ΕΝΑ ΓΙΑΣΕΜΑΚΙ
Κράταγε στα χέρια,
Μάη μεσημέρια,
κόκκινες τ’ Απρίλη πασχαλιές.
Ένα γιασεμάκι,
κι ένα μπλε σφηνάκι,
απ’ του αιγαίου, τις νεροφωλιές.
Θάλασσες στα μάτια,
χίλια μονοπάτια,
ονειροσπαρμένες διαδρομές.
Φως και καλοκαίρι,
προσευχή στ’ αστέρι,
νύχτες του Παράδεισου αφορμές.
Μ’ ένα ροζ φουστάνι,
σταυραϊτός κι αλάνι,
με καημούς, μεθούσε τα παιδιά.
Σαν φωτοβολίδα,
φωτεινή κηλίδα,
άστραψε μπροστά μου, μια βραδιά.
Νύχτα μεθυσμένη,
στο σεργιάνι βγαίνει,
απ’ τη φλόγα της, ζεστάθηκα.
Χάραξε στο χάρτη,
έρωτα αντάρτη,
μα ήμουνα μικρός, και χάθηκα!
Στείλτε μας στο tinios60@gmail.com, διηγήματα, στίχους, ποιήματα με την ένδειξη: Προς δημοσίευση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου