Δείτε εδώ τα προηγούμενα σε ενιαίο κείμενο
Μπορείτε να αντιγράψετε τα κείμενα και να δημιουργήσετε αρχείο (WORLD ή OPEN OFFICE) ώστε να έχετε ενιαίο το κείμενο και στο τέλος ολοκληρωμένο το μυθιστόρημα
ΜΑΗΣ 2015
Ο Πετρής πήρε από την κατάψυξη μια παγοκύστη και την ακούμπησε στο μέτωπο του.
Μια φοβερή ημικρανία τον ταλαιπωρούσε από το πρωί και η διάθεση του ήταν χάλια. Η πίεση του που μέτρησε πριν λίγο ήταν φυσιολογική. Άλλωστε ποτέ δεν αντιμετώπισε πρόβλημα υπέρτασης. Τα δυο παυσίπονα που πήρε δεν έδειξαν να έχουν αποτέλεσμα, εκτός από την καούρα στο ευαίσθητο στομάχι του. Κάλεσε τη γραμματέα του και της είπε να φύγει. Για το υπόλοιπο της ημέρας δεν θα την χρειαζόταν.
“Είστε σίγουρος; Σε λίγο έχετε..”
“Σου είπα δεν σε χρειάζομαι! Μπορείς να πηγαίνεις.”, την σταμάτησε με επιτακτικό τόνο, και εκείνη έσπευσε να ακολουθήσει την εντολή του.
Άνοιξε την ταμπακιέρα και έβγαλε το σακουλάκι με την κόκα. Δεν ήταν βέβαιος πως θα βοηθούσε με τον πονοκέφαλο, όμως σίγουρα θα ανέβαζε την ψυχολογία του. Τράβηξε δυο μυτιές από κάθε ρουθούνι και έγειρε πίσω ακουμπώντας στη ράχη της πολυθρόνας. Σε λίγα λεπτά το ναρκωτικό δούλεψε καλά και του ανέβασε τη διάθεση. Μόνο μια θαμπάδα σκίαζε την όραση του. Μάλλον θα οφειλόταν στον αρχόμενο καταρράκτη που διέγνωσε ο οφθαλμίατρος του.
Το κτύπημα στην πόρτα τον ξάφνιασε, όχι όμως τόσο όσο ο ίδιος ο επισκέπτης, που μπήκε χωρίς να περιμένει να τον καλέσει. Πετάχτηκε αλαφιασμένος, αλλά ξανάπεσε βαρύς στην πολυθρόνα.
“Δήμο εσύ!”, φώναξε με τρόμο. “¨Όλοι πιστεύουν πως έχεις πεθάνει. Που ήσουν τόσα χρόνια;” Περίμενε λίγα δευτερόλεπτα και καθώς δεν πήρε απάντηση, συνέχισε με φωνή που φανέρωνε την έκπληξη και την ταραχή του.
“Έχεις δίκιο να μην θέλεις να μου μιλήσεις καν! Σου έκανα μεγάλο κακό. Πίστεψε με όμως, σε αγαπούσα. Ότι έκανα ήταν αποτέλεσμα μιας ανεξήγητης έλξης που με τραβούσε κοντά σου. Δεν ήθελα να σε σπρώξω στον κατήφορο, όμως δεν μου άφησες άλλη επιλογή! Μετά από εκείνο το βράδυ που με χτύπησες θόλωσα. Κανείς δεν είχε σηκώσει χέρι πάνω μου ποτέ πριν, ούτε και μετά. Έπρεπε να σε τιμωρήσω γι αυτή την προσβολή. Όλους όσους με πείραξαν τους τιμώρησα! Όποιος μπήκε εμπόδιο στα σχέδια μου το πλήρωσε πολύ ακριβά.
Καναδυό την πλήρωσαν από σπόντα, τότε που δούλευα για την ΚΥΠ. Ειδικά την Ελπίδα, τη γκόμενα του Αργύρη, σου ορκίζομαι δεν την αναγνώρισα! Έβγαινε μαζί με πολλούς φοιτητές από το Πολυτεχνείο και βάραγα αλύπητα με το γκλομπ στα κεφάλια τους. Ένα από αυτά τα χτυπήματα την άφησε στον τόπο. Όταν κατάλαβα ποια είναι ήταν αργά! Θεός σχωρέστην!
Όλους τους υπόλοιπους έπρεπε να τους βγάλω από τη μέση!Δεν φταίω εγώ ρε Δήμο! Είμαι γεννημένος νικητής,, δεν κάνω για τους δεύτερους ρόλους!”.
Σταμάτησε να πιει μια γουλιά νερό.
“Να σου βάλω κάτι να πιεις;”, ρώτησε χωρίς ούτε κι αυτή τη φορά να πάρει απάντηση.
Άναψε τσιγάρο και του πρόσφερε. Το αρνήθηκε με μια κίνηση του χεριού.
“Πάντα ήσουν εγκρατής! Μόνο στο σεξ γινόσουν άλλος άνθρωπος! Αυτό ήταν που με έκανε να αποζητώ τον έρωτα μαζί σου. Στην αρχή, γιατί μετά σε βαρέθηκα. Όπως βαριόμουν τα πάντα μετά από λίγο καιρό. Ένα πράγμα, ή μάλλον δύο, δεν βαρέθηκα ποτέ αδέρφι. Το χρήμα και την εξουσία! Και τα κατάφερα καλά και στα δυο, δεν μπορείς να πεις. Με μια εταιρία κολοσσό και μέσα μαζικής ενημέρωσης που ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις, πάτησα την κορυφή. Και σκοπεύω να παραμείνω σ΄αυτήν για πολλά χρόνια ακόμη!
Χρειάστηκε όμως να γίνουν θυσίες για να έρθει αυτό το αποτέλεσμα. Πρώτα πρώτα θυσίασα την προσωπική μου ζωή. Δυο γάμους από συμφέρον έκανα και δυο φορές χήρεψα. Έβαλα βέβαια και εγώ το χεράκι μου, καθώς δεν ήταν πρόθυμες να φύγουν από μόνες τους”!
Ξέσπασε σε ένα τσιριχτό γέλιο που θα ανατρίχιαζε και τον πιο αναίσθητο.
“Ο θάνατος της δεύτερης, της Βασιλικής, ήταν πραγματικά αστείος! Ξέρεις από τι πέθανε; Που να το φανταστείς! Το σχέδιο μου ήταν μεγαλοφυές. Εκμεταλλεύτηκα την αλλεργία της στις μέλισσες και το πάθος της να τραβάει φωτογραφίες παντού όπου πήγαινε. Με δυο ξαδέρφες της και τον προσωπικό της φύλακα, γιατί είχαμε τέτοιους μετά τη δολοφονία του άντρα της, θα στα πω παρακάτω αυτά, πήγαν για προσκύνημα στην Παναγία την Δαμάστα. Ο σωματοφύλακας, δικός μου άνθρωπος, φρόντισε να την πάει σε ένα σημείο που υπήρχαν μελίσσια. Ανέβηκε η βλαμμένη να την φωτογραφίσει σε ένα πεζούλι, που από κάτω έχασκε ο γκρεμός. Καταλαβαίνεις, είτε από τσιμπήματα θα πήγαινε, είτε θα γκρεμοτσακιζόταν! Με το που την πλησίασε ένα τσούρμο μέλισσες, τρομοκρατήθηκε, προσπάθησε να τις αποφύγει, και Θεός σχωρέστην! Δεν είναι αστείο πραγματικά;”
Προσπάθησε να βάλει και πάλι τα γέλια, αλλά το μόνο που κατάφερε ήταν να τον πιάσει ένας βήχας, που κράτησε αρκετά λεπτά.
“Στο διάολο να πάνε!”, συνέχισε όταν ηρέμησε. “Ούτε τις αγάπησα. Ούτε με αγάπησαν. Εντάξει για το δεύτερο δεν παίρνω και όρκο. Πάντως εγώ δεν τις αγάπησα. Κανένα δεν αγάπησα στη ζωή μου Δήμο, εκτός από σένα και το γιο μου! Θα στα πω παρακάτω τι έγινε. Ούτε και τη μάνα μας. Να μην σου πως πως την μισούσα κιόλας! Όλους τους μισούσα. Τον πατέρα, την Αναστασία, τον Αργύρη. Όλο το χωριό. Όλο τον κόσμο! Μη με ρωτήσεις γιατί. Απλά τον μισούσα και εξακολουθώ να τον μισώ!
Γίνετε μέλος στο Ελληνικό κοινωνικό δίκτυο: https://hellasbook.gr/tinios
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου