ΑΝΟΙΞ’ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ
Μικρός ο τόπος, να χωρέσει την αγάπη,
μικρό ταξίδι του σπιτιού μας, η φωλιά.
Τά’χουνε όλα, τρελοί θα πούνε κάποιοι,
ν’ αναζητούνε πιο μεγάλη αγκαλιά!
Μικρές αγάπες, στην αγάπη μας, τριγύρω,
σχέσεις ρουτίνας, σχέσεις καθημερινές.
Καιρός να βγούμε, απ’ το σήμερα, το στείρο,
λίγες να ζήσουμε, στιγμές αληθινές.
Μας πνίγει σαν θηλιά, του κόσμου η μιζέρια,
τον έρωτά μας, φυλακίζει σε κελί.
Πάμε να ζήσουμε, αλλού τα καλοκαίρια,
σ’ άλλη διάσταση, σε άλλη ανατολή.
(Ρ)
Άνοιξ’ τα χέρια σου, καράβια, να μας πάρουν,
να ταξιδέψουμε, σε κόσμους μακρινούς.
Βάλε πανιά, στα όνειρα μας να σαλπάρουν,
να βγούμε, σ’ άλλους γαλαξίες κι ουρανούς.
Στείλτε μας στο tinios60@gmail.com, διηγήματα, στίχους, ποιήματα με την ένδειξη: Προς δημοσίευση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου