Δείτε εδώ τις μέχρι τώρα συνέχειες σε ενιαίο κείμενο
Μπορείτε να αντιγράψετε τα κείμενα και να δημιουργήσετε αρχείο (WORLD ή OPEN OFFICE) ώστε να έχετε ενιαίο το κείμενο και στο τέλος ολοκληρωμένο το μυθιστόρημα
Σαν αστραπή ο Πετρής έχωσε το χέρι στην τσέπη του μπουφάν ψάχνοντας αυτό που του είχε δώσει η Αγγελική. Έβγαλε βιαστικά ένα φύλλο από τετράδιο διπλωμένο στα τέσσερα. Το άνοιξε και το διάβασε: “Μετά από ότι έγινε οι δικοί μου με πιέζουν να φύγω για Παρίσι. Δεν θέλω αλλά πρέπει! Δεν φταίνε κι αυτοί να μπλέξουν. Καλή συνέχεια και να προσέχετε!”. Το δίπλωσε πάλι και το έβαλε στη θέση του. Τα πράγματα πήγαιναν ακόμη καλύτερα κι από ότι τα είχε φανταστεί! Αυτό το γράμμα σίγουρα σε κάποια μέλη της οργάνωσης θα κατέληγε και ο Αργύρης θα τον οδηγούσε σε αυτά. “Ανόητα παιδάκια”, συλλογίστηκε με ένα ειρωνικό χαμόγελο να σχηματίζεται στα χείλη του.
“Πάνε να τα βάλουν με ένα πανίσχυρο σύστημα και δεν ξέρουν ούτε την αλφαβήτα των συνωμοτικών κανόνων!.Τι σκατά το ήθελε το γράμμα; Δεν της έφτανε το προφορικό μήνυμα!”. Δεν τον χάλαγε βέβαια καθόλου η απερισκεψία της Αγγελικής, αν και τώρα σκόπευε πολύ πιο ψηλά από δυο απλούς τσιλιαδόρους. Θα τους την χάριζε, κάνοντας την μοναδική ίσως καλή πράξη στην ζωή του, αρκεί το αντάλλαγμα να ήταν πολύ μεγάλο. Η εξάρθρωση της οργάνωσης!Παρόμοιες σκέψεις έκανε και ο Αργύρης, αν και με διαφορετικές διαδρομές. Και γι αυτόν ήταν λάθος η απόφαση της Αγγελικής παρόλο που συμφώνησε. Μετά από ωριμότερη επεξεργασία αποφάσισε πως αυτό το γράμμα δεν θα το παρέδιδε. Ούτως ή άλλως δεν είχε σκοπό να συνεχίσει μαζί τους. Το ΠΑΜ φαινόταν πιο οργανωμένο και πιο κοντά στη δική του κοσμοθεώρηση. Μια τελευταία επαφή, να τους ανακοινώσει την απόφαση τη δική του και της Αγγελικής και μετά τέρμα.
”Λοιπόν;”, ρώτησε ο Πετρής μόλις επέστρεψε ο Αργύρης, “Μια μπύρα ακόμα και φεύγουμε;”
”Καλύτερα όχι άλλη”, του απάντησε, “Ήδη ήπια παραπάνω από ότι πρέπει!”.
¨Ο τι πεις. Αλήθεια προς τα που πας; Σπίτι;”
.”Όχι σε ένα συμφοιτητή στην Ομόνοια, να πάρω κάτι σημειώσεις από μια παράδοση που έλειπα”. “Η τυχερή σου μέρα!”, ενθουσιάστηκε ο Πετρής, “Θα σε πετάξω εγώ. Στο δρόμο μου για το ξενοδοχείο είναι!”.
Δεν του φάνηκε άσχημη η ιδέα του Αργύρη. Θα γλύτωνε το έξοδο της κούρσας και αυτό με την οικονομική του στενότητα, δεν ήταν ασήμαντο.
Σε όλη τη διαδρομή ο Πετρής ευχόταν να του είχε πει ψέματα για τις σημειώσεις και να πήγαινε να δώσει το γράμμα. Αλλιώς τσάμπα κόπος και έξοδα.
”Εδώ θα κατέβω”,είπε ο Αργύρης μπροστά στου Μπακάκου.
“Εντάξει, εγώ συνεχίζω για Σύνταγμα, Καλό απόγευμα!”.
Λίγα μέτρα πιο πάνω έδωσε εντολή στον ταξιτζή να σταματήσει. Του πέταξε ένα χαρτονόμισμα και κατέβηκε γρήγορα, για να μην χάσει από τα μάτια του τον Αργύρη. Ο ταξιτζής σταυροκοπήθηκε από το απρόσμενο δώρο. Το πουρμπουάρ που άφησε ο “ζητιάνος”, ήταν διπλάσιο από το κόμιστρο! Ο Πετρής ακολούθησε τον αδελφό του από απόσταση ασφαλείας. Τον είδε να μπαίνει στην Γ΄Σεπτεμβρίου και έτρεξε να περάσει κι αυτός απέναντι. Ίσα που πρόλαβε να τον δει να μπαίνει σε μια πολυκατοικία. Κοίταξε με τρόπο και είδε το ασανσέρ να ανεβαίνει.
Στην τύχη κτύπησε δυο από τα πολλά κουδούνια, με την ελπίδα να μην πέσει επάνω στους ένοικους που πήγαινε ο Αργύρης. Κάποιος του άνοιξε και έτρεξε στο ασανσέρ, που είχε σταματήσει στον τρίτο όροφο. Το κάλεσε και ανέβηκε στον τέταρτο. Στοιχειώδης κανόνας ασφαλείας! Με προσοχή κατέβηκε τα σκαλιά, και αφού σιγουρεύτηκε πως δεν κυκλοφορούσε κανείς, προσπάθησε να καταλάβει που μπορεί να μπήκε ο μικρός. Πέντε διαμερίσματα υπήρχαν στον όροφο. Δύο από αυτά ήταν δικηγορικά γραφεία και ένα τρίτο παράρτημα ασφαλιστικής εταιρείας. Πλησίασε ένα από τα άλλα δύο στο βάθος. Στο κουδούνι έγραφε Γεώργιος-Ειρήνη Γι...
Κοίταξε και το απέναντι αλλά δεν υπήρχε όνομα. “Το πιθανότερο αυτό πρέπει να είναι”, σκέφτηκε και κόλλησε το αυτί στην πόρτα. Μια έντονη συνομιλία άκουσε, και τρεις τουλάχιστον διαφορετικές φωνές. Η μια από αυτές ήταν σχεδόν σίγουρος πως ήταν του Αργύρη, αν και δεν ξεχώριζε τι ακριβώς έλεγαν. Πάντως δεν μιλούσαν για σημειώσεις!Κατέβηκε γρήγορα τις σκάλες με τα πόδια Ότι ήταν να δει το είδε, δεν υπήρχε λόγος να διακινδυνεύσει να τον πάρουν χαμπάρι.
Όταν είδε τον Αργύρη να φεύγει, τηλεφώνησε από το περίπτερο στον σύνδεσμό του και του ζήτησε να παρακολουθούν το συγκεκριμένο διαμέρισμα. Υπήρχε ο φόβος να ξαναπήγαινε εκεί ο αδελφός του, αλλά αυτό θα ήταν μια παράπλευρη απώλεια, που δεν θα ευθυνόταν ο ίδιος. Ας πρόσεχε ο μικρός.
Ευτυχώς που ο Αργύρης δεν ξαναφάνηκε εκεί, αφού είχε αποφασίσει να ξεκόψει, γιατί στη βδομάδα επάνω έκανε ντου η Ασφάλεια και τους συνέλαβε όλους. Μετά από πολύωρες ανακρίσεις και το σχετικό ξυλοκόπημα παραπέμφθηκαν με βαρύτατες κατηγορίες για σύσταση συμμορίας, τρομοκρατικές ενέργειες και ένα σωρό άλλες! Από το συγκεκριμένο πυρήνα μόνο ο Αργύρης, η Αγγελική και μια άλλη κοπέλα, που είχε σταματήσει από καιρό τις δραστηριότητες,διασώθηκαν. Κάποιες υποψίες έπεσαν πάνω τους από τα ανώτερα κλιμάκια της οργάνωσης, όμως δεν υπήρχαν αποδείξεις και το καθαρό παρελθόν τους δεν επέτρεψε περαιτέρω διερεύνηση.
Τέλη Μαΐου, οικογένεια και Αργύρης, αποχαιρετούσαν στο Ελληνικό την Αγγελική που έφευγε για Παρίσι. Η σχέση των δυο παιδιών είχε γίνει γνωστή και ο πατέρας την αποδέχθηκε με την αυστηρή εντολή να μείνει Πλατωνική, τουλάχιστον ώσπου να ενηλικιωθεί η Ελπίδα.
Ο Αργύρης απέκτησε ένα μικρό κύκλο μαθητών που τους έκανε ιδιαίτερα και έτσι μπορούσε πια να ανταπεξέλθει στα έξοδα του χωρίς να ζορίζεται.
Τον επόμενο μήνα στις 24 του Ιούνη, θα παντρευόταν η Αναστασία και θα κατέβαιναν για τον γάμο στο νησί. Ο ίδιος και ο Δήμος δηλαδή, γιατί του Πετρή αν και του το είπαν, δεν έδωσε συγκεκριμένη απάντηση. Η Ελπίδα ήθελε πολύ να παρευρεθεί και εκείνη, όμως ο πατέρας της ήταν ανένδοτος. “Είσαι πολύ μικρή για κάτι τέτοιο!”, της το ξέκοψε.
Στείλτε μας στο tinios60@gmail.com, διηγήματα, στίχους, ποιήματα με την ένδειξη: Προς δημοσίευση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου