Λίγο μετά τις μία το μεσημέρι ένιωσε την πείνα του να γίνεται βασανιστική. Μπήκε στο πρώτο φαστφουντάδικο που βρήκε μπροστά του και παράγγειλε ένα μπέργκερ. Δεν ήταν στις επιλογές του το συγκεκριμένο γεύμα, όμως έτσι κι αλλιώς τίποτα δεν λειτουργούσε σωστά στη ζωή του το τελευταίο εικοσιτετράωρο. Ο κόσμος λιγοστός στο κατάστημα, κυρίως νέοι που πάντα προτιμούν αυτού του είδους τη διατροφή. Εντύπωση του έκανε ένα παλικάρι, που παρά την εξεζητημένη του εμφάνιση με τα σκουλαρίκια και τα τατουάζ στα χέρια, φαινόταν
σεμνό και μετρημένο. Σαν τη μύγα μέσα στο γάλα, σε σχέση με τους υπόλοιπους νέους, που δεν έχαναν ευκαιρία να χασκογελάνε άσκοπα και να κουτσομπολεύουν τους πελάτες, χωρίς να τους ενδιαφέρει αν γίνονταν ενοχλητικοί.Ο συγκεκριμένος νεαρός δεχόταν αδιαμαρτύρητα τους χλευασμούς από την παρέα στο διπλανό τραπέζι, χωρίς να σηκώσει τα μάτια από το βιβλίο που διάβαζε.
Ο Τζόρνταν αισθάνθηκε την ανάγκη να τον υπερασπιστεί από το άδικο μπούλινγκ που δεχόταν.
Πήρε το δίσκο με το φαγητό και κάθισε δίπλα του.
Αυτή η κίνηση ήταν αρκετή για να πάψουν οι ειρωνείες και τα πειράγματα από τους νεαρούς, που έστρεψαν το ενδιαφέρον τους σε άλλο θύμα. .
“Ευχαριστώ!”, είπε ο νεαρός σηκώνοντας το βλέμμα προς τον Τζόρνταν. “ Είναι δύσκολο να είσαι διαφορετικός και οι περισσότεροι βγάζουν τα απωθημένα τους σε μας”.
“Δεν μου φαίνεσαι και τόσο διαφορετικός”, του απάντησε. “Δυο σκουλαρίκια και μερικά τατουάζ, δεν σε κάνουν διαφορετικό στις μέρες μας!”.
“Η ομοφυλοφιλία όμως, σίγουρα σε κάνει! Τουλάχιστον στα μάτια τους!”.
Δεν την περίμενε αυτή την ομολογία ο Τζόρταν. Τίποτα πάνω σ αυτό το παιδί δεν έδειχνε την ιδιαιτερότητα του. Όχι πως τον ενοχλούσε, κάθε άλλο, μετά από αυτή την εξομολόγηση, το συμπάθησε ακόμα περισσότερο.
“Φοιτητής να υποθέσω”, διαπίστωσε βλέποντας τον τίτλο του βιβλίου που διάβαζε. Και συνειδητοποιώντας πως δεν έχουν συστηθεί του είπε το όνομα του.
“Νώντα με λένε και σπουδάζω κλασική φιλολογία”, του απάντησε, “/αγαπώ την αρχαία ιστορία και κυρίως τους Έλληνες φιλοσόφους”.
“Μήπως έχεις καθηγητή τον Αριστείδη Θεοδώρου”
“Από τους αγαπημένους μου καθηγητές. Εξαίρετος επιστήμονας και άνθρωπος! Αν δεν υπήρχε αυτός το πιθανότερο θα είχα εγκαταλείψει τις σπουδές”.
Πραγματικά τα μάτια του παιδιού έλαμπαν με την αναφορά στον δάσκαλο. Κάτι βαθύ φαίνεται πως συνέδεε καθηγητή και φοιτητή. Δεν μπορούσε να μην σκεφτεί ο Τζόρνταν πως θα μπορούσε αυτό να είναι η κοινή τους ιδιαιτερότητα.
Μίλησαν ακόμη λίγη ώρα και ο νεαρός σηκώθηκε να φύγει.
“Πάρε μια κάρτα μου”, τον χαιρέτησε ο Τζόρνταν. “Μη διστάσεις να μου τηλεφωνήσεις για οτιδήποτε χρειαστείς ή και απλά για μια καλημέρα!”.
Τον παρακολούθησε διακριτικά από απόσταση, χωρίς να μπορεί και ο ίδιος να εξηγήσει το περίεργο ενδιαφέρον που επιδείκνυε για το συγκεκριμένο πρόσωπο. Με έκπληξη τον είδε να μπαίνει σε ένα πανάκριβο κάμπριο αυτοκίνητο με οδηγό μια πανέμορφη κοπέλα. Η έκπληξη του έγινε μεγαλύτερη όταν τους είδε να ανταλλάσσουν ένα παθιασμένο φιλί!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου