Δείτε εδώ τις μέχρι τώρα συνέχειες σε ενιαίο κείμενο
Μπορείτε να αντιγράψετε τα κείμενα και να δημιουργήσετε αρχείο (WORLD ή OPEN OFFICE) ώστε να έχετε ενιαίο το κείμενο και στο τέλος ολοκληρωμένο το μυθιστόρημα
“Την θάβεις!”, απάντησε κοφτά. ”Και ψάχνεις για άλλη εταιρία πιο συνεργάσιμη”.
Το έκλεισε προβληματισμένος. Μπορεί να μην είχε μεγάλη εμπιστοσύνη στις εταιρίες δημοσκοπήσεων όμως και η δική του αίσθηση συμφωνούσε με τα αποτελέσματα τους. Ο κόσμος έδειχνε να έχει κουραστεί με τις συνεχείς διαψεύσεις των προσδοκιών του, και λίγο λίγο γύριζε την πλάτη στο ΠΑΣΟΚ. Μια ενδεχόμενη αποτυχία στην εκλογή προέδρου τον επόμενο χρόνο θα σήμαινε εκλογές, με σοβαρό το ενδεχόμενο να τις χάσει ο Αντρέας. Αυτό θα ήταν καταστροφή για την ΕΡΔΗΜΑ, που είχε επενδύσει πάνω του.
Πέταξε με αηδία το τσιγάρο μέσα σε μια γλάστρα και πήρε τηλέφωνο όσους υπουργούς θυμόταν απ΄εξω τους αριθμούς τους να τους ενημερώσει. Οι διαβεβαιώσεις τους πως ο Αντρέας είναι γάτα και θα το γυρίσει το παιχνίδι, λίγο τον καθησύχασαν. Κάποιο τρόπο έπρεπε να βρει να αλλάξει αυτός τα δεδομένα, γιατί αν περίμενε από δαύτους δεν έβλεπε φως!
Η νταντά κατέβασε τον μικρό που είχε ξυπνήσει και ζητούσε τους γονείς του. Μόλις αντίκρισε τον Πετρή το προσωπάκι του φωτίστηκε. Ξέφυγε από το χέρι της νταντάς και προσπάθησε να τρέξει προς το μέρος του. Από τη λαχτάρα να φτάσει κοντά του όσο πιο γρήγορα μπορούσε σκουντούφλησε και έπεσε φαρδύς πλατύς στο γκαζόν.
“Άγγελε!”, φώναξε με απόγνωση ο Πετρής και πετάχτηκε σαν αστραπή να τον σηκώσει στην αγκαλιά του. Ευτυχώς η μόνη ζημιά ήταν τα βρεγμένα του ρουχαλάκια και οι πράσινες στάμπες πάνω τους!
“Με λαχτάρησες μπόμπιρα!”, τον μάλωσε χαϊδευτικά, ενώ ταυτόχρονα κάρφωνε το γεμάτο οργή βλέμμα του στη νταντά. “Να μην επαναληφθεί!”, την επέπληξε με ένα ύφος που δεν χωρούσε αμφισβήτηση για το τι εννοούσε.
Η νταντά κατέβασε το κεφάλι ντροπιασμένη. Δεν ήταν πια και τόσο νέα και τα παιδιά που μεγάλωσαν στα χέρια της δεν ήταν λίγα. Αυτό όμως το δέσιμο πατέρα, έστω και θετού, με το παιδί του δεν το είχε ξανασυναντήσει! Ποτέ δεν συμπάθησε τον εργοδότη της. Κάτι πάνω του έδειχνε ψεύτικο και υποκριτικό. Μόνο η αδυναμία στον Άγγελο έμοιαζε αληθινή. Για το τι αισθανόταν για τη γυναίκα του ποτέ δεν το ξεκαθάρισε. Ήταν φορές που πίστευε πως την αγαπούσε πολύ, με τον δικό του τρόπο όμως, και άλλες που θα ορκιζόταν πως την μισούσε. Μα πως αλήθεια χωρούσε τόση αντίφαση σε ένα πρόσωπο!
Πήρε τον μικρό να του αλλάξει ρούχα, ενώ τα μάτια του Πετρή εξακολουθούσαν να την σημαδεύουν σαν κοφτερά μαχαίρια. “Στο διάολο τα κωλολεφτά σου”, μουρμούρισε μέσα από τα δόντια της, αποφασισμένη να παρατήσει κι αυτόν και το αρρωστημένο περιβάλλον που ζούσε δυο χρόνια τώρα!
Στις δύο το μεσημέρι ήρθε το τηλεφώνημα που άλλαξε τα πάντα στην οικογένεια του Πετρή. Ο αξιωματικός υπηρεσίας του τμήματος, του ανακοίνωσε, με όσο ουδέτερη φωνή μπορούσε να διατηρήσει, το τραγικό γεγονός. Η γυναίκα του ήταν νεκρή! Ο θάνατος της, όπως του είπε, οφειλόταν σε ατύχημα. Μια ριψοκίνδυνη φωτογράφηση ήταν η αιτία του φρικτού της θανάτου. Παραπάτησε και έπεσε στο γκρεμό. Τα άλλα τρία πρόσωπα που ήταν μαζί της μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο σε κατάσταση σοκ.
Άκουσε τα σοκαριστικά νέα σχετικά ψύχραιμος. Μόνο όταν έκλεισε το τηλέφωνο συνειδητοποίησε τι είχε συμβεί και κατέρρευσε στην πολυθρόνα.
Με τρεμάμενα χέρια σχημάτισε τον αριθμό της εφημερίδας και έδωσε την είδηση και τις εντολές για το αυριανό πρωτοσέλιδο. Ύστερα ενημέρωσε το προσωπικό της βίλας και έφυγε για το νοσοκομείο επιφορτισμένος με το θλιβερό καθήκον της αναγνώρισης. Σε όλη τη διαδρομή στο μυαλό του στριφογύριζε ο Άγγελος. Πως θα δεχόταν τέτοιο πλήγμα χωρίς να του δημιουργηθούν σοβαρά ψυχικά τραύματα; Η μικρή του ηλικία βέβαια δεν θα του επέτρεπε βαθύ πόνο, όμως η απουσία της Βασιλικής θα του ήταν κάτι παραπάνω από αισθητή.
Κάπως έπρεπε να αναπληρώσει αυτό το κενό ο Πετρής και η μόνη του σκέψη ήταν κάποιος δικός του άνθρωπος να είναι συνεχώς δίπλα του. Ποιος όμως; Υπήρχε άραγε κανείς που να μην τον έχει παραμερίσει όλα αυτά τα χρόνια; Ξαφνικά μια ιδέα παράλογη πέρασε από το μυαλό του. Η Φροσούλα! Τον περισσότερο καιρό έμενε μόνη όταν ο αδελφός του ταξίδευε. Θα μπορούσε να μένει στη βίλα με τον μικρό. Έτσι θα είχε παρέα και ο Άγγελος, το ξαδελφάκι του!
Η διαδικασία της αναγνώρισης ήταν σκληρή δοκιμασία. Το παραμορφωμένο πρόσωπο της Βασιλικής, εκτός από τον πόνο στην καρδιά, του ανακάτεψε και το στομάχι. Ο έμπειρος ιατροδικαστής κατάλαβε το πρόβλημα και τον απάλλαξε γρήγορα από το μαρτύριο. Άλλωστε όλο αυτό ήταν εντελώς τυπικό, μιας και τίποτα ύποπτο δεν υπήρχε στη συγκεκριμένη υπόθεση.
Γύρισε σπίτι όσο πιο γρήγορα του επέτρεψε η τρομερή κίνηση. Τα θλιμμένα πρόσωπα του υπηρετικού προσωπικού και τα βουρκωμένα τους μάτια τον εξόργισαν.
“Σκουπίστε τα μάτια!”, τους διέταξε με αυστηρή φωνή. “Μόνο χαμόγελα εδώ μέσα! Αν καταλάβει τίποτα το παιδί, αλίμονο σας!”.
Πήγε γρήγορα στο δωμάτιο του Άγγελου. Ευτυχώς κοιμόταν ευτυχισμένος. Η νταντά γύρισε από την άλλη μην δει τα δάκρυα της. Είχε ακούσει την κατσάδα στους υπόλοιπους και δεν είχε καμία όρεξη.
“Τι θα πούμε στο παιδί;”, τον ρώτησε όταν κατάφερε να σταθεροποιήσει τη φωνή της.
“Μακάρι να ήξερα!”, απάντησε με ειλικρίνεια. “Για αρχή θα πούμε πως πήγε να δει τη γιαγιά στο χωριό, αργότερα βλέπουμε”.
“Μήπως να ζητούσες βοήθεια από κάποιον ειδικό;”, επέμεινε αυτή.
”Θα δούμε”, της απάντησε κοφτά και έφυγε. Παρέα με ένα μπουκάλι τράβηξε για το αγαπημένο του αίθριο. Τον περίμενε μια δύσκολη νύχτα, και μια ακόμα δυσκολότερη ημέρα.
Στείλτε μας στο tinios60@gmail.com, διηγήματα, στίχους, ποιήματα με την ένδειξη: Προς δημοσίευση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου