ΞΕΝΗ Η ΙΘΑΚΗ (Προς μελοποίηση)

ΞΕΝΗ Η ΙΘΑΚΗ

Ξένη η Ιθάκη, μνηστήρες μεθυσμένοι.

Πως τον περίμενες αυτό το γυρισμό!

Σκληρό παιχνίδι σού’παιξε η ειμαρμένη,

Λάθος στον είπαν Οδυσσέα, το χρησμό!

Έπαψε πια η Πηνελόπη να υφαίνει.

Παγιδευμένος στο αγκάλιασμα της Κίρκης,

με του Πολύφημου το μάτι στην ψυχή.

Ο Ποσειδώνας να φωνάζει: «Μου ανήκεις»!

Θύελλα μαύρη την οργή του ν’ αντηχεί.

Μικρά που φαίνονται τα λάβαρα της νίκης!

Χρόνια η αρμύρα, σού’γινε μανδύας,

καίει της θάλασσας τ’αλάτι τις πληγές.

Τα έξοδα κέρδισες, βασιλικής κηδείας,

σαν μόνη απάντηση στου πόνου τις κραυγές.

Ένα τσογλάνι αποδείχτηκε ο Δίας!

Σε μια ουτοπία, χαράμισες τους μήνες,

«νόστιμον ήμαρ», δε σου πρέπει φουκαρά!

Μόνες, στ’αλήθεια, σ’ αγαπήσαν οι σειρήνες,

μα εσύ τις πούλησες κι αυτές, έναν παρά!

Για να κερδίσεις δάφνες και μυρσίνες.

Δείτε επίσης: Οι καλύτερες λάμπες και το καταλληλότερο φως όταν υποφέρετε από ημικρανία