! Όλη η πνευματική ανάταση που είχε νιώσει την ώρα της κουράς εξανεμίστηκε ξαφνικά. Σαρκικοί πειρασμοί άρχισαν να την πολιορκούν, από την ώρα κιόλας του φαγητού. Φαντασιώσεις με τον Γιώργο, αναμνήσεις από περασμένες ερωτικές περιπτύξεις, την βασάνιζαν καθ΄όλη τη διάρκεια του γεύματος. Λέγοντας συνεχώς μέσα της την ευχή, προσπάθησε να αποφύγει τη σατανική επιβολή. Όμως οι ανήθικες σκέψεις επανέρχονταν με περισσότερη δριμύτητα, όσο τις πάλευε. Μαύροι λογισμοί την κυρίευσαν. Μήπως πήρε βιαστικά την απόφαση που θα στιγμάτιζε όλη τη ζωή της από εδώ και πέρα; Μήπως η παλιά Καλλιόπη δεν είχε πεθάνει οριστικά, όπως πίστευε μέχρι τώρα; Αλλά γιατί δυο χρόνια ως δόκιμη, δεν την είχαν ενοχλήσει παρόμοιες σκέψεις;
Μπήκε στο μικρό δωμάτιο και έπεσε στα γόνατα μπροστά στο εικονοστάσι. “Βοήθησε με Χριστέ μου! Δείξε μου ότι ακολούθησα το σωστό δρόμο!” Έμεινε αρκετή ώρα γονατισμένη, καταβάλλοντας τρομερή προσπάθεια να συγκεντρωθεί στην προσευχή. Άλλοτε το κατάφερνε και άλλοτε ο νους της έτρεχε πάλι πίσω στην αμαρτία. Αποκαμωμένη από την αγωνία, αλλά και την αϋπνία της περασμένης νύχτας, κάθισε στη μοναδική καρέκλα, που υπήρχε, και έκλεισε τα μάτια. Ένας λυτρωτικός ήρεμος ύπνος την πήρε στην αγκαλιά του, ξεκουράζοντας την ψυχή και το σώμα της.
Ξύπνησε από το γλυκόηχο κτύπημα της καμπάνας, που καλούσε τις μοναχές για το μεσονυκτικό. Έριξε λίγο νερό στο πρόσωπο της και ξεκίνησε για το καθολικό. Όλη η αναστάτωση που της προξένησε η απογευματινή επίθεση του πονηρού, είχε σχεδόν εξαφανιστεί. Όχι πως καταλάγιασαν εντελώς οι αμφιβολίες, όμως τώρα ήξερε πως ήταν κι αυτές μέρος του Γολγοθά που έπρεπε να αντιπαλέψει ως μοναχή! Άναψε το κεράκι της και πήρε τη θέση της στο ψαλτήρι. Η καινούργια της ζωή, μόλις ξεκινούσε!
_______
Η Μαριγώ, Μαρία τώρα πια όπως επέβαλε να την φωνάζουν, με την επιστροφή από το Μιλάνο στρώθηκε αμέσως στη δουλειά. Διάλεξε τα κατάλληλα υφάσματα και σχεδίασε την Ανοιξιάτικη κολεξιόν. Η μόνη συμμετοχή της κυρίας Ευγενείας, της ιδιοκτήτριας, ήταν οι πληρωμές των υλικών! Από τότε που ανέλαβε η Μαρία όλα πήγαιναν από το καλό στο καλύτερο. Οι δημιουργίες της βιοτεχνίας γίνονταν ανάρπαστες από την αγορά, και ήδη είχε μπει στη διαδικασία επέκτασης της επιχείρησης. Οι τελευταίες λεπτομέρειες έμεναν για την έγκριση του δάνειου που ζήτησε από την τράπεζα της. Τριάντα εκατομμύρια δραχμές, με προσημείωση του δυόροφου σπιτιού της και ενός οικοπέδου οκτώ στρεμμάτων στην Φθιώτιδα. Ήταν όμως τόσο σίγουρη για την επιτυχία, που παρέβλεπε το όποιο ρίσκο έκρυβε ένα τέτοιο άνοιγμα. Η αντίδραση της Μαρίας στο άκουσμα των σχεδίων της, ήταν ενθαρρυντική. Έδειξε να συμφωνεί με το καινούργιο ξεκίνημα. Της πρότεινε να μπει συνέταιρος με ένα 20%, αλλά αρνήθηκε. Προτιμούσε την ασφάλεια της υπαλλήλου από τις ευθύνες που θα δημιουργούσε η συμμετοχή της στην εταιρία. Έτσι τουλάχιστον της είπε, άσχετα αν απλώς την έσπρωχνε σε μια καταστροφή που φαινόταν αναπόφευκτη! Σε ενάμιση μήνα είχαν ήδη μεταφερθεί στην καινούργια έδρα της επιχείρησης στο Μενίδι. Ένας τεράστιος αποθηκευτικός χώρος 1200 τετραγωνικών, τρία κοπτήρια, δέκα τρεις μοδίστρες, σιδερωτήριο, μια κάθετη μονάδα παραγωγής από τις μεγαλύτερες στην Ελλάδα!
Η Μαρία εξακολουθούσε να βλέπει τον Αλέξανδρο, αλλά ακόμη δεν είχε ενδώσει στις έντονες παρακλήσεις του να προχωρήσουν τη σχέση τους. Εκείνο το βράδυ όμως είχε σκοπό να ξεκινήσει αυτό που είχε από χρόνια αποφασίσει! Θα πήγαιναν μαζί θέατρο και ύστερα σε ρομαντικό δείπνο στο Κάραβελ. Νωρίς το απόγευμα τηλεφώνησε και έκλεισε ραντεβού στο κομμωτήριο για τις έξι. Η Ευγενία παραξενεύτηκε που την είδε να φεύγει τόσο νωρίς. Συνήθως καθόταν ως τις εννιά, ίσως και περισσότερο. Δεν είπε όμως τίποτα, “μικρό κορίτσι είναι και έχει κι αυτή δικαίωμα να ξεσκάσει λίγο”, σκέφτηκε.
Καθισμένη στην πολυθρόνα του κομμωτηρίου, περιμένοντας τη σειρά της, έκλεισε για λίγο τα μάτια. Κοιμήθηκε; Δεν ήταν σίγουρη. Όμως η εικόνα του άντρα που τη στοίχειωνε εμφανίστηκε και πάλι, χαλώντας όλη την καλή της διάθεση. “Φύγε!”, του μήνυσε οργισμένη με τη σκέψη. “Εξαφανίσου για πάντα απ τη ζωή μου! Δεν φοβάμαι ούτε τις απειλές, ούτε τις προειδοποιήσεις σου!” “Αν αυτό θέλεις”, της φάνηκε πως απάντησε, με ένα ύφος τόσο θλιμμένο που σχεδόν τον λυπήθηκε! Και πραγματικά, η μορφή του ξεθώριασε σταδιακά, ώσπου χάθηκε τελείως. Οι ανησυχία της μην εμφανιστούν πάλι οι πληγές και τα αίματα δεν επαληθεύτηκαν αυτή τη φορά. Άνοιξε τα μάτια και πήρε μια βαθιά ανάσα. Έπρεπε να επισκεφτεί κάποιον ειδικό για να δει που οφείλονται αυτά τα οράματα, και αποφάσισε να το κάνει αμέσως μόλις ολοκλήρωνε το σχέδιο της.
Στείλτε μας στο tinios60@gmail.com, διηγήματα, στίχους, ποιήματα με την ένδειξη: Προς δημοσίευση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου