Δείτε ΕΔΩ τα προηγούμενα σε ενιαίο κείμενο
Αδύνατον να κοιμηθεί καθώς μόλις έκλεινε τα μάτια όλα γύριζαν σαν να βρισκόταν στη μπαλαρίνα του λούνα Παρκ. Για να αποφύγει αυτό το βάσανο σηκώθηκε και έφτιαξε ένα διπλό ελληνικό καφέ. Με τις πρώτες γουλιές και το κάπνισμα του τσιγάρου, ένιωσε κάπως καλύτερα, προφανώς και κάτω από την επίδραση των παυσίπονων. Του χρειαζόταν όμως λίγος ύπνος, γιατί το πρωί είχε μια νεκροτομή δύσκολη όπως τον ενημέρωσαν το βράδυ. Δεν τα κατάφερε τελικά και έτσι άυπνος ξεκίνησε για το νεκροτομείο.
Το περιστατικό αφορούσε μια ηλικιωμένη γυναίκα σχεδόν ολοκληρωτικά καμένη, που βρέθηκε στα λατομεία του Καραμπίνη στο Σχιστό Κορυδαλλού. Στο χώρο δεν βρέθηκε τίποτα που να υποδηλώνει την ταυτότητα της και αυτός ήταν ο μόνος που θα μπορούσε να βοηθήσει προς αυτή την κατεύθυνση. Ο θάνατος της γυναίκας υπολόγισε πως επήλθε από δεκαοκτώ έως είκοσι ώρες πριν και δεν οφειλόταν στα εγκαύματα που έγιναν μεταθανάτια. Η αιτία θανάτου ήταν κτύπημα με αμβλύ όργανο, προφανώς μαχαίρι, στην καρδιά. Από το βάθος του τραύματος προέκυπτε πως αυτό πρέπει να είχε μήκος πάνω από δεκαπέντε εκατοστά. Έψαξε σχολαστικά το σώμα στα σημεία που δεν είχε καεί για κάποιο χαρακτηριστικό σημάδι αναγνώρισης αλλά δεν βρήκε κάτι. Μόνο η οδοντοστοιχία ίσως βοηθούσε, αν βέβαια επισκεπτόταν οδοντίατρο και εκείνος κρατούσε ως όφειλε αρχεία.
Έδωσε εντολή στους βοηθούς να ράψουν τις τομές και ετοιμάστηκε να πάει για απολύμανση, όταν πρόσεξε κάτω από ένα νύχι του δεξιού χεριού του πτώματος ένα μαύρο σημάδι. Με ένα τσιμπιδάκι το τράβηξε και αναγνώρισε κομμάτι μαύρου υφάσματος. Μπορεί να μη σήμαινε και τίποτα, μπορεί όμως και να αποκάλυπτε πολλά. Η Χριστονύμφη ήταν ακόμα αγνοούμενη και το ύφασμα θεωρητικά θα μπορούσε να είναι από το ράσο της, παρ όλο που στο σημείο που τη βρήκαν δεν υπήρχε ίχνος από τα ρούχα της. Προφανώς την πέταξαν γυμνή και της έβαλαν φωτιά για να δυσκολέψουν την αναγνώριση.
Αμφιταλαντεύτηκε αν έπρεπε να ενημερώσει τον Μάνο για το εύρημα του και τελικά αποφάσισε να το κάνει. Ίσως εκείνος ή η γυναίκα του μπορούσαν νε την αναγνωρίσουν παρ όλες τις δυσκολίες. Ενημέρωσε και την Αστυνομία για το ενδεχόμενο να ήταν η χαμένη μοναχή, ώστε να τους καλέσουν για αναγνώριση.
Η σύζυγος του Μάνου ήταν σχεδόν σίγουρη πως η νεκρή ήταν η μητέρα της. Αυτό όμως βασιζόταν στη διαίσθηση της και όχι σε κάποιο αντικειμενικό στοιχείο. Ο Μάνος απ την άλλη χωρίς να απορρίπτει τη γνώμη της γυναίκας του διατηρούσε τις επιφυλάξεις του. «Μα το Θεό!» αναφώνησε ξαφνικά. «Πως μου ξέφυγε κάτι τέτοιο;».
Ο Αντώνης τον κοίταξε ξαφνιασμένος.
«Δυο χρόνια πριν μονάσει η πεθερά μου είχε κάνει αφαίρεση χολής Παρατήρησες κάτι τέτοιο;»
Ασφαλώς και δεν του είχε ξεφύγει του Αντώνη ένα τόσο εύκολο εύρημα. Δεν του είχε δώσει όμως ιδιαίτερη σημασία γιατί δεν αποτελούσε σημάδι αναγνώρισης πριν το αναφέρει ο Μάνος.
Έτσι και τυπικά η νεκρή αναγνωρίστηκε ως η χαμένη μοναχή Χριστονύμφη, αν και ουσιαστικά η υπόθεση θα έκλεινε με την κατάθεση του οδοντίατρου που και οι δύο επιβεβαίωσαν πως επισκεπτόταν και μάλιστα συχνά.
Ο Αντώνης επέστρεψε σπίτι αργά το απόγευμα κομμάτια. Μπορεί ο πονοκέφαλος να είχε κάπως υποχωρήσει όμως η αϋπνία και η κούραση της μέρας τον είχαν καταβάλει. Το μόνο που ήθελε ήταν ένα ζεστό ντους και ένα καλό ύπνο.
Τίποτα απ τα δύο δεν έκανε τελικά. Ο λόγος το σημείωμα πάνω στο τραπεζάκι του σαλονιού. Με λίγες φράσεις η Δανάη τον ενημέρωνε για την απόφαση της να χωρίσουν. Τις επόμενες ημέρες θα μάζευε τα πράγματα της από το σπίτι, κατέληγε. Δεν του ήρθε ουρανοκατέβατη αυτή η είδηση. Αργά ή γρήγορα αυτό θα συνέβαινε. Ούτε και τον στεναχώρησε ιδιαίτερα, μάλλον το αντίθετο σαν να ανακουφίστηκε που δεν πήρε αυτός πρώτος την πρωτοβουλία.
Γέμισε ένα ποτήρι με ουίσκι και παγάκια και έβαλε στο πικάπ την Συμφωνία Αρ. 4 του Μπραμς. Από τα αγαπημένα του κλασικά έργα, που πάντα τον βοηθούσε να χαλαρώσει. Με το θεϊκό ήχο, την επήρεια του ποτού αλλά και την κούραση δεν άργησε να έρθει ο πολυπόθητος ύπνος. Μόλις που πρόλαβε να ξαπλώσει στον καναπέ έτσι όπως ήταν με τα ρούχα.
Στείλτε μας στο tinios60@gmail.com, διηγήματα, στίχους, ποιήματα με την ένδειξη: Προς δημοσίευση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου