Δείτε εδώ τις μέχρι τώρα συνέχειες σε ενιαίο κείμενο
Μπορείτε να αντιγράψετε τα κείμενα και να δημιουργήσετε αρχείο (WORLD ή OPEN OFFICE) ώστε να έχετε ενιαίο το κείμενο και στο τέλος ολοκληρωμένο το μυθιστόρημα
“Σ΄αγαπώ μωρό μου! Στο έχω ξαναπεί και ίσως ακούγεται κοινότοπο, αλλά είναι η μοναδική αλήθεια!”, ψέλλισε ο Αλέξανδρος κολλημένος ακόμη πάνω της. “Ποτέ δεν πίστευα πως θα ένιωθα έτσι για μια γυναίκα!”
“Ποτέ;”, τον ρώτησε προκλητικά. “Στα σαράντα κοντά χρόνια σου, είμαι μόνο εγώ που σου ξύπνησα τέτοια συναισθήματα;” “Γιατί τόση ανασφάλεια καρδιά μου! Ναι, μπορεί κάποια φορά στο παρελθόν, να υπήρξαν στιγμές παρόμοιες. Ίδιες όμως ποτέ!”
“Και εγώ σ΄αγαπώ Αλέξανδρε”, προσπάθησε να τα διορθώσει. “Στο έδειξα αυτό νομίζω!” Σαν από σατανική σύμπτωση οι εξαίσιες φωνές του Ψαριανού και της Νταντωνάκη, ξεχύνονταν από τα ηχεία:
“Να ’χα το σύννεφ’ άλογο και τ’ άστρι χαλινάρι
το φεγγαράκι της αυγής να ’ρχόμουν κάθε βράδυ.
Αν μ’ αγαπάς κι είν’ όνειρο, ποτέ να μην ξυπνήσω
γιατί με την αγάπη σου ποθώ να ξεψυχήσω.”
“Ποτέ να μην ξυπνήσω, αν πρόκειται να πεθάνω στην αγκαλιά σου, Μωρό μου!”, της εξομολογήθηκε. “Πες μου ότι αισθάνεσαι και εσύ το ίδιο!”
“Τώρα ποιος είναι ο ανασφαλής;”, του χαμογέλασε και σηκώθηκε να φέρει το φαγητό.
Έφαγαν εκεί στον καναπέ πρόχειρα και ανέβηκαν από την εσωτερική σκάλα στο υπνοδωμάτιο για να συνεχίσουν τις ερωτικές τους διαδρομές, που κράτησαν ως νωρίς το πρωί. Όταν η Μαρία άνοιξε τα μάτια η ώρα ήταν ήδη 12 το μεσημέρι. Ξύπνησε με ένα φιλί τον Αλέξανδρο και έτρεξε να τηλεφωνήσει στη δουλειά. Επικαλέστηκε μια ξαφνική αδιαθεσία και υποσχέθηκε πως κατά τις πέντε θα ήταν εκεί. Ετοιμάστηκαν βιαστικά και ξεκίνησαν για την επιστροφή.
Η επόμενη μέρα άρχισε με πολύ άγχος για τη Μαρία. Πλησίαζε ο καιρός για το δειγματισμό των καλοκαιρινών ενδυμάτων, και έπρεπε να διαλέξει υφάσματα και υλικά για να μεταμορφώσει τα πρόχειρα σχέδια σε πραγματικές δημιουργίες. Μια δουλειά που πάντα έκανε με μεγάλη ευκολία, όμως τώρα άλλα πράγματα είχε στο μυαλό της! Αυτή τη φορά, η κολεξιόν δεν έπρεπε να έχει την επιτυχία των προηγούμενων. Μάλλον για την ακρίβεια, θα πρέπει να είναι μια παταγώδης αποτυχία! Για το λόγο αυτό δεν επέτρεψε σε κανέναν να βοηθήσει με τα δείγματα. Ούτε καν τον Ερρίκο, που ήταν πάντα ο πολυτιμότερος συνεργάτης της. Επέλεξε ότι πιο παρδαλό και αλλοπρόσαλλο, σε σημείο οι πλασιέ των προμηθευτών να προσπαθούν να την αποτρέψουν από μια τέτοια προβληματική αγορά. Στην επιμονή της υποχώρησαν, διατηρώντας όμως τις επιφυλάξεις αν όχι τις αντιρρήσεις τους.
Ακόμη και οι γαζώτριες που πήραν στα χέρια τους τα πρώτα δείγματα, δεν έκρυψαν την έκπληξη τους.
Τόσο χτυπητά μοτίβα και χρώματα, και τέτοια κιτς ρούχα, δεν είχαν συναντήσει στη γεμάτη πείρα σταδιοδρομία τους! Κρυφογελάκια αλλά και μια ανησυχία κυριαρχούσαν στις συζητήσεις τους. Κανένα περιοδικό μόδας, από τα πολλά που κυκλοφορούσαν στη βιοτεχνία και λόγω επαγγέλματος συχνά ξεφύλλιζαν, δεν πρότεινε τέτοιες ακρότητες! Απ την άλλη όμως έξι σεζόν τώρα η Μαρία δεν τις είχε απογοητεύσει. Αντίθετα οι πελάτες είχαν αυξηθεί με γεωμετρική πρόοδο, και οι παραγγελίες ήταν τόσο πολλές που οι υπερωρίες τους έφταναν τις είκοσι ώρες τη βδομάδα! Τελικά ήρθε η ώρα που έπρεπε να παρουσιάσει την καινούργια σειρά. Ο πρώτος που την είδε ήταν βέβαια ο Ερρίκος, και όπως ήταν αναμενόμενο βρέθηκε στα πρόθυρα εγκεφαλικού!
“Πλάκα κάνεις!,της φώναξε οργισμένος. “Δεν πιστεύω να θέλεις να δειγματίσεις αυτά τα κουρέλια!”
“Μέχρι τώρα ακολουθούσαμε τη μόδα, τώρα ήρθε η στιγμή που θα την δημιουργήσουμε!”, του απάντησε, αν και όχι με πολύ πειστικό τρόπο.
“Σύνελθε κοπέλα μου!”, προσπάθησε να την συνεφέρει. “Αυτά τα σκουπίδια δεν είναι μόδα. Η αποθέωση του καρακατσουλιού είναι!”
“Αυτά είναι και σε όποιον αρέσουν.”, έκοψε απότομα και οριστικά την κουβέντα και βγήκε απ το γραφείο της.
Ο Ερρίκος έτρεξε να βρει την Ευγενία, προσπαθώντας να την προφυλάξει από την καταστροφή που ήταν σίγουρος πως ερχόταν. Τον άκουσε με προσοχή, αλλά αν και αναγνώριζε πως είχε δίκιο να φοβάται, αποφάσισε να εμπιστευτεί το άστρο της Μαρίας. Οι φόβοι του Ερρίκου, δεν άργησαν να επιβεβαιωθούν. Οι πελάτες έκαναν μουδιασμένοι τις πρώτες παραγγελίες, σαφώς μικρότερες από άλλες φορές και μάλλον από κεκτημένη ταχύτητα, λόγω των προηγούμενων επιτυχιών της εταιρίας. Επανάληψη παραγγελίας όχι μόνο δεν υπήρξε από κανένα, αλλά όλοι πίεζαν για επιστροφές!Ακόμη και όταν η Ευγενία έκανε εκπτώσεις της τάξης του 60%, δεν ήταν πρόθυμοι να τα κρατήσουν. Η ζημιά που υπέστη η Ευγενία ήταν δυσβάστακτη. Προσπάθησε να διορθώσει ότι μπορούσε αγοράζοντας καινούργια υφάσματα και δειγματίζοντας δικές της δημιουργίες, παρακάμπτοντας τη Μαρία, όμως το κακό όνομα που απέκτησε αυτό το καλοκαίρι, δεν επέτρεψε να ευδοκιμήσει η προσπάθεια. Οι δόσεις των δανείων έμειναν απλήρωτες, όπως απλήρωτοι έμειναν και οι εργαζόμενοι και οι προμηθευτές. Η Ευγενία κάλεσε στο γραφείο της τη Μαρία. Είκοσι μέρες τώρα δεν είχαν καμία επαφή. “Καταστρεφόμαστε!”, της είπε με δραματικό ύφος, μόλις κάθισε απέναντι της. ”Δεν σου ρίχνω ευθύνες, άλλωστε εσύ με έφερες ως εδώ. Όμως τα πράγματα έγιναν ασφυκτικά! Αν δεν μπορέσουμε να αναστρέψουμε την κατηφόρα βουλιάζουμε!
Στείλτε μας στο tinios60@gmail.com, διηγήματα, στίχους, ποιήματα με την ένδειξη: Προς δημοσίευση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου