ΣΤΕΙΛΤΕ ΤΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ ΚΕΙΜΕΝΑ

Ιστορίες σε εξέλιξη. Κάθε ανάρτηση,συνέχεια της ιστορίας. Η συνέχεια των ιστοριών θα ανεβαίνουν καθημερινά. Μπορείτε να στέλνετε τις δικές σας ιστορίες στο tinios60@gmail.com Με την Ένδειξη για Ανάρτηση

Τετάρτη 7 Αυγούστου 2024

Πείνα και των γονέων! (Χρονογράφημα)

Άντε να του πάρεις την κατσαρόλα από το χέρι....μπόμπιρας στην Αθήνα του ΄50.

Τον καταλαβαίνω απόλυτα τον συνάδελφο....

Από φαγητό δεν πετούσες τίποτα....ούτε ψίχουλο...το γυάλιζες το πιάτο.

Η κατσαρόλα θα είχε υπολείμματα φαγητού και την πήρε...να την γυαλίσει.

Όσο για το ψωμί έτρωγες και την τελευταία μπουκιά...

"Είναι αμαρτία να πετάς το σώμα του Χριστούλη..." έλεγε η μάνα και όχι μόνο δεν το πέταγες αλλά μάζευες και τα ψίχουλα και έτρωγες.

Να θυμηθούμε λίγο το μενού της εποχής....

Μακαρονάδα με σάλτσα μπελτέ και ίχνη από τριμμένο κεφαλοτύρι...σπανίως.

Σουπίτσα από κόκκαλο (δωρεά του χασάπη) με την αγορά μισής οκάς κατεψυγμένου κιμά.

Βούταγες παπάρες...είχε και πατάτες μέσα.....

Η πατάτα αυτή η φίλη μας....βραστή...τηγανιτή....γιαχνί...στο φούρνο την Κυριακή με τον κατεψυγμένο Γκοτζίλα....

Κεφτέδες με 3/4 ψωμί μπαγιάτικο...μπόλικο κρεμμύδι ...και το μισό της μισής οκάς κιμά.

Φασολάδα (αυτή την φχαριστιόσουνα) με τζούρα λάδι από πάνω για να σε πιάσει ελιές....κρεμμύδι...και ρέγγα καψαλισμένη στην γκαζιέρα.

Φακές για να πάρεις "σίδερο" έλεγε η μάνα....και ξύνιζες την μούρη γιατί δεν σου αρέσανε αλλά....

Το δεκατιανό στο σχολείο τυρί από τα γνωστά τσίγκινα κουτιά των συμμάχων μας Αμερικανών που είχαν σήμα δύο χέρια να χαιρετιούνται το δικό μας και το δικό τους.

Μύριζε το άτιμο κάπως αλλά το έτρωγες με την φέτα ψωμί από το καρβέλι του φούρνου του Στρατού.

Το απογευματινό πρίν από την αλάνα....ψωμί βρεμένο με ζάχαρη....με πελτέ.... με λάδι....σπανίως με βούτυρο Κερκύρας και μαρμελάδα...

Ζωή και κότα δηλαδή αλλά δεν στενοχωριόσουνα όλοι τα ίδια τρώγανε στην γειτονιά.

Τώρα αν τύχαινε να πάς επίσκεψη σε κάποιο σπίτι εκτός γειτονιάς συνήθως νονάς που είχε τον τρόπο της και έκανε πολλές αγαθοεργίες όπως βαφτίσια εκεί ξέφευγες και ήσουνα έτοιμος να εκθέσεις την μάνα που σε συνόδευε αν και σε είχε ψάλλει προκαταβολικά.

Έφερνε δίσκους η οικιακή βοηθός και πώς να κρατηθείς....

Η νονά διασκέδαζε με το θέαμα η μάνα ήταν λίγο πρίν το εγκεφαλικό που τότε το λέγανε...ταμπλά ή ξαφνικό.

"Φάε αγόρι μου ότι θέλεις...αλλά θα πάρεις και μαζί σου..."

Έτσι ηρεμούσες κάπως......

Σήμερα βλέπω τις εκπομπές μαγειρικής στα κανάλια...και γελάω.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου