Δείτε εδώ ολοκληρωμένο το μυθιστόρημα
Και έκανε το καθήκον της η Αναστασία. Ανέθεσε στο ναό της Μεγαλόχαρης να κάνουν σαρανταλείτουργο στη μνήμη του και κάθε Σάββατο έφτιαχνε κόλλυβα και πήγαινε να τα διαβάσουν.
Όμως οι ιερείς που είχαν αναλάβει τις λειτουργίες βρέθηκαν μπροστά σε προβλήματα που ποτέ πριν δεν είχαν αντιμετωπίσει. Τα κεριά πάνω στην Αγία Τράπεζα, με το που μνημόνευαν στην προσκομιδή το όνομα του Πέτρου, έσβηναν ξαφνικά, χωρίς εμφανή λόγο! Στην αρχή το θεώρησαν σύμπτωση, όταν όμως επαναλαμβανόταν συνεχώς οι προβληματισμοί τους έγιναν ανησυχίες. Ώσπου στην δέκατη λειτουργία έγινε κάτι ακόμη πιο φοβερό. Μετά τον καθαγιασμό των Τιμίων Δώρων και ενώ ο γηραιός ιερέας έβαζε τα τεμάχια του άρτου στο Άγιο Δισκοπότηρο, η μερίδα του Πέτρου σαν να είχε κολλήσει στο δισκάριο και ήταν αδύνατον να την ρίξει μέσα! Έπεσε σοκαρισμένος στα γόνατα και προσευχήθηκε με θέρμη, και μόνο μετά από αυτή την προσευχή κατάφερε τελικά να ολοκληρώσει το έργο του.
Τα ίδια προβλήματα είχαν και οι υπάλληλοι που άναβαν τα καντήλια στο νεκροταφείο. Το καντήλι στον τάφο του Πετρή έσβηνε πριν προλάβουν να ανάψουν τα υπόλοιπα. Άλλαζαν καντηλήθρες, άλλαζαν λουμίνια, τίποτα! Τελικά αναγκάστηκαν να τοποθετήσουν ηλεκτρικό καντήλι μπαταρίας!
Ο ουρανός έδειχνε την αποστροφή του προς τον φρικτό, αμετανόητο εγκληματία!
______
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
ΑΠΡΙΛΗΣ 2018
Η Νίκη αυτή την ημέρα την περίμενε μια ολόκληρη ζωή.
Οι αρχιτέκτονες κατάφεραν ένα μικρό θαύμα. Η παλιά αποθήκη στου Ρέντη να μετατραπεί σε ένα πανέμορφο θέατρο, που απόψε θα έκανε εγκαίνια με την πρεμιέρα του έργου «Λεωφορείο ο πόθος» του Τενεσί Ουίλιαμς. Μια παράσταση με πρωταγωνίστρια την ίδια και ένα καστ σπουδαίων ηθοποιών, στην οποία επένδυσε χρήμα και ψυχή, χωρίς να τσιγκουνευτεί ! Εξάλλου είχε αρκετά αποθέματα και από τα δύο. Ψυχής από τη φύση και χρημάτων από τον πατέρα της.
Πούλησε τις μετοχές της κατασκευαστικής, μέσω χρηματηστηρίου αρκετά εκατομμύρια και μαζί με τις καταθέσεις του Πέτρου απέκτησε τεράστια περιουσία.
Το 60% των μετοχών από την εφημερίδα και το κανάλι τα παραχώρησε στον Τάσο. Το όφειλε στη μνήμη του Δημήτρη. Από 20% έδωσε στη Φροσούλα και την Αναστασία, γιατί ο Αργύρης δεν δέχτηκε τίποτα, εκτός από το να βάλει ως όρο στην μεταβίβαση των μετοχών, ο Ιάσων να γίνει διευθυντής ειδήσεων στο κανάλι.
Στο ίδρυμα “Δημοσθένης Οικονόμου”, που με προτροπή του Αργύρη δημιούργησε, με σκοπό την προστασία κακοποιημένων παιδιών, μεταβίβασε όλες τις μετοχές της ναυτιλιακής εταιρίας. Δικαιωματικά ορίστηκε ισόβιος πρόεδρος ο Νικόλας και αντιπρόεδρος ο Άρης.
Ο Αργύρης έβαλε ένα ποτό και βγήκε στη βεράντα. Μέχρι να ετοιμαστεί η Ράνια για την πρεμιέρα είχε αρκετό χρόνο να σκεφτεί. Να αναλογιστεί όλα αυτά που έγιναν τα τελευταία χρόνια. Τις ανατροπές, τον πόνο, την κάθαρση.
Σαν σκηνές κινηματογραφικής ταινίας πέρασε η ζωή του μπροστά στα μάτια του. Τα παιδικά χρόνια, ο Πάνορμος, οι γονείς. Η ευτυχία που τους άξιζε αλλά δεν ήρθε ποτέ! 'Όχι γιατί έτσι το επέβαλε ο Θεός ΄ή η μοίρα, αλλά ένας διεστραμμένος χαρακτήρας βγαλμένος λες από αρχαία τραγωδία. Χρόνια ολόκληρα έψαχνε τις αιτίες. Κάτι να ακουμπήσει πάνω του και να δώσει μια λογική εξήγηση. Σαν ορθολογιστής κάθε τι το μεταφυσικό το απέρριπτε αμέσως. Σίγουρα κάποια επιστημονική εξήγηση θα υπήρχε, και αν είχε εντοπιστεί νωρίς θα μπορούσε να αλλάξει την πορεία των πραγμάτων. Αν κάποιος ειδικός βοηθούσε τότε που ξεκίνησαν όλα, ίσως η ψυχοσύνθεση του Πετρή να άλλαζε. Μα ποιος θα μπορούσε να διαγνώσει ψυχολογικές παρεκτροπές σε μια μικρή κοινωνία κατά βάση αγράμματων χωρικών; Δύστροπα παιδιά υπήρχαν και θα υπάρχουν πάντα, αυτό δεν σημαίνει πως είναι απαραίτητο να γίνουν εγκληματίες.
Αν μπορούσε να γυρίσει το χρόνο πίσω και με τη σημερινή του πείρα, σίγουρα θα διόρθωνε πολλά.
Μπορεί να μην ανέτρεπε εντελώς το πεπρωμένο, πάντως κάποια θετικά θα κατάφερνε. Άστοχες σκέψεις, μιας και τίποτα δεν μπορούσε να τον ξανακάνει δεκάχρονο αγόρι και μάλιστα με τις εμπειρίες ενός 65χρονου δικηγόρου!
“Ευτυχώς όλα τελείωσαν”, συλλογίστηκε με μια μικρή ικανοποίηση. “Όλα μπήκαν στη σωστή τους θέση. Όσοι βλάφθηκαν από τον Πετρή, αποζημιώθηκαν κάπως. Μόνο οι νεκροί παρέμειναν νεκροί! Όπως νεκρές έμειναν και οι χαμένες ώρες, τα χρόνια, οι έρωτες.
Κοίταξε το ρολόι του και μπήκε στο σαλόνι..
”Αργούμε Ράνια!”, φώναξε τη γυναίκα του. “Σε τρία τέταρτα αρχίζει η παράσταση!”.
” Κατεβαίνω”, του απάντησε και ήταν από τις λίγες φορές που το εννοούσε!
Την ώρα που έβαζε τον συναγερμό της βίλας, άκουσε να τον φωνάζουν με το όνομα του. Θα ορκιζόταν πως ήταν η φωνή του Πετρή! Μόνο η Ράνια υπήρχε εκεί κοντά και τον περίμενε δίπλα στο τζιπ. Νόμισε πως παράκουσε και κατέβηκε τα σκαλιά.
Στον απέναντι τοίχο διάβασε το φρεσκογραμμένο ΄γκράφιτι: “Ουδέν κακό αμιγές καλού”. Χαμογέλασε πικρά. Σαν μήνυμα του Πετρή από το υπερπέραν του φάνηκε.
Άνοιξε την πόρτα και έβαλε μπροστά. “Πάντως οφείλεις να παραδεχθείς πως έκανα και μερικά καλά!”, άκουσε πεντακάθαρα στο μυαλό του την ίδια φωνή.”Έστω και μετά το θάνατο μου!”
“Κανένα καλό, όσο μεγάλο κι αν είναι, δεν μπορεί να αντισταθμίσει το κακό που έχεις κάνει!”, απάντησε μονολογώντας και η Ράνια τον κοίταξε απορημένη.
ΤΕΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου